Հրապարակման մանրամասներ:
Ամսագրի կամ հրապարակման վերնագիր:
Լրաբեր հասարակական գիտությունների=Herald of the Social Sciences=Вестник общественных наук
Հրապարակման ամսաթիվ:
Համար:
ISSN:
Պաշտոնական URL:
Լրացուցիչ տեղեկություն:
Գևորգյան Գառնիկ, Gevorgyan Garnik
Վերնագիր:
Вымышленный «азербайджанский» стиль в персидской поэзии
Այլ վերնագիր:
Մտացածին «Ազարբայջանի» ոճ պարսից պոեզիայում ; The Fictional "Azerbaijani Style" in Persian Poetry
Ստեղծողը:
Համատեղ հեղինակները:
Աջակից(ներ):
Պատ․ խմբ՝. Հ․ Գ․ Ինճիկյան (1966-1968) ; Գլխավոր խմբ.՝ Ծ․ Պ․ Աղայան (1969-1972) ; Վ․ Ա․ Միքայելյան (1972-1987) ; Ա․ Ա․ Խառատյան (1988-2017)
Խորագիր:
Չվերահսկվող բանալի բառեր:
стиль ; хорасанский ; иракский ; индийский ; Низами Ганджави ; персидская поэзия ; «азербайджанский» стиль
Ծածկույթ:
Ամփոփում:
Պատմամշակութային առանձնահատկություններից ելնելով՝ իրանական գրականագիտական միտքը պարսից դասական շրջանի գրականության մեջ (IX-XV դդ.) տարբերակում է երեք՝ խորասանյան, իրաքյան և հնդկական ոճեր: Սակայն XX դ. առաջին կեսին խորհրդային որոշ իրանագետներ շրջանառության մեջ են դնում «ազարբայջանի ոճ» կեղծ հասկացությունը՝ այն տեղավորելով խորասանյան և իրաքյան ոճերի միջակայքում (XI-XII դդ.): Մերձգիտական այս դրույթը պարարտ հող է դառնում ադրբեջանական «գրականագետների» համար Շիրվանյան դպրոցի պարսկալեզու գրական ժառանգության յուրացման ճանապարհին: Ցավոք, նրանց հաջողվում է 1990-ականներին Բաքվի այս նկրտումներն արտահանել նաև Իրան:
Исходя из историко-культурных особенностей, иранское литературоведение в классической персидской литературе (IX-XV вв.) различает три стиля – хорасанский, иракский и индийский. Но в первой половине XX в. некоторые советские иранисты ввели в научный обиход вымышленное понятие «азербайджанский стиль» как промежуточный между хорасанским и иракским стилями (XI-XII вв.). Эта околонаучная гипотеза послужила благодатной почвой для азербайджанских «литературоведов» на пути присвоения литературного наследия ширванской школы персоязычной поэзии. К сожалению, в 1990-ых гг. азербайджанским литературоведам удалось экспортировать эту гипотезу также в Иран.
Due to the historical and cultural peculiarities, the Iranian literary scholars divide the lite-rature of the Persian classical period (IX-XV centuries) into three styles: Khorasani, Iraqi and Indian. However, in the first half of the XX century, some Soviet Iranologists introduced the false notion of "Azerbaijani style", placing it between the Khorasani and Iraqi styles (XI-XII centuries). This pseudo-scientific thesis becomes a fertile ground for Azerbaijani "literary critics" on the way to misappropriate the Persian-language literary heritage of the Shirvan school. Unfortunately, in the 1990s, Baku's aspirations were managed to be exported to Iran.
Հրատարակության վայրը:
Երևան
Հրատարակիչ:
Տեսակ:
Ձևաչափ:
Նույնացուցիչ:
սեղմիր այստեղ կապին հետևելու համար