Publication Details:

Լույս է տեսնում 2004 թվականից։

Journal or Publication Title:

Գրականագիտական հանդես = Литературный журнал = Literary Journal

Date of publication:

2025

Volume:

ԻԹ

Number:

2

ISSN:

1829-0116

Additional Information:

Edoyan Henryk, Эдоян Генриk

Other title:

The Elegic Model of The Lower World (Melody and Silence in Vahan Terian’s Poetry) ; Элегическая модель нижнего мира (мелодия и тишина в поэзии Вагана Терьяна)

Coverage:

13-34

Abstract:

Հոդվածում քննարկվում են Վահան Տերյանի պոեզիայի կոմպոզիցիոն երկու պլանները՝ հոգեմտավոր՝ բարձր աշխարհի, և ցածր՝ «իրերի աշխարհի» փոխասիմիլյացիան, փոխներթափանցումը և հակադրությունը, որոնք, լեզվում արտահայտվելով իմաստաբանական երկակի սկզբունքով, կենսական փաստի («այստեղի»), մյուս կողմից՝ հիշողության («այնտեղի» կամ մետաֆիզիկական նախասկզբի) միմյանց փոխլրացնելու միջոցով լեզվում ստեղծում են սիմվոլիստական մի «իրականություն», ուր բացակայում են «այստեղի» և «այնտեղի» սահմանները։ Պոետական այս կոնցեպտի նախահիմքում լեզվի մեղեդային մակարդակն իշխում է բառի իմաստային մակարդակի վրա՝ այն մոտեցնելով լեզվի «երաժշտական ոգուն»։ Համաձայն սիմվոլիզմի աշխարհայեցողության՝ մեղեդին, հաղթահարելով աշխարհի նյութական–առարկայական մակարդակը, մոտենում է աշխարհի ներքին՝ գաղտնի ոլորտին, որ, կարելի է ասել, բառերի առարկայական իմաստի հանգչումն է, մահացումը ներքին մակարդակի մեջ, երբ առաջին պլան է գալիս բառերի ներքին սուբստանցիայում, որն, անշուշտ, կապված է «լռության» հետ, բառերի ներքին աշխարհի բացահայտման հետ, ինչը նշանակում է՝ բառը ձգտում է դեպի բարձր աշխարհ, որ լեզվի մեջ ներկա է որպես «լռության ասպեկտ»։
The article examines the two compositional planes of Vahan Terian’s poetry – the psycho-intellectual, or the “upper world,” and the lower, the “world of things.” Their mutual assimilation, interpenetration, and opposition, when expressed in language through a dual semantic principle, create within the poetic text a symbolist “reality” in which the boundaries between “here” (the sphere of lived experience) and “there” (the sphere of memory or metaphysical origin) disappear due to their reciprocal completion of one another. At the foundation of this poetic concept lies the melodic level of language, which dominates the semantic level of the word, bringing it closer to the “musical spirit” of language. According to the symbolist worldview, melody, by overcoming the material –object layer of the world, approaches its inner secret realm – what may be described as the fading, dissolution, or “death” of the object-bound meaning of words into an inner dimension, where the inner substance of the word comes to the foreground. This is, inevitably, connected with “silence,” with the unveiling of the inner world of words, which means that the word aspires toward the upper world – present in language as an “aspect of silence.”
В статье рассматриваются два композиционных плана поэзии Вагана Терьяна – психодуховный, или «верхний мир», и нижний – «мир вещей». Их взаимная ассимиляция, взаимопроникновение и противопоставление, выраженные в языке через двойной семантический принцип, создают в поэтическом тексте символистскую «реальность», в которой исчезают границы между «здесь» (сферой жизненного факта) и «там» (сферой памяти или метафизического первопринципа) благодаря их взаимному дополнению. В основе этой поэтической концепции лежит мелодический уровень языка, который доминирует над смысловым уровнем слова, приближая его к «музыкальному духу» языка. Согласно символистскому мировоззрению, мелодия, преодолевая материально-предметный слой мира, приближается к его внутренней тайной сфере – к тому, что можно назвать угасанием, растворением или «смертью» предметного значения слов во внутреннем измерении, где на первый план выходит внутренняя суб-станция слова. Это, несомненно, связано с «тишиной», с раскрытием внутреннего мира слов, что означает: слово стремится к верхнему миру, присутствующему в язы-ке как «аспект тишины».

Place of publishing:

Երևան

Publisher:

ՀՀ ԳԱԱ «Գիտություն» հրատ.

Format:

pdf

Location of original object:

ՀՀ ԳԱԱ Հիմնարար գիտական գրադարան