Հրապարակման մանրամասներ:

Հայաստանի կենսաբանական հանդեսը լույս է տեսնում 1948 թվականից տարին 4 անգամ։ 1948-1959թթ․ ամսագիրը կոչվել է «Տեղեկագիր բիոլոգիական և գյուղատնտեսական գիտությունների», 1960-1965թթ․ վերանվանվել է «Տեղեկագիր բիոլոգիական գիտությունների», իսկ 1966թ-ից առ այսօր՝ կոչվում է «Հայաստանի կենսաբանական հանդես»։

Ամսագրի կամ հրապարակման վերնագիր:

Հայաստանի կենսաբանական հանդես =Biological Journal of Armenia

Հրապարակման ամսաթիվ:

2009

Հատոր:

61

Համար:

3

ISSN:

0366-5119

Պաշտոնական URL:

Այլ վերնագիր:

Յուղատու բույսերից ստացված Macrophomina phaseolina-ի որոշ իրանական իզոլյատների լորատների, ջերմաստիճանի նկատմամբ զգայունությունը և պաթոգենությունը; Хлоратная чувствительность, реакции на температуру и патогенность некоторых иранских изолятов Macrophomina phaseolina из масличносемянных растений

Աջակից(ներ):

Պատ․ խմբ․՝ Մ․ Գ․ Թումանյան (1948) ; Գ․ Հ․ Բաբաջանյան (1949-1954) ; Հ․ Գ․ Բատիկյան (1954-1977) ; Գլխ․ խմբ․՝ Է․ Գ․ Աֆրիկյան (1978-2007) ; Է․ Ս․ Գևորգյան (2008-2023) ; Ա․ Ա․ Առաքելյան (2023-)

Ծածկույթ:

23-26

Ամփոփում:

The species Macrophomina phaseolina is the principle pathogen species of oilseed plants in Northern Iran. The result of infection is charcoal root or collar rot. Twentyseven isolates of M. phaseolina were collected from plant tissues of soybe-an (Glycine max L.), sunflower (Helianthus annuus L.) and sesame (Sesamum indicum L.) growing in different areas of Northern Iran during 2008. The chlorate sensitivity of each isolate was determined after subculturing on minimal medium containing 120 mM potassium chlorate. In general, sesame isolates were chlorate-resistant, whereas soybean and sunflower isolates were chlorate sensitive. The pathogenicity was tested at the seedling stage on three plant species. None of the isolates were pathogenic on maize and all three were pathogenic on soybean and sunflower. The optimum temperature for growth was 35° for all North Iranian isolates. Macrophomina phaseolina-ն` ածխային փտման հարուցիչը, բույսերի կարևոր պաթոգեն է, հատկապես հյուսիսային Իրանում յուղատու բույսերի համար: Սոյայի (Glycine max L.), արևածաղկի (Helianthus annuus L.) և քնջութի (Se-samum indicum L.) հյուսվածքներից քսանյոթ իզոլյատները հավաքված են հյուսիսային Իրանի տարբեր շրջաններից 2008 թ.-ի ընթացքում: Յուրաքանչյուր իզոլյատի քլորատային զգայունությունը որոշված է 120 mM կալիումի քլորատ պարունակող մինիմալ միջավայրի վրա ինոկուլյացիայից հետո: Սովորաբար քնջութից ստացված իզոլյատները դիմացկուն են քլորատների նկատմամբ, մինչդեռ սոյայից և արևածաղկից ստացված իզոլյատները զգայուն են: Պաթոգենության ստուգումը անց է կացվել երեք տեսակի բույսերի վրա` տնկիների փուլում: Իզոլյատներից ոչ մեկը պաթոգեն չէ եգիպտացորենի համար և բոլորը պաթոգեն են սոյայի և արևածաղկի համար: 350-ը օպտիմալ է բոլոր ուսումնասիրված իզոլյատների աճի համար: Macrophomina phaseolina – возбудитель угольной гнили является важным патогеном растений, особенно на масличносемянных в северном Иране. Растения-хозяева собраны из различных областей северного Ирана в течение 2008 года. Было выделено 27 изолятов M. phaseolina с тканей сои (Gly-cine max L.), подсолнечника (Helianthus annuus L.) и кунжута (Sesamum indicum L.). Хлоратная чувствительность каждого изолята определена после инокулирования на минимальной среде, содержащей 120 mM хлората калия. Обычно изоляты с кунжута устойчивы к хлоратам, тогда как изоляты с сои и подсолнечника чувствительны к хлоратам. Проверка патогенности проведена на стадии саженцев на трех видах растений. Ни один из изолятов не оказался патогенным для кукурузы, но все оказались патогенными для сои и подсолнечника. Для роста всех изученных изолятов оптимальной температурой является 35°.

Հրատարակության վայրը:

Երևան

Հրատարակիչ:

ՀՀ ԳԱԱ հրատ.

Ստեղծման ամսաթիվը:

2009-08-10

Ձևաչափ:

pdf

Նույնացուցիչ:

oai:arar.sci.am:237729

Դասիչ:

АЖ 407

Բնօրինակի գտնվելու վայրը:

ՀՀ ԳԱԱ Հիմնարար գիտական գրադարան