Object structure

Publication Details:

«Բանբեր Մատենադարանի» միջնադարագիտական, հայագիտական, ձեռագրագիտական հանդեսը լույս է տեսնում Մատենադարանի հիմնադրումից ի վեր: Հանդեսի առաջին երկու համարները լույս են տեսել 1941 և 1950 թվականներին և կոչվել «Գիտական նյութերի ժողովածու»: Այս ժողովածուներում հավաքված էին նախորդիվ Մատենադարանում տեղի ունեցած գիտաժողովների նյութերը:1956 թվականին հրատարակված երրորդ համարից սկսած՝ հանդեսը կրում է այսօրվա անվանումն ու ընդգրկում միջնադարյան մշակույթի տարբեր ոլորտների առնչվող բազմաբնույթ ուսումնասիրություններ, բնագրերի հրապարակումներ և այլն:

Journal or Publication Title:

Բանբեր Մատենադարանի=Bulletin of Matenadaran= Вестник Матенадарана

Date of publication:

2024

Number:

37

ISSN:

1829-054X

Additional Information:

Եղիազարյան Վանո, Հակոբյան Լեռնիկ, Егиазарян Вано, Акопян Лерник

Title:

Grigor Aknerts‘i. Facts of His Not Being Albanian. On the Occasion of Statements by Farida Mamedova

Other title:

Վկայություններ առ այն, որ Գրիգոր Ակներցին աղվան պատմիչ չէ․ Ֆարիդա Մամեդովայի հայտարարության առիթով ; Факты, свидетельствующие о том, что Григор Акнерци не албанский историк. Отклик на заявление Фариды Мамедовой

Creator:

Eghiazaryan, Vano ; Hakobyan, Lernik

Corporate Creators:

Մատենադարան․ Մեսրոպ Մաշտոցի անվան հին ձեռագրերի ինստիտուտ

Subject:

Book reviews

Uncontrolled Keywords:

History of the Nation of Archers ; historian ; falsification ; Armenian kingdom of Cilicia ; king Het‘um ; Armenian era ; Vanakan Vardapet ; Kirakos Gandzakets‘i ; Grigor Aknerts‘i's colophon

Coverage:

263-275

Abstract:

Գրիգոր Ակներցու (երկը վերագրվել է նաև Մաղաքիա աբեղային) «Պատմութիւն վասն ազգին նետողաց» երկին հայագետներն անդրադարձել են սկսած 1784 թվականից, իսկ դեռևս 1870 թ. այն հրատարակվել է։ Նրա մասին գրել են Միքայել Չամչյանցը, Սուքիաս Սոմալյանը, Քերովբե Պատկանյանը, Եղիշե Դուրյանը, Գարեգին Զարբհանալյանը, Ղևոնդ Ալիշանը, Մաղաքիա արքեպիսկոպոս Օրմանյանը, Համազասպ Ոսկյանը, Մանուկ Աբեղյանը, Հրաչյա Աճառյանը, Հայկազ Ժամկոչյանը, Ներսես Ակինյանը, Ֆրենսիս Վուդման Քլիվսը, Կարապետ Մելիք-Օհանջանյանը, Նորայր Պողարյանը։ Բոլորն էլ հեղինակին համարել են հայ և նույնիսկ չեն էլ մտածել, որ 2005 թ. մի ադրբեջանցի Ֆարիդա Մամեդովա առանց որևէ փաստարկի կարող է աղվան հռչակել հայ պատմիչ Գրիգոր Ակներցուն: Մամեդովայի այս սին հայտարարությունից հետո էլ Գաբրիելլա Ուլուհոճյանը, Ֆեդերիկո Ալպին, Մարկո Բաիսը, Բայարսայխան Դաշդոնդոգը, Գուրգեն Խաչատրյանը և Վանո Եղիազարյանը, Լուի Մարիեսը, Արտաշես Շահնազարյանը, Գարուն Սարգսյանը, Թամարա Մինասյանը շարունակել են հայ պատմագրության այս երևելի հեղինակին ներկայացնել որպես ազգությամբ հայ պատմիչ:
Գրիգոր Ակներցու մասին կենսագրական տեղեկությունները շատ սուղ են, սակայն նրա շարադրանքը կասկած չի թողնում, որ նա հայ է, և ոչ աղվան. նա գործածում է Հայոց տոմարը, «մեր երկրում», «աշխարհիս», «աշխարհս Հայոց», «ողջ երկիրս» արտահայտությունները: Թեև պատմությունը վերնագրված է «Թաթարների մասին», սակայն նրա կենտրոնական կերպարը Կիլիկիայի «բարեպաշտ և քրիստոսապսակ» Հեթում թագավորն է, և պատմիչն ակնածանքով է խոսում հայոց կաթողիկոսների մասին:
К «Истории народа стрелков» Григора Акнерци (труд приписывался также иноку Магакии) арменоведы стали обращаться с 1784 года, а в 1870 году она была опубликована. О ней писало несколько поколений арменистов – Микаэл Чамчянц, Сукиас Сомалян, Керовбе Патканян, Егише Дурьян, Гарегин Зарпаналян, Гевонд Алишан, Магакия Архиепископ Орманян, Амазасп Воскян, Манук Абегян, Грачья Ачарян, Айказ Жамкочян, Нерсес Акинян, Фрэнсис Вудман Кливз, Карапет Мелик-Оганджанян, Норайр Погарян, – и все они считали автора «Истории татар» (известную также под названием «История народа стрелков») армянином и даже не предполагали, что в 2005 году азербайджанская исследовательница Фарида Мамедова без каких-либо аргументов объявит армянского историка Григора Акнерци албанским. И после необоснованного заявления Мамедовой Габриэлла Улуходжян, Федерико Альпи, Марко Баис, Баярсайхан Дашдондог, Гурген Хачатрян, Вано Егиа- зарян, Луи Марьес, Арташес Шахназарян, Гарун Саргсян, Тамара Минасян и др. продолжали представлять этого видного историка как армянского автора.Факты жизни Григора Акнерци малоизвестны, однако само его повествование содержит свидетельства о том, что он армянин. Он использует армянское летоисчисление, выражения «в нашей стране», «моя армянская страна», «вся моя страна». Хотя произведение озаглавлено «История татар», центральным персонажем является «благочестивый и увенчанный Христом» царь Киликии Хетум; историк с благоговением отзывается и об армянском католикосе.

Place of publishing:

Երևան

Type:

Հոդված

Format:

pdf

Language:

hy ; հայերեն

Digitization:

ՀՀ ԳԱԱ Հիմնարար գիտական գրադարան

Location of original object:

Երևանի Մեսրոպ Մաշտոցի անվան Մատենադարան