Հայոց պետականությունը Արշակունյաց թագավորության անկումից հետո (V դ. կես–630-ական թվականներ)

Армянская государственность после падения царства Аршакуни (половина V в.–630-е годы); Armenian State After the Falling of the Kingdom of Arshakuni (the half of the 5th c.–the 630s)

Վրեժ Վարդանյան

Գլխ․ խմբ․՝ Մ․ Գ․ Ներսիսյան (1958-1998) ; Վ․ Միքայելյան (1999-2005) ; Գլխ․ խմբ․ պաշտոնակատար՝ Պ․ Մ․ Մուրադյան (2005) ; Ա․ Զաքարյան (2005) ; Գլխ․ խմբ․՝ Ս․ Հարությունյան (2006-2018) ; Ա․ Զաքարյան (2018-)

History ; Medieval History ; D History

Варданян Вреж ; Vardanyan Vrezh

3-18

После падения Армянского царства Аршакуни (428 г.) в Армении сохранялась государственность в лице нахарарских княжеств с местными социальными институтами. Основой мощи нахараров являлось крупное землевладение. Историограф Егише (V в.) пишет, что после свержения последнего армянского царя Аршакуни–Арташеса, власть перешла к нахарарам Армении. Римские императоры и цари Сасанидского Ирана стремились лишить Армению автономных прав и военной силы, превратив ее в одну из провинций своих государств. Однако это им не удавалось. After the falling of the Armenian kingdom of Arshakuni (428) in the person of nakharars the kingdom with the local social institutions was preserved. The main power for nakharars became great landowning. The historiographer Yeghishe (5th c.) when speaking about Artashes (the last king of Arshakuni) told that the nakharars took power in their hands.

ՀՀ ԳԱԱ Հիմնարար գիտական գրադարան