Հրապարակման մանրամասներ:
«Պատմա-բանասիրական հանդես»-ը լույս է տեսնում 1958 թվականից։ Հիմնադիր խմբագիր ՝ Մ․ Գ․ Ներսիսյան
Ամսագրի կամ հրապարակման վերնագիր:
Պատմա-բանասիրական հանդես =Historical-Philological Journal
Հրապարակման ամսաթիվ:
Համար:
ISSN:
Պաշտոնական URL:
Լրացուցիչ տեղեկություն:
Грекян Ерванд, Grekyan Yervand
Վերնագիր:
Հացահատիկի պաշարների կուտակումն ու վերաբաշխումը Ուրարտական թագավորությունում
Այլ վերնագիր:
Хранение и перераспределение зерновых запасов в Урартском царстве ; Storage and redistribution of grain reserves in the kingdom of Urartu
Ստեղծողը:
Աջակից(ներ):
Գլխ․ խմբ․՝ Մ․ Գ․ Ներսիսյան (1958-1998) ; Վ․ Միքայելյան (1999-2005) ; Գլխ․ խմբ․ պաշտոնակատար՝ Պ․ Մ․ Մուրադյան (2005) ; Ա․ Զաքարյան (2005) ; Գլխ․ խմբ․՝ Ս․ Հարությունյան (2006-2018) ; Ա․ Զաքարյան (2018-)
Խորագիր:
Չվերահսկվող բանալի բառեր:
Ուրարտական թագավորություն ; տաճարային-պալատական տնտեսություն ; սեպագիր արձանագրություններ ; հնագիտական աղբյուրներ ; հացահատիկի պաշարներ ; օրապահիկ ; վերաբաշխում
Ծածկույթ:
Ամփոփում:
Царство Урарту (Биайнили, IX–VII вв. до н. э.) было древним ближне- восточным государством с перераспределительной экономикой. Согласно сохранившимся письменным и археологическим данным, большие зерно- хранилища и кладовые, построенные царской властью в основных городах/административных центрах Урарту, могли хранить десятки тысяч тонн зерна и обеспечивать продовольствием ок. 100–150 тысяч человек в год. В этом отношении царство Урарту напоминает новошумерское государство III династии Ура (XXI век до н. э.), централизованная экономика которого была способна обеспечить хлебом более 300–500 тысяч человек, принадлежащих к разным социальным группам, включая большое количество зависимой рабочей силы. Нет никаких сомнений в том, что хранение и перераспределение зерна были основным способом поддержания работоспособности урартской экономики и гарантом существования государства в целом.
The kingdom of Urartu (Biainili, 9th–7th centuries BC) was an ancient Near Eastern state with redistributive economy. According to the preserved written and archaeological data, the large granaries and cellars built by the royal power in the main cities/administrative centres of Urartu, could store tens of thousands of tons of grain and provide with food ca. 100–150 thousand people throughout a year. In this respect, the kingdom of Urartu was resembled the Neo-Sumerian state of the III Dynasty of Ur (21th century BC), the centralized economy of which was able to provide with bread for more than 300–500 thousand people, members of different social groups including large numbers of dependent labour force. There is little doubt that the grain storing and redistribution was the main way of keeping the Urartian economy functional and securing the state’s existence in general.
Հրատարակիչ:
Տեսակ:
Ձևաչափ:
Նույնացուցիչ:
սեղմիր այստեղ կապին հետևելու համար
Թվայնացում:
ՀՀ ԳԱԱ Հիմնարար գիտական գրադարան