Հրապարակման մանրամասներ:

«Լրաբեր հասարակական գիտությունների» քառամսյա, բազմալեզու, միջմասնագիտական, գրախոսվող հանդեսը ՀՀ ԳԱԱ հասարակական գիտությունները և հայագիտությունը ներկայացնող հնագույն (հիմնադրվել է 1940 թ.) պարբերականն է, որի էջերում աճել և հասունացել են հայագետների և հասարակագետների բազմաթիվ սերունդներ: 1940-1943 թթ. այն հրատարակվել է որպես ԽՍՀՄ ԳԱ նախագահության հայկական մասնաճյուղի՝ Արմֆանի հասարակական և բնական գիտությունների «Տեղեկագիր», 1943-1965 թթ.՝ Հայաստանի ԳԱ-ի «Տեղեկագիր հասարակական գիտությունների»: 1966 թ. ամսագիրը վերանվանվել է «Լրաբեր հասարակական գիտությունների»: 1940-1947 թթ. լույս է տեսել անկանոն պարբերականությամբ՝ 1948-1990 թթ. եղել է ամսագիր. 1991 թ.` երկամսյա, 1992-1995 թթ.` եռամսյա հանդես: 1996-ից առ այսօր այն հրատարակվում է քառամսյա պարբերականությամբ: Տարբեր ժամանակներում «Լրաբերի» գլխավոր խմբագիրներ են եղել անվանի գիտնականներ Հ. Օրբելին (հիմնադիր), Ս. Կարապետյանը, Հ. Բատիկյանը, Խ. Մոմջյանը, Մ. Ներսիսյանը, Ա. Հովհաննիսյանը, Ծ. Աղայանը, Գ. Ստեփանյանը, Հ. Ասլանյանը, Գ. Աբովը, Հ. Ինճիկյանը, Վ. Միքայելյանը, Ա. Խառատյանը: 2017 թ. վերջից սկսած՝ հանդեսի գլխավոր խմբագիրն է Պ. Ավետիսյանը:

Ամսագրի կամ հրապարակման վերնագիր:

Լրաբեր հասարակական գիտությունների=Herald of the Social Sciences=Вестник общественных наук

Հրապարակման ամսաթիւ:

2022

Համար:

2

ISSN:

0320-8117

Պաշտոնական URL:

Լրացուցիչ տեղեկութիւն:

Կարագյոզյան Գոհար, Karagyozyan Gohar

Այլ վերնագիր:

Այլության նշահարումը՝ որպես կրոնաէթնիկական բաժանման գործիք (XVI-XVIII դդ. Օսմանյան կայսրությունը եվրոպացիների աչքերով) ; Marking Otherness as a Tool for Religious-Ethnic Segregation (The 16TH-18TH Century Ottoman Empire Through the Eyes of Europeans)

Համատեղ հեղինակները:

Институт литературы им. М. Абегяна НАН РА

Աջակից(ներ):

Պատ․ խմբ՝. Հ․ Գ․ Ինճիկյան (1966-1968) ; Գլխավոր խմբ.՝ Ծ․ Պ․ Աղայան (1969-1972) ; Վ․ Ա․ Միքայելյան (1972-1987) ; Ա․ Ա․ Խառատյան (1988-2017) ; Պ․ Ավետիսյան (2017-)

Ծածկոյթ:

154-162

Ամփոփում:

Записки европейских путешественников XVI-XVIII вв., совершивших путешествия в земли, подвластные Османской империи, повествуют о мире, с которым они столкнулись. Согласно их наблюдениям, этот мир был четко сегментирован по социальному, пространственному, религиозному и этническому признакам. Города были разделены на греческие, армянские, еврейские, мусульманские кварталы; жить полагалось только на определенной территории; ряд профессий были предусмотрены только одной какой-то нации. Что касается одежды, то и на нее было установлено четко регламентирование: подданные Оттоманской Порты, в зависимости от конфессиональной и этнической принадлежности в качестве идентификационных знаков должны были носить одежду, призванную маркировать иноверцев. Эти «знаки инаковости» (signs of otherness – понятие, которым оперировала Рут Меллинкофф) использовались в Османской империи как инструмент идентификации, сегрегации и стигматизации иноверцев и чужеродцев.
XVI–XVIII դդ. Օսմանյան կայսրության ենթակա երկրներում ուղևորություն կատարած եվրոպացի ճանապարհորդների համաձայն, աշխարհը հստակ բաժանված էր սոցիալական, տարածական, կրոնական և էթնիկական հատկանիշներով: Քաղաքները բաժանված էին հունական, հայկական, հրեական և մահմեդական թաղերի. ապրել պետք էր միայն որոշակի տարածքում: Կային մասնագիտություններ, որոնք թույլատրված էին միայն տվյալ ազգությանը: Հագուստը խիստ կանոնարկված էր: Օսմանյան պետության հպատակները, կախված կրոնական և ազգային պատկանելությունից, պետք է կրեին այլահավատներին նշահարող հագուստ՝ որպես նույնականացման նշան: «Այլության նշաններ» (signs of otherness) հասկացությունը, որը կիրառել է Ռուտ Մելինկոֆը, Օսմանյան կայսրությունում օգտագործվում էր որպես նույնականացման գործիք՝ այլադավանների և այլազգիների սեգրեգացիայի և խարանման համար:
The article deals with the notes of the 6th–18th century European travellers who travelled to the lands subject to the Ottoman Empire. The world they encountered was clearly segmented along social, spatial, religious and ethnic lines, according to their observations. The cities were divided into Greek, Armenian, Jewish, and Muslim quarters; people were supposed to live only in the predestined territory; there were professions allowed only to one particular nation. As for their clothing, there was a clear regulation established for it: subjects of the Ottoman Porte, depending on their religious and ethnic belonging as identification signs, had to wear clothes aimed at marking adherents of different faiths. These signs of otherness, a notion Ruth Mellinkoff operated with, were used as a tool for identifying, segregating and stigmatizing adherents of non-Muslim faith and aliens in the Ottoman Empire.

Հրատարակութեան վայրը:

Երևան

Հրատարակիչ:

ՀՀ ԳԱԱ

Ձեւաչափ:

pdf

Նոյնացուցիչ:

click here to follow the link ; oai:arar.sci.am:325371

Դասիչ:

АЖ 410

Բնօրինակին գտնուելու վայրը:

ՀՀ ԳԱԱ Հիմնարար գիտական գրադարան