Հայաստանի կենսաբանական հանդես =Biological Journal of Armenia
Նիազյան Լ. Գ., Ղալեչյան Թ. Ն., Կարապետյան Ա. Ֆ., Niazyan L. G., Ghalechyan T. N., Karapetyan A. F.
Կորոնավիրուսային վարակը՝ որպես P. vivax-ի ռեցիդիվի դրդապատճառ ; COVID-19 infection as a potentialcause of Plasmodium vivax relapse induction
Պատ․ խմբ․՝ Մ․ Գ․ Թումանյան (1948) ; Գ․ Հ․ Բաբաջանյան (1949-1954) ; Հ․ Գ․ Բատիկյան (1954-1977) ; Գլխ․ խմբ․՝ Է․ Գ․ Աֆրիկյան (1978-2007) ; Է․ Ս․ Գևորգյան (2008-2023) ; Ա․ Ա․ Առաքելյան (2023-)
COVID-19 приводит к цитокиновому шторму, который непосредственно влияет на более тяжелые манифестации заболевания [6, 13]. При условии, что паразитемия редко превышает 2-3 %, P. vivax может привести к выраженному течению заболевания из-за повышенного иммунного ответа хозяина [8]. Mерозоиты P. vivax заражают только ретикулоциты, в отличие от других видов малярии, которые заражают все стадии эритроцитов. В описанном нами случае мы постулируем, что инфекция COVID-19 с ее цитокиновой реакцией была ответственна за индукцию рецидива P. vivax. Факторами повторной реактивации служили: 1) короновирусная инфекция, при которой на фоне анемии наблюдается увеличение уровня ретикулоцитов, по отношению к которым P.vivax имеет особенное предпочтение; 2) вакцинация против короновирусной инфекции в синергизме с естественной инфекцией привели к сверхактивации иммунного ответа организма.
COVID-19-ը հանգեցնում է ցիտոկինային հողմի, որը պատասխանատու է հիվանդության ավելի ծանր դրսևորումների համար [6, 13]: Չնայած պարազիտեմիան հազվադեպ է գերազանցում 2-3 %-ը, բայց P. vivax-ը կարող է հանգեցնել հիվանդության ախտանշանային ընթացքի` օրգանիզմի իմունային պատասխանի բարձրացման պատճառով [8]: P. vivax-ով վարակված հիվանդների` ռետիկուլոցիտների նկատմամբ բացառիկ նախապատվությունը հանգեցնում է զգալիորեն ավելի ցածր պարազիտեմիայի մակարդակի` P. falciparum-ի հետ համեմատած: P. vivax-ի մերոզոիտները վարակում են միայն ռետիկուլոցիտները` ի տարբերություն մալարիայի այլ տեսակների, որոնք ախտահարում են էրիթրոցիտներ բոլոր փուլերում: Հետևաբար` մենք ենթադրում ենք, որ մեր պացիենտի դեպքում P. vivax-ի ռեցիդիվի առաջացման համար պատասխանատու էր COVID-19 վարակը՝ իր ցիտոկինային պատասխանով: Մեր վարկածը հիմնված է նախկինում մալարիա հիվանդության և պարբերաբար արձանագրված հիվանդության փաստի վրա, և այս պարագայում վերակտիվացման հնարավոր պատճառներն են՝ 1-ը, COVID-19 վարակով պայմանավորված անեմիան (սակավարյունությունը)` դրդելով ռետիկուլոցիտների մակարդակի բարձրացում; 2-ը, բնական վարակին զուգընթաց կորոնավիրուսային վարակին պատվաստումը, որոնք համակցված հանգեցրել են օրգանիզմի իմունային պատասխանի գերակտիվացման:
COVID-19 leads to a cytokine storm, which is responsible for the more severe manifestations of the disease [6,13]. While parasitemia rarely exceeds 2-3 %, P. vivax can still result in significant disease due to increased host immune response [8]. This exclusive preference for reticulocytes results in significantly lower parasitemia levels in patients infected with P. vivax as compared to P. falciparum. Merozoites of P. vivax only infect reticulocytes unlike other species of malaria which will infect all stages of the red blood cell. Hence, we postulate that the COVID-19 infection, with its cytokine response was responsible for induction of P. vivax relapse in our case. Our hypothesis is based on circumstantial evidence in form of documented malaria and episodes of relapses in past, and in this specific condition a possibility of re-activation due to 1) COVID-19 infection induced anemia, which boosted the higher level of reticulocytes; 2)vaccination against coronavirus infection in synergism with natural infection led to over-activation of the body's immune response.
