Հրապարակման մանրամասներ:
Ամսագրի կամ հրապարակման վերնագիր:
Գիտական Արցախ=Scientific Artsakh=Научный Арцах
Հրապարակման ամսաթիվ:
Համար:
ISSN:
Պաշտոնական URL:
www.artsakhlib.am
Լրացուցիչ տեղեկություն:
Hovhannisyan Lusine, Оганесян Лусине
Վերնագիր:
Պաշտպանի դատավարական կարգավիճակի որոշ առանձնահատկությունները քրեական դատավարությունում
Այլ վերնագիր:
Некоторые особенности процессуального статуса защитника в уголовном процессе ; Certain Specifics Features of the Procedural Status of the Defender in Criminal Procedure
Ստեղծողը:
Խորագիր:
Չվերահսկվող բանալի բառեր:
պաշտպանության իրավունք ; պաշտպան, փաստաբան ; դատավարական կարգավիճակ ; ներկայացուցիչ ; դատավարական ինքնուրույնություն ; փաստաբանի վարքագծի կանոններ
Ծածկույթ:
Ամփոփում:
Սույն հետազոտության նպատակն է ուսումնասիրել պաշտպանության իրավունքը միջնորդավորված՝ պաշտպանի միջոցով, իրականացնելու պայմաններում առկա քրեադատավարական առանձնահատկությունները Հայաստանի Հանրապետությունում՝ պայմանավորված պաշտպանի դատավարական կարգավիճակի առանձնահատկություններով։ Հետազոտության խնդիրն է պաշտպանի դատավարական կարգա-վիճակի առանձնահատկությունները վեր հանելու միջոցով առաջարկել լուծումներ որոշ տեսագործնական հարցերի համար։ Հետազոտությունն իրականացնելիս հեղինակն առաջնորդվել է այնպիսի մեթոդներով, ինչպիսիք են դեդուկցիան, վերլուծությունը, իրավական համե-մատությունը և այլն։ Դիտարկելով պաշտպանին որպես դատավարության սուբյեկտ՝ թե՛ նորմատիվ իրավական ակտերի պահանջների, թե՛ դատավարագետ-գիտնականների արտահայտած դիրքորոշումների լույսի ներքո, հեղինակը եզրահանգել է, որ թեև պաշտպանը ներկայացնում է մեղադրյալի շահերը, սակայն վերջինս նաև անկախ սուբյեկտ է։ Այս համատեքստում քննարկման առարկա են դարձել ինչպես Փաստաբանի վարքագծի կանոնագրքի և «Փաստաբանության մասին» ՀՀ օրենքի պահանջները, այնպես էլ քննարկվել են պաշտպանի և մեղադրյալի դիրքորոշումների միջև հակասության դեպքերը, պաշտպանի կողմից ոչ իրավաչափ միջոցներով պաշտպանության իրականացման արգելքը, վստահորդի պաշտպանության իրականացումից հրաժարվելու իրավաչափությունը և հարակից հարցեր։ Հեղինակը եզրահանգել է, որ պաշտպանի դատավարական անկա-խության փաստարկներից են թե՛ ապօրինի միջոցներով պաշտպանության իրականացման արգելքը, թե՛ այն, որ վերջինս, մեղադրյալից անջատ, կարգապահական պատասխանատվության առանձին սուբյեկտ է։ Ի վերջո, քննարկելով պաշտպանի և պաշտպանյալի դիրքորոշումների միջև առկա հնարավոր հակասությունները, հեղինակը թեպետ համակարծիք է, որ մեղքի և մեղավորության ընդունման հարցում դիրքորոշումները մեծապես տարբերվել չեն կարող, սակայն իրավիճակն այլ է՝ բացառապես իրավական հարցերի շուրջ առկա տարաձայնությունների պարագայում։
The given study examines the procedural aspects of exercising the right to defense through a defense attorney, considering the specific procedural status of the attorney. The research employs methods of deduction, analysis, and legal comparison. Considering the lawyer as a procedural subject in the context of normative acts and scientific views, the author concludes that, despite representing the interests of the accused, the lawyer is an independent participant of the proceedings. The study discusses the Code of Ethics for Attorneys and the Law on Advocacy of Armenia, addressing conflicts between the attorney and the accused, the prohibition on unlawful defense methods, and the attorney’s right to refuse defense. The author argues that procedural independence is supported by the prohibition of illegal defense methods and the attorney’s separate disciplinary liability. Regarding potential conflicts, the author agrees that positions on guilt should generally align. However, differences may arise in purely legal matters, where the attorney’s professional judgment takes precedence.
Исследование рассматривает процессуальные особенности осуществления права на защиту через адвоката с учетом его процессуального статуса. Используя методы дедукции, анализа и правового сравнения, автор рассматривает адвоката как процессуального субъекта в свете нормативных актов и научных взглядов и приходит к выводу о том, что, несмотря на представление интересов обвиняемого, адвокат является независимым участником процесса. В статье обсуждается Кодекс профессиональной этики адвокатов и Закон Армении «Об адвокатуре», включая вопросы конфликта позиций адвоката и обвиняемого, запрета на незаконные методы защиты и правомерности отказа адвоката от ведения защиты. Автор утверждает, что процессуальная независимость адвоката подтверждается запретом на незаконные методы защиты и его отдельной дисциплинарной ответственностью, не зависящей от обвиняемого. Автор признает, что в вопросах вины позиции защитника и обвиняемого обычно совпадают. Однако в правовых аспектах могут возникать расхождения, требующие профессионального заключения адвоката. В таких случаях адвокат должен руководствоваться не только волей доверителя, но и правовыми нормами, что подчеркивает его самостоятельный процессуальный статус.
Հրատարակության վայրը:
Երևան