Հրապարակման մանրամասներ:

«Լրաբեր հասարակական գիտությունների» քառամսյա, բազմալեզու, միջմասնագիտական, գրախոսվող հանդեսը ՀՀ ԳԱԱ հասարակական գիտությունները և հայագիտությունը ներկայացնող հնագույն (հիմնադրվել է 1940 թ.) պարբերականն է, որի էջերում աճել և հասունացել են հայագետների և հասարակագետների բազմաթիվ սերունդներ: 1940-1943 թթ. այն հրատարակվել է որպես ԽՍՀՄ ԳԱ նախագահության հայկական մասնաճյուղի՝ Արմֆանի հասարակական և բնական գիտությունների «Տեղեկագիր», 1943-1965 թթ.՝ Հայաստանի ԳԱ-ի «Տեղեկագիր հասարակական գիտությունների»: 1966 թ. ամսագիրը վերանվանվել է «Լրաբեր հասարակական գիտությունների»: 1940-1947 թթ. լույս է տեսել անկանոն պարբերականությամբ՝ 1948-1990 թթ. եղել է ամսագիր. 1991 թ.` երկամսյա, 1992-1995 թթ.` եռամսյա հանդես: 1996-ից առ այսօր այն հրատարակվում է քառամսյա պարբերականությամբ: Տարբեր ժամանակներում «Լրաբերի» գլխավոր խմբագիրներ են եղել անվանի գիտնականներ Հ. Օրբելին (հիմնադիր), Ս. Կարապետյանը, Հ. Բատիկյանը, Խ. Մոմջյանը, Մ. Ներսիսյանը, Ա. Հովհաննիսյանը, Ծ. Աղայանը, Գ. Ստեփանյանը, Հ. Ասլանյանը, Գ. Աբովը, Հ. Ինճիկյանը, Վ. Միքայելյանը, Ա. Խառատյանը: 2017 թ. վերջից սկսած՝ հանդեսի գլխավոր խմբագիրն է Պ. Ավետիսյանը:

Ամսագրի կամ հրապարակման վերնագիր:

Լրաբեր հասարակական գիտությունների=Herald of the Social Sciences=Вестник общественных наук

Հրապարակման ամսաթիվ:

2011

Հատոր:

4

Համար:

4

ISSN:

0320-8117

Պաշտոնական URL:

Լրացուցիչ տեղեկություն:

սեղմիր այստեղ կապին հետևելու համար

Վերնագիր:

Ռուսաստանի արտաքին քաղաքականությունը և Արցախի պետականության վերակերտման գործընթացը (1720-1730 թթ.)

Այլ վերնագիր:

Внешняя политика России и процесс воссоздания государственности Арцаха (1720-1730 гг.). Russia’s Foreign Policy and Re-constituting Statehood in Artsakh (1720-1730).

Ստեղծողը:

Վ. Ռ. Բալայան

Աջակից(ներ):

Պատ․ խմբ՝. Հ․ Գ․ Ինճիկյան (1966-1968) ; Գլխավոր խմբ.՝ Ծ․ Պ․ Աղայան (1969-1972) ; Վ․ Ա․ Միքայելյան (1972-1987) ; Ա․ Ա․ Խառատյան (1988-2017)

Խորագիր:

History ; Political Science ; Diplomacy ; D History ; J Political Science

Չվերահսկվող բանալի բառեր:

Балаян В. Р. ; Balayan V.

Ծածկույթ:

262-273

Ամփոփում:

Вопрос присоединения Закавказья к России в 1720-х годах приобрел особое значение для русской дипломатии. Освободительная борьба арцахских меликов совпала с региональными интересами России. Опираясь на собственный потенциал,армяне Арцаха свергли иноземное иго, воссоздав национальную государственность.Несмотря на то, что по константинопольскому русско-турецкому соглашению от 12 июня 1724 г. некоторые районы Закавказья, в том числе и Карабах, были переданы под протекторат Турции, армяне продолжали вести антитурецкую борьбу, надеясь с помощью России достичь желанных целей. Россия же преследовала свои региональные интересы. Подобная политика меликов Арцаха и русского правительства иногда имела опасные последствия, усугубляя враждебные отношения с соседними мусульманскими странами, особенно с Турцией.

Հրատարակության վայրը:

Երևան

Հրատարակիչ:

ՀՀ ԳԱԱ հրատ.

Ստեղծման ամսաթիվը:

2011-12-09

Տեսակ:

Հոդված

Ձևաչափ:

pdf

Դասիչ:

АЖ 410

Բնօրինակի գտնվելու վայրը:

ՀՀ ԳԱԱ Հիմնարար գիտական գրադարան