Publication Details:
«Բանբեր հայագիտության» միջազգային գիտական հանդեսը լույս է տեսնում 2013 թվականից։
Journal or Publication Title:
Բանբեր հայագիտության = Вестник Арменоведения = Review of Armenian studies
Date of publication:
Number:
ISSN:
Official URL:
Additional Information:
Степанян Геворк, Ստեփանյան Գևորգ
Title:
The Nomadic Economy as a Means of Implementing a Strategic Plan for the Azerbaijani SSR
Other title:
Քոչվորական տնտեսությունը՝ Ադրբեջանական ԽՍՀ-ի ծավալապաշտական ծրագրի իրագործման միջոց ; Кочевое хозяйство как средство реализации экспансионистской программы Азербайджанской ССР
Creator:
Contributor(s):
Գլխավոր խմբագիր՝ Պ. Ա. Չոբանյան (2013-2017) ; Ա. Խառատյան (2017-)
Subject:
Uncontrolled Keywords:
“Greater Azerbaijan” ; Azerbaijani SSR ; expansionism ; pan-Turkism ; nomadic economy ; Central Executive Committee ; demography
Coverage:
Abstract:
While the “Greater Azerbaijan” movement has employed varying strategies over time, its ultimate political objective has remained consistent. Thus, considering it impossible to occupy the Armenian territories by military means during the years of the Soviet government, leadership of Azerbaijan adopted a novel strategy. This entailed a shift from massacres, persecutions, and forced displacement to a policy of ethnic cleansing, disenfranchisement, national discrimination, distortion of the ethnographic image through ethnographic factor, statistics, and fabricated data, Turkification of toponyms, cartographic distortions, and appropriation of cultural values. It should be noted that the appropriation of new Armenian territories under the false slogan of “proletarian internationalism and friendship of the peoples” under the guise of creating nomadic economies also constituted a significant aspect in the expansionist agendas pursued by the governing bodies of the Azerbaijani SSR. According to Art. Abeghyan’s accurate definition, “...red imperialism continues the policy of white imperialism in the Caucasus. It keeps the Tatar in the state of a nomadic herder, so that the latter, perched on the heights of the Armenian world for six months, continues to hang the sword of Damocles over the head of the Armenian peasant, in a state of obedience to the Muscovite government and its Caucasian representatives.” At the same time, the author of the article emphasized that “The nomadic scourge of the past, which may be exemplified by the Armenian- Tatar conflicts of 1905–1906, brought numerous disasters to the Armenians, resulting in being the most effective weapon in the hands of the Tsarist regime”.
Թեև ժամանակ առ ժամանակ փոխվել է «Մեծ Ադրբեջան» ծրագրի մարտավարությունը, այսուհանդերձ, քաղաքական նպատակը մնացել է նույնը: Խորհրդային իշխանության տարիներին անհնարին համարելով ռազմական ճանապարհով հայկական տարածքների բռնազավթումը, Ադրբեջանի ղեկավարությունը դիմեց նոր մարտավարության. կոտորածներին, հալածանքներին ու բռնի տեղահանություններին փոխարինելու եկան էթնիկ զտման, իրավազրկման, ազգային խտրականության, վիճակագրական հորինված տվյալների միջոցով էթնոժողովրդագրական պատկերի խեղման, տեղանունների թյուրքականացման, քարտեզագրական խեղաթյուրումների, քաղաքակրթական արժեքների յուրացման քաղաքականությունը: Ընդսմին, Ադրբեջանական ԽՍՀ կառավարող շրջանների ծավալապաշտական ծրագրերի մեջ կարևոր տեղ էր զբաղեցնում նաև քոչվորական տնտեսությունների ստեղծման քողի տակ «պրոլետարական ինտերնացիոնալիզմի ու ժողովուրդների բարեկամության» կեղծ կարգախոսով հայկական նորանոր տարածքների յուրացումը: Ադրբեջանական ԽՍՀ-ը քոչվորական տնտեսությունների համար նոր արոտավայրերի ստեղծման պատրվակով շարունակում էր Հայկական ԽՍՀ-ից տարածքների բռնազավթման գործընթացը: Այսպիսով, պետականորեն ծրագրված «քոչվորական տնտեսությունների» ստեղծման քողի տակ Հայաստանի մի շարք կենսատարածքներում բուսեցին թաթարաբնակ գյուղեր, ինչպես նաև մերձալպյան և ալպյան արոտավայրերի կեսից ավելին նվիրաբերվեցին Ադրբեջանական ԽՍՀ-ին, ինչը վերջինիս հնարավորություն տվեց Հայաստանի տարածքի մեջ սեպի պես խրվել և ճանապարհների ու ռազմավարական ենթակառուցվածքների նկատմամբ վերահսկողություն սահմանել: Ակներև է, որ Ադրբեջանական ԽՍՀ-ի ծավալապաշտական քաղաքականության բաղադրիչ մասն էր կազմում խորհրդային բարձրագույն ղեկավարության թողտվության պայմաններում քոչվորական տնտեսությունների քողի տակ Հայկական ԽՍՀ-ից նորանոր տարածքների բռնազավթումը, որը ռազմավարական և ժողովրդագրական տեսակետից Հայաստանի համար լուրջ վտանգներ էր պարունակում:
Хотя тактика программы «Великий Азербайджан» периодически менялась, ее политические цели оставались неизменными. Исходя из невозможности в годы советской власти военным путем оккупировать армянские территории, азербайджанское руководство прибегло к новой тактике – на смену погромам, гонениям и насильственной депортации пришли новые методы – этническая чистка, лишение всех прав, национальная дискриминация, искажение этнодемографической картины региона на основе вымышленных данных, тюркизация топонимов, картографические фальсификации, политика присвоения цивилизационных ценностей. В экспансионистских планах правивших кругов Азербайджанской ССР важное место занимал – под маской создания кочевых хозяйств – захват новых армянских территорий под лживым девизом «пролетарского интернационализма и дружбы народов». Под предлогом обретения новых пастбищ для кочевого хозяйства Азербайджанская ССР продолжала вести политику захвата новых армянских территорий. Таким образом, благодаря созданию запланированного на государственном уровне «кочевого хозяйства» на ряде территорий АрмССР появились населенные кавказскими татарами села, помимо этого, больше половины приальпийских и альпийских пастбищ были «преподнесены» в дар АзССР, что дало возможность азербайджанской республике вклиниться на территорию Армении и контролировать дороги и стратегические инфраструктуры. Очевидно, что составной частью азербайджанской экспансионистской политики является захват – с попустительства высшего советского руководства – территорий АрмССР под предлогом создания кочевых хозяйств, что со стратегической и демографической точки зрения представляло серьезную опасность для Армении.
Place of publishing:
Երևան