Հրապարակման մանրամասներ:

«Լրաբեր հասարակական գիտությունների» քառամսյա, բազմալեզու, միջմասնագիտական, գրախոսվող հանդեսը ՀՀ ԳԱԱ հասարակական գիտությունները և հայագիտությունը ներկայացնող հնագույն (հիմնադրվել է 1940 թ.) պարբերականն է, որի էջերում աճել և հասունացել են հայագետների և հասարակագետների բազմաթիվ սերունդներ: 1940-1943 թթ. այն հրատարակվել է որպես ԽՍՀՄ ԳԱ նախագահության հայկական մասնաճյուղի՝ Արմֆանի հասարակական և բնական գիտությունների «Տեղեկագիր», 1943-1965 թթ.՝ Հայաստանի ԳԱ-ի «Տեղեկագիր հասարակական գիտությունների»: 1966 թ. ամսագիրը վերանվանվել է «Լրաբեր հասարակական գիտությունների»: 1940-1947 թթ. լույս է տեսել անկանոն պարբերականությամբ՝ 1948-1990 թթ. եղել է ամսագիր. 1991 թ.` երկամսյա, 1992-1995 թթ.` եռամսյա հանդես: 1996-ից առ այսօր այն հրատարակվում է քառամսյա պարբերականությամբ: Տարբեր ժամանակներում «Լրաբերի» գլխավոր խմբագիրներ են եղել անվանի գիտնականներ Հ. Օրբելին (հիմնադիր), Ս. Կարապետյանը, Հ. Բատիկյանը, Խ. Մոմջյանը, Մ. Ներսիսյանը, Ա. Հովհաննիսյանը, Ծ. Աղայանը, Գ. Ստեփանյանը, Հ. Ասլանյանը, Գ. Աբովը, Հ. Ինճիկյանը, Վ. Միքայելյանը, Ա. Խառատյանը: 2017 թ. վերջից սկսած՝ հանդեսի գլխավոր խմբագիրն է Պ. Ավետիսյանը:

Ամսագրի կամ հրապարակման վերնագիր:

Լրաբեր հասարակական գիտությունների=Herald of the Social Sciences=Вестник общественных наук

Հրապարակման ամսաթիվ:

2005

Հատոր:

1

Համար:

1

ISSN:

0320-8117

Պաշտոնական URL:

Լրացուցիչ տեղեկություն:

սեղմիր այստեղ կապին հետևելու համար

Վերնագիր:

1881 թ. մարտիմեկյան ահաբեկումը և հայության նկատմամբ ցարիզմի նոր քաղաքականությունը

Այլ վերնագիր:

Первомартская террористическая акция 1881 г. и новая политика царизма в отношении армян. Act of Terrorism on the First of March 1881 and New Politics of Tsarism in Respect of the Armenians.

Ստեղծողը:

Դ. Ա. Մուրադյան

Աջակից(ներ):

Պատ․ խմբ՝. Հ․ Գ․ Ինճիկյան (1966-1968) ; Գլխավոր խմբ.՝ Ծ․ Պ․ Աղայան (1969-1972) ; Վ․ Ա․ Միքայելյան (1972-1987) ; Ա․ Ա․ Խառատյան (1988-2017)

Խորագիր:

History ; Political Science ; D History ; J Political Science

Չվերահսկվող բանալի բառեր:

Мурадян Д. А. ; Muradian D. A.

Ծածկույթ:

183-187

Ամփոփում:

В 1880-х годах царская Россия занимала враждебную позицию в отношении национального самоопределения армян в Западной Армении, что было направлено против армянского освободительного движения. Противясь этой политике, защищающей территориальную целостность Турции,армянские национальные консерваторы (К. Езян, Г. Евангулян, Абг. Иоаннисян и др.) считали, что центром консолидации армян может быть Западная Армения.Национал – демократ Раффи также полагал, что на территории Турции намного легче будеть иметь устойчивую Родину, нежели в могущественной деспотичной России. В 1881-1882 гг. в условиях разнузданной политики Александра III среди армянства распространились идеи национально-освободительной борьбы (,,Союз патриотов” – тайная студенческая организация в Москве, ,,Армянофильская патриотическая организация” в Ереване).Царская реакция начала гонения на поборников национально-освободительного движения Г. Арцруни и Раффи.

Հրատարակության վայրը:

Երևան

Հրատարակիչ:

ՀՀ ԳԱԱ հրատ.

Ստեղծման ամսաթիվը:

2005-03-14

Տեսակ:

Հոդված

Ձևաչափ:

pdf

Դասիչ:

АЖ 410

Բնօրինակի գտնվելու վայրը:

ՀՀ ԳԱԱ Հիմնարար գիտական գրադարան