Հրապարակման մանրամասներ:

«Լրաբեր հասարակական գիտությունների» քառամսյա, բազմալեզու, միջմասնագիտական, գրախոսվող հանդեսը ՀՀ ԳԱԱ հասարակական գիտությունները և հայագիտությունը ներկայացնող հնագույն (հիմնադրվել է 1940 թ.) պարբերականն է, որի էջերում աճել և հասունացել են հայագետների և հասարակագետների բազմաթիվ սերունդներ: 1940-1943 թթ. այն հրատարակվել է որպես ԽՍՀՄ ԳԱ նախագահության հայկական մասնաճյուղի՝ Արմֆանի հասարակական և բնական գիտությունների «Տեղեկագիր», 1943-1965 թթ.՝ Հայաստանի ԳԱ-ի «Տեղեկագիր հասարակական գիտությունների»: 1966 թ. ամսագիրը վերանվանվել է «Լրաբեր հասարակական գիտությունների»: 1940-1947 թթ. լույս է տեսել անկանոն պարբերականությամբ՝ 1948-1990 թթ. եղել է ամսագիր. 1991 թ.` երկամսյա, 1992-1995 թթ.` եռամսյա հանդես: 1996-ից առ այսօր այն հրատարակվում է քառամսյա պարբերականությամբ: Տարբեր ժամանակներում «Լրաբերի» գլխավոր խմբագիրներ են եղել անվանի գիտնականներ Հ. Օրբելին (հիմնադիր), Ս. Կարապետյանը, Հ. Բատիկյանը, Խ. Մոմջյանը, Մ. Ներսիսյանը, Ա. Հովհաննիսյանը, Ծ. Աղայանը, Գ. Ստեփանյանը, Հ. Ասլանյանը, Գ. Աբովը, Հ. Ինճիկյանը, Վ. Միքայելյանը, Ա. Խառատյանը: 2017 թ. վերջից սկսած՝ հանդեսի գլխավոր խմբագիրն է Պ. Ավետիսյանը:

Ամսագրի կամ հրապարակման վերնագիր:

Լրաբեր հասարակական գիտությունների=Herald of the Social Sciences=Вестник общественных наук

Հրապարակման ամսաթիւ:

2008

Հատոր:

1

Համար:

1

ISSN:

0320-8117

Պաշտոնական URL:

Լրացուցիչ տեղեկութիւն:

կապին հետեւելուն համար սեղմէ հոս

Վերնագիր:

О некоторых подходах к анализу информационного и литературно- художественного дискурсов

Այլ վերնագիր:

Տեղեկատվական և գրական-գեղարվեստական բանաշար վերլուծության մի քանի տեսակետների շուրջ: On Some Approaches to the Analysis of Informational and Literary-Artistic Discurses.

Ստեղծողը:

А. С. Самарчян

Աջակից(ներ):

Պատ․ խմբ՝. Հ․ Գ․ Ինճիկյան (1966-1968) ; Գլխավոր խմբ.՝ Ծ․ Պ․ Աղայան (1969-1972) ; Վ․ Ա․ Միքայելյան (1972-1987) ; Ա․ Ա․ Խառատյան (1988-2017)

Խորագիր:

Philology; Linguistics ; Language and Literature

Չվերահսկուող բանալի բառեր:

Սամարչյան Ա. Ս. ; Samarchian A. S.

Ծածկոյթ:

174-185

Ամփոփում:

Կոգնիտիվ մոտեցման շրջանակում Տ. Ա. վան Դեյքն առաջարկում է բանաշարի վերլուծության մեթոդը՝ բանավոր կամ գրավոր: Ըստ վան Դեյքի, բանաշարի ընկալման և ըմբռնման հիմնական նպատակն է տեքստի իմաստը ներկայացնելը, ինչպես նաև դրվագային հիշողության մեջ ցույց տալ, թե ինչի մասին է մոդելը, որտեղ կարևոր հիմնախնդիրներից է ֆաբուլայի և սյուժեի հարաբերակցությունը: Չնայած տեղեկատվական և գրական-գեղարվեստական բանաշարերի միջև առկա են տարբերություններ, այդ երկու հայեցակարգերի հիմնական հասկացությունները միմյանց հետ կարող են հարաբերվել, որի հետևանքով էլ Ու. Էկոյի հայեցակարգը մասնակի լրացնում է վան Դեյքի հայեցակարգը: Միաժամանակ, գեղարվեստական բանաշարի որոշ դրույթների վերլուծությունը առարկելի է, ինչը մասնավորապես վերաբերում է ընթերցողի՝ ֆաբուլայի մասին պատկերացում կազմելուն, ինչպես նաև գեղարվեստական ստեղծագործության ֆաբուլային մասի առաջնայնությանը:

Հրատարակութեան վայրը:

Երևան

Հրատարակիչ:

ՀՀ ԳԱԱ հրատ.

Ստեղծման ամսաթիւը:

2008-03-15

Տեսակ:

Հոդված

Ձեւաչափ:

pdf

Դասիչ:

АЖ 410

Բնօրինակին գտնուելու վայրը:

ՀՀ ԳԱԱ Հիմնարար գիտական գրադարան