Object structure

Իր աշխարհագրական դիրքով Կիլիկիայի հայկական պետությունն Արևելք-Արևմուտք ցամաքային ու ծովային առևտրային ճանապարհների խաչմերուկում էր, այսինքն՝ տարանցիկ հանգրվանային դերակատարում ուներ։ Հետևապես՝ իշխանապետության, իսկ ապա նաև թագավորության տնտեսական քաղաքականության ռազմավարության մշակման ու իրականացման համատեքստում այդ գործոնը կարևորագույնն էր։ Հատկապես Կիլիկիայի թագավորության ժամանակաշրջանում Արևելքը Միջերկրական ծովով եվրոպական պետությունների ու քաղաքների հետ կապող առևտրային ուղիների հիմնական նավահանգիստը կիլիկյան Այասն էր, որի տնտեսական նշանակությունն արժևորվում էր ինչպես աշխարհաքաղաքական, այնպես էլ ռազմաքաղաքական տեսանկյունից։ Կիլիկյան Հայաստանի խաչմերուկային դերը հատկապես կարևորվեց Խաչակրաց արշավանքների ժա- մանակահատվածում, երբ ռազմական գործողություն- ներին մասնակցող զինվորների և նրանց կենսաապահովման համար անհրաժեշտ բեռների փոխադրումը (սնունդ-զենք-զինամթերք) սկսեց իրագործվել միջերկրածովյան ճանապարհով։ Այս ծովային ուղու անխափան շահագործմամբ խիստ շահագրգիռ էին առևտրային նավատորմերով հայտնի իտալական մի շարք պետություններ (Վենետիկ, Ջենովա), ինչպես նաև հարավֆրանսիական քաղաքների (Մարսել, Նարբոն, Մոնպելիե) վաճառական խմբերը։ Հոդվածաշարի հինգերորդ մասում Կիլիկյան Հայաստանի տնտեսական քաղաքականությունն ուսումնասիրվել է՝ հիմք ընդունելով այն հանգամանքը, որ տվյալ ժամանակահատվածում Արևմուտք-Արևելք աշխարհաքաղաքական, ռազմական և տնտեսական գործընթացները միտված էին «խաղի» նոր կանոնների ձևավորմանը։ Միաժամանակ, փորձ է արվել բացահայտելու պետության վարած արտաքին և ներքին տնտեսական քաղաքականությունից բխող ռազմավարական ու մարտավարական քայլերի տրամաբանությունը, ուղղվածությունն ու նպատակային շեշտադրումը՝ վեր հանելով ինչպես դրական, այնպես էլ բացասական միտումները։
Благодаря своему географическому положению, Армянское государство Киликия находилось на пересечении сухопутных и морских торговых путей Восток-Запад. Иными словами, он исполнял роль транзитного узла и поэтому в контексте построения и реализации экономической политики княжества, а затем и королевства этот фактор считался наиболее важным. Особенно в период Киликийского королевства основным портом торговых путей, связывающих Восток с европейскими государствами и городами через Средиземное море, стал Киликийский Айас, экономическое значение которого оценивалось как с геополитической, так и с военно-политической точки зрения. Как перекресток, роль Киликийской Армении стала более ценной в период крестовых походов, когда по средиземноморскому маршруту стали осуществляться перевозки солдат, участвовавших в военных действиях, и грузов՝ необходимых для их существования (продовольствие-оружие-боеприпасы). В бесперебойной работе этого морского пути были очень заинтересованы ряд итальянских государств, известных своими торговыми флотами (Венеция, Генуя), а также купеческие группы южнофранцузских городов (Марсель, Нарбонна, Монпелье). В пятой части цикла статей исследована экономическая политика, реализуемая Киликийской Арменией, исходя из того, что в данный период геополитические, военные и экономические процессы Запад-Восток были направлены на формирование новых правил «игры». При этом была предпринята попытка раскрыть стратегические и тактические шаги, вытекающие из проводимой государством внешней и внутренней экономической политики, их направленность и целевые акценты, выделяя как положительный, так и отрицательный опыт.
Due to its geographical location, the Armenian state of Cilicia was located at the intersection of land and sea trade routes East-West. In other words, it played the role of a transit hub and therefore, in the context of the construction and implementation of the economic policy of the principality, and then the kingdom, this factor was considered the most important. During this period, the main port of trade routes connecting the East with European states and cities across the Mediterranean Sea became Cilician Aias, the economic importance of which was assessed both from a geopolitical and military-political point of view. As a crossroads, the role of Cilician Armenia became more valuable during the period of the Crusades, when the Mediterranean route began to transport soldiers participating in hostilities and the cargo necessary for their existence (food, weapons, ammunition). A number of Italian states, known for their merchant fleets (Venice, Genoa), as well as merchant groups of southern French cities (Marseille, Narbonne, Montpellier) were very interested in the uninterrupted operation of this sea route. The fifth part of the series of articles examines the economic policy implemented by Cilician Armenia, based on the fact that in this period the geopolitical, military and economic processes of the West-East were aimed at forming new rules of the “game”. At the same time, an attempt was made to reveal the strategic and tactical steps arising from the foreign and domestic economic policies pursued by the state, their direction and target accents, highlighting both positive and negative experiences.

pdf

Նյութը վերցված է Հայաստանի պետական տնտեսագիտական համալսարանի կայքից։

Publication Details:

Journal or Publication Title:

Date of publication:

Number:

ISSN:

Official URL:

Additional Information:

Title:

Other title:

Remainder of title:

Creator:

Subject:

Uncontrolled Keywords:

Coverage:

Abstract:

Publisher:

Type:

Format:

General note: