Հրապարակման մանրամասներ:

«Լրաբեր հասարակական գիտությունների» քառամսյա, բազմալեզու, միջմասնագիտական, գրախոսվող հանդեսը ՀՀ ԳԱԱ հասարակական գիտությունները և հայագիտությունը ներկայացնող հնագույն (հիմնադրվել է 1940 թ.) պարբերականն է, որի էջերում աճել և հասունացել են հայագետների և հասարակագետների բազմաթիվ սերունդներ: 1940-1943 թթ. այն հրատարակվել է որպես ԽՍՀՄ ԳԱ նախագահության հայկական մասնաճյուղի՝ Արմֆանի հասարակական և բնական գիտությունների «Տեղեկագիր», 1943-1965 թթ.՝ Հայաստանի ԳԱ-ի «Տեղեկագիր հասարակական գիտությունների»: 1966 թ. ամսագիրը վերանվանվել է «Լրաբեր հասարակական գիտությունների»: 1940-1947 թթ. լույս է տեսել անկանոն պարբերականությամբ՝ 1948-1990 թթ. եղել է ամսագիր. 1991 թ.` երկամսյա, 1992-1995 թթ.` եռամսյա հանդես: 1996-ից առ այսօր այն հրատարակվում է քառամսյա պարբերականությամբ: Տարբեր ժամանակներում «Լրաբերի» գլխավոր խմբագիրներ են եղել անվանի գիտնականներ Հ. Օրբելին (հիմնադիր), Ս. Կարապետյանը, Հ. Բատիկյանը, Խ. Մոմջյանը, Մ. Ներսիսյանը, Ա. Հովհաննիսյանը, Ծ. Աղայանը, Գ. Ստեփանյանը, Հ. Ասլանյանը, Գ. Աբովը, Հ. Ինճիկյանը, Վ. Միքայելյանը, Ա. Խառատյանը: 2017 թ. վերջից սկսած՝ հանդեսի գլխավոր խմբագիրն է Պ. Ավետիսյանը:

Ամսագրի կամ հրապարակման վերնագիր:

Լրաբեր հասարակական գիտությունների=Herald of the Social Sciences=Вестник общественных наук

Հրապարակման ամսաթիվ:

2010

Հատոր:

1-2

Համար:

1-2

ISSN:

0320-8117

Պաշտոնական URL:

Լրացուցիչ տեղեկություն:

սեղմիր այստեղ կապին հետևելու համար

Վերնագիր:

Стелы Армении и Грузии. К вопросу о культурной общности в раннехристианский период

Այլ վերնագիր:

Հայաստանի և Վրաստանի կոթողները. մշակութային ընդհանրության հարցը վաղքրիստոնեական շրջանում: Steles in Armenia and Georgia: On Common Cultural Aspects in the early-Christian Period.

Ստեղծողը:

З. А. Акопян

Աջակից(ներ):

Պատ․ խմբ՝. Հ․ Գ․ Ինճիկյան (1966-1968) ; Գլխավոր խմբ.՝ Ծ․ Պ․ Աղայան (1969-1972) ; Վ․ Ա․ Միքայելյան (1972-1987) ; Ա․ Ա․ Խառատյան (1988-2017)

Խորագիր:

N Fine Arts ; NB Sculpture

Չվերահսկվող բանալի բառեր:

Հակոբյան Զ. Ա. ; Hakobyan Z. A.

Ծածկույթ:

403-418

Ամփոփում:

Պատմական Հայաստանի և Վրաստանի տարածքում վաղքրիստոնեական քանդակի զարգացումը ի հայտ է բերում շատ ընդհանրություններ: Այստեղ պահպանված ազատ կանգնած հուշարձանները՝ քանդակազարդ կոթողները, թվագրվում են VI-VII դարերով: Ֆրանսիացի գիտնական Ն. Թիերին առաջինը ուշադրություն դարձրեց այս խնդրին՝ խոսելով Գոգարանի քանդակագործական դպրոցի մասին: Գուգարքի և Քարթլիի կոթողները նույնանում են հորինվածքային և դեկորատիվ լուծումներով, ինչպես նաև գեղարվեստական և պատկերագրական մեկնաբանությամբ. դրա լավագույն օրինակներն են Օձունի և Խանդիսիի կոթողները:

Հրատարակության վայրը:

Երևան

Հրատարակիչ:

ՀՀ ԳԱԱ հրատ.

Ստեղծման ամսաթիվը:

2010-05-27

Տեսակ:

Հոդված

Ձևաչափ:

pdf

Դասիչ:

АЖ 410

Բնօրինակի գտնվելու վայրը:

ՀՀ ԳԱԱ Հիմնարար գիտական գրադարան