Երևան
Հայաստանի ԳԱԱ «Գիտություն» հրատ.
oai:arar.sci.am:292849
ՀՀ ԳԱԱ Հիմնարար գիտական գրադարան
Oct 7, 2024
Dec 16, 2021
51
https://arar.sci.am/publication/319903
Edition name | Date |
---|---|
Ниазян, Л. Г., COVID-19 как возможная причина индукции рецидива инфекции Plasmodium Vivax | Oct 7, 2024 |
Ниазян, Л. Г. Даниелян, Р. Р. Назинян, А. Ц. Ванян, А. В. Паронян, Л. В. Պատ․ խմբ․՝ Մ․ Գ․ Թումանյան (1948) Գ․ Հ․ Բաբաջանյան (1949-1954) Հ․ Գ․ Բատիկյան (1954-1977) Գլխ․ խմբ․՝ Է․ Գ․ Աֆրիկյան (1978-2007) Է․ Ս․ Գևորգյան (2008-2023) Ա․ Ա․ Առաքելյան (2023-)
Бабаханян, А. В. Овакимян, С. А. Манукян, М. О. Бабаян, Ж. Р. Գլխավոր խմբ.՝ Ա․ Վ․ Բաբախանյան
Кешишян, А. Ш. Цаканян, А. В. Хачатрян, Т. С. Маргарян, А. В. Акинян, А. Ш. Ванян, А. В. Мелик-Андреасян, Г. Г. Պատ․ խմբ․՝ Բ․ Ա․ Ֆանարջյան (1961-1977) Ի․ Ք․ Գևորգյան (1978-1988) Ռ․ Պ․ Ստամբոլցյան (1989-1994) Գլխ․ խմբ․՝ Վ․ Պ․ Հակոբյան (1995-2007) Յու․ Թ․ Ալեքսանյան (2008-2018)
Асриян, З. Я. Магакелян, А. А. Գլխ․ խմբ.՝ Հ. Վ. Գրիգորյան
Պէշիքթաշլեան, Հ․ Ա․ Վ․ Հայր Գաբրիէլ Այվազովսկի (հիմնադիր 1843-1848) Հայր Ղեւոնդ Ալիշան (1848-1851) Հայր Օքսենտիոս Գուրգէնեան (1852-1853) Հայր Գրիգոր Ճելալեան (1854-1856, 1858-1861, 1863-1866) Հայր Անտոն Սիոնեան (1861-1862) Հայր Աթանագինէս Գաբթանեան (1867-1870) Հայր Յակոբոս Իսավերտենց (1871-1872) Հայր Կոմիտաս Իսկէնտէրեան (1873-1875) Հայր Արսէն Սուքրեան (1875-1876) Հայր Արիստակէս Քասքանտիլեան (1879-1882) Հայր Աթանաս Տիրոյեան (1883-1888, 1906-Օգոստոս) Հայր Յովհաննէս Թորոսեան (1889, 1896-1898) Հայր Թովմաս Էֆտեան (1890-1892) Հայր Եսայի Տայեցի (1893-1896) Հայր Ստեփանոս Սարեան (1898-1899) Հայր Սիմոն Երեմեան (1899-1905) Հայր Դաւիթ Նազարէթեան (1905) Հայր Աթանաս Տիրոյեան (1906) Հայր Կարապետ Տէր-Սահակեան (1906-1907) Հայր Ներսէս Տիրացուեան (1908-1909) Հայր Մկրտիչ Պոտուրեան (1908) Հայր Վարդան Հացունի (1909) Հայր Ներսէս Անդրիկեան (1910-1912) Հայր Յովհան Աւգերեան (1912-1915) Հայր Ներսէս Տիրացուեան (1916-1919) Հայր Ղեւոնդ Տայեան (1918, 1921-1927) Հայր Գաբրիէլ Նահապետեան (1919-1920) Հայր Քերոբէ Չրաքեան (1920-1921) Հայր Կիւրեղ Քիպարեան (1927-1929) Հայր Վահան Յովհաննէսեան (1929-1930) Հայր Եղիա Փէչիկեան (1930-1939, 1952-1953) Հայր Եսայի Գռուզեան (1939-1942) Հայր Մեսրոպ Ճանաշեան (1942-1952, 1954-1956, 1971-1973) Հայր Ներսէս Տէր-Ներսէսեան (1957-1964, 1974-1979) Հայր Եփրեմ Տէր-Ղազարեան (1965-1967) Հայր Գաբրիէլ Սահակեան (1968-1970) Հայր Լեւոն Զէքիեան (1980-1984) Հայր Սահակ Ճեմճեմեան (1985-1992) Հայր Տաճատ Եարտըմեան (1993-1995) Հայր Յարութիւն Պզտիկեան (1996-1999) Հայր Սերոբ Չամուրլեան (2017-)