Հրապարակման մանրամասներ:

Լույս է տեսնում 2004 թվականից։

Ամսագրի կամ հրապարակման վերնագիր:

Գրականագիտական հանդես = Литературный журнал = Literary Journal

Հրապարակման ամսաթիւ:

2025

Հատոր:

ԻԹ

Համար:

1

ISSN:

1829-0116

Լրացուցիչ տեղեկութիւն:

Arakelyan Ara, Аракелян Ара

Այլ վերնագիր:

Heiner Müller and a new Reading of Shakespeares«Hamlet» ; Хaйнер Mюллер и новое прочтение шекспировского «Гамлета»

Ծածկոյթ:

64-77

Ամփոփում:

Շեքսպիրի ժառանգությունը բազմաթիվ թելերով կապվում է գերմանական գրականության հետ: Այդ կապերն աշխուժանում են հատկապես 20-րդ դարում, երբ Գերմանիան ապրում է իր պատմության ամենածանր շրջաններից մեկը: Շեքսպիրյան ժառանգության նորովի մեկնաբանության փորձով աչքի է ընկնում հատկապես դրամատուրգ Հայներ Մյուլլերը: Հասունանալով սոցռեալիզմի (Բերտոլդ Բրեխթի) գեղագիտության միջավայրում՝ հետագայում, սակայն, նա հակվում է դեպի քաղաքական այլախոհությունն ու պոստմոդեռնիզմը: Իր լավագույն «Համլետմեքենա» պիեսում, որտեղ միավորվում են այդ երկու՝ աշխահայացքային և գեղագիտական գծերը, նա կազմաքանդում է ինչպես շեքսպիրյան տեքստը, այնպես էլ սոցիալիստական ուտոպիայի հիմքերը:
Shakespeare's legacy is connected by many threads with German literature. These ties are especially revived in the 20th century, when Germany is going through one of the most difficult periods in its history.In an attempt to reinterpret Shakespeare’s legacy, the playwright Heiner Muller stands out in particular. Maturing in the environment of the aesthetics of Socialist realism (Bertolt Brecht), later, however, he leans towards political dissidence and postmodernism. In his best play, «Hamletmachine», which combines these two ideological and aesthetic features, he deconstructs both the Shakespearean text and the foundations of a socialist utopia.
Наследие Шекспира многими нитями связано с немецкой литературой. Эти связи особенно оживляются в 20-м веке, когда Германия переживает один из самых тяжелых периодов в своей истории. В попытке по-новому интерпретировать наследие Шекспира особенно выделяется драматург Хайнер Мюллер. Созревая в среде эстетики соцреализма (Бертольда Брехта), позже, однако, он склоняется к политическому диссидентству и постмодернизму. В своей лучшей пьесе «Гамлет- машина», в которой сочетаются эти две черты – мировоззренческая и эстетическая, он демонтирует как шекспировский текст, так и основы социалистической утопии.

Հրատարակութեան վայրը:

Երևան

Ձեւաչափ:

pdf

Նոյնացուցիչ:

oai:arar.sci.am:406265

Բնօրինակին գտնուելու վայրը:

ՀՀ ԳԱԱ Հիմնարար գիտական գրադարան