Հրապարակման մանրամասներ:

«Լրաբեր հասարակական գիտությունների» քառամսյա, բազմալեզու, միջմասնագիտական, գրախոսվող հանդեսը ՀՀ ԳԱԱ հասարակական գիտությունները և հայագիտությունը ներկայացնող հնագույն (հիմնադրվել է 1940 թ.) պարբերականն է, որի էջերում աճել և հասունացել են հայագետների և հասարակագետների բազմաթիվ սերունդներ: 1940-1943 թթ. այն հրատարակվել է որպես ԽՍՀՄ ԳԱ նախագահության հայկական մասնաճյուղի՝ Արմֆանի հասարակական և բնական գիտությունների «Տեղեկագիր», 1943-1965 թթ.՝ Հայաստանի ԳԱ-ի «Տեղեկագիր հասարակական գիտությունների»: 1966 թ. ամսագիրը վերանվանվել է «Լրաբեր հասարակական գիտությունների»: 1940-1947 թթ. լույս է տեսել անկանոն պարբերականությամբ՝ 1948-1990 թթ. եղել է ամսագիր. 1991 թ.` երկամսյա, 1992-1995 թթ.` եռամսյա հանդես: 1996-ից առ այսօր այն հրատարակվում է քառամսյա պարբերականությամբ: Տարբեր ժամանակներում «Լրաբերի» գլխավոր խմբագիրներ են եղել անվանի գիտնականներ Հ. Օրբելին (հիմնադիր), Ս. Կարապետյանը, Հ. Բատիկյանը, Խ. Մոմջյանը, Մ. Ներսիսյանը, Ա. Հովհաննիսյանը, Ծ. Աղայանը, Գ. Ստեփանյանը, Հ. Ասլանյանը, Գ. Աբովը, Հ. Ինճիկյանը, Վ. Միքայելյանը, Ա. Խառատյանը: 2017 թ. վերջից սկսած՝ հանդեսի գլխավոր խմբագիրն է Պ. Ավետիսյանը:

Ամսագրի կամ հրապարակման վերնագիր:

Լրաբեր հասարակական գիտությունների=Herald of the Social Sciences=Вестник общественных наук

Հրապարակման ամսաթիվ:

1969

Համար:

12

Պաշտոնական URL:

Լրացուցիչ տեղեկություն:

կապին հետեւելուն համար սեղմէ հոս

Այլ վերնագիր:

Դատավճռի պատճառաբանվածությունը ըստ սովետական քրեական դատավարության: The Causality of Verdict According to Soviet Criminal Court.

Աջակից(ներ):

Պատ․ խմբ՝. Հ․ Գ․ Ինճիկյան (1966-1968) ; Գլխավոր խմբ.՝ Ծ․ Պ․ Աղայան (1969-1972) ; Վ․ Ա․ Միքայելյան (1972-1987) ; Ա․ Ա․ Խառատյան (1988-2017) ; Պ․ Ավետիսյան (2017-)

Ծածկույթ:

26-35

Ամփոփում:

Դատավճիռը օրինական և հիմնավորված լինելու կարևորագույն նախապայմաններից մեկը՝ նրա պատճառաբանվածությունն է: Սովետական քրեական դատավարական օրենքը դատավճռի պատճառաբանված լինելը հայտարարում է պարտադիր: Օրենքի նման պահանջի խախտումը նշանակում է, որ դատավճիռը ճշմարիտ չէ, իսկ այդպիսին չի կարող թողնվել ուժի մեջ: Դատավճռի պատճառաբանումը հանդիսանում է նրա ճշմարտացիությունն արտահայտելու կարևորագույն միջոց: Օրենքի այդ պահանջը մեծ նշանակություն է ստանում լենինյան այն դրույթի հիման վրա, որ պետությունն ուժեղ է, երբ մասսաներն ամեն ինչ գիտեն, ամեն ինչի մասին կարող են դատել:

Հրատարակության վայրը:

Երևան

Հրատարակիչ:

ՀՍՍՀ ԳԱ հրատ․

Ստեղծման ամսաթիվը:

1969-12-15

Ձևաչափ:

pdf

Նույնացուցիչ:

oai:arar.sci.am:33848

Դասիչ:

АЖ 410

Բնօրինակի գտնվելու վայրը:

ՀՀ ԳԱԱ Հիմնարար գիտական գրադարան