Հրապարակման մանրամասներ:

«Լրաբեր հասարակական գիտությունների» քառամսյա, բազմալեզու, միջմասնագիտական, գրախոսվող հանդեսը ՀՀ ԳԱԱ հասարակական գիտությունները և հայագիտությունը ներկայացնող հնագույն (հիմնադրվել է 1940 թ.) պարբերականն է, որի էջերում աճել և հասունացել են հայագետների և հասարակագետների բազմաթիվ սերունդներ: 1940-1943 թթ. այն հրատարակվել է որպես ԽՍՀՄ ԳԱ նախագահության հայկական մասնաճյուղի՝ Արմֆանի հասարակական և բնական գիտությունների «Տեղեկագիր», 1943-1965 թթ.՝ Հայաստանի ԳԱ-ի «Տեղեկագիր հասարակական գիտությունների»: 1966 թ. ամսագիրը վերանվանվել է «Լրաբեր հասարակական գիտությունների»: 1940-1947 թթ. լույս է տեսել անկանոն պարբերականությամբ՝ 1948-1990 թթ. եղել է ամսագիր. 1991 թ.` երկամսյա, 1992-1995 թթ.` եռամսյա հանդես: 1996-ից առ այսօր այն հրատարակվում է քառամսյա պարբերականությամբ: Տարբեր ժամանակներում «Լրաբերի» գլխավոր խմբագիրներ են եղել անվանի գիտնականներ Հ. Օրբելին (հիմնադիր), Ս. Կարապետյանը, Հ. Բատիկյանը, Խ. Մոմջյանը, Մ. Ներսիսյանը, Ա. Հովհաննիսյանը, Ծ. Աղայանը, Գ. Ստեփանյանը, Հ. Ասլանյանը, Գ. Աբովը, Հ. Ինճիկյանը, Վ. Միքայելյանը, Ա. Խառատյանը: 2017 թ. վերջից սկսած՝ հանդեսի գլխավոր խմբագիրն է Պ. Ավետիսյանը:

Ամսագրի կամ հրապարակման վերնագիր:

Լրաբեր հասարակական գիտությունների=Herald of the Social Sciences=Вестник общественных наук

Հրապարակման ամսաթիվ:

2002

Հատոր:

1

Համար:

1

ISSN:

0320-8117

Պաշտոնական URL:

Լրացուցիչ տեղեկություն:

սեղմիր այստեղ կապին հետևելու համար

Վերնագիր:

Специфика художественного мышления в теоретическом наследии А.А.Адамяна

Այլ վերնագիր:

Գեղարվեստական մտածողության առանձնահատկությունը Ա. Ա. Ադամյանի տեսական ժառանգության մեջ: Specific features of artistic thought in A.A.Adamian's theoretical legacy.

Ստեղծողը:

Ж. А. Вартанова

Աջակից(ներ):

Պատ․ խմբ՝. Հ․ Գ․ Ինճիկյան (1966-1968) ; Գլխավոր խմբ.՝ Ծ․ Պ․ Աղայան (1969-1972) ; Վ․ Ա․ Միքայելյան (1972-1987) ; Ա․ Ա․ Խառատյան (1988-2017)

Խորագիր:

Literature ; B Philosophy; Psychology; Religion ; Language and Literature ; B Philosophy ; PN0080 Criticism

Չվերահսկվող բանալի բառեր:

Վարտանովա Ժ. Ա. ; Vartanоva Zh. A.

Ծածկույթ:

147-156

Ամփոփում:

Գեղարվեստական մտածողության առանձնահատկության՝ Ա.Ադամյանի ձևակերպման և լուծման մեջ կարևոր է ոչ միայն հետազոտվող նյութը, այլև վերլուծության մեթոդը: Հենց գեղարվեստական գործառույթը, ուրեմն և գեղարվեստական լսարանն է այն գերակայողը, առանց որի անհնար է ըմբռնել գեղարվեստական մտածողության առանձնահատկությունը: Լինելով գեղարվեստական մտածողության մի բնագավառը՝ արվեստը «կերպավորված մտածողություն» է, որտեղ կերպարները «ընդհանրացման առանձնահատուկ տեսակ են»: Սահմանելով կերպարը որպես մտածական գործընթացի ձև, վերացարկման զուգահեռ՝ Ա.Ադամյանը դրանում տեսնում է գեղարվեստական մտածողության առանձնահատկությունը, որը երևույթ է իր ծագմամբ, բովանդակությամբ և նշանակությամբ: Ընդսմին, գիտնականի տեսական ժառանգության մեջ գեղարվեստական մտածողության առանձնահատկության առանցքային գաղափարներից մեկը նրա առաջադրած՝ իրականության հանդեպ բարոյագիտական վերաբերմունքի հետ ինտելեկտուալ իմացության փոխներթափանցումն է:

Հրատարակության վայրը:

Երևան

Հրատարակիչ:

ՀՀ ԳԱԱ հրատ.

Ստեղծման ամսաթիվը:

2002-05-10

Տեսակ:

Հոդված

Ձևաչափ:

pdf

Դասիչ:

АЖ 410

Բնօրինակի գտնվելու վայրը:

ՀՀ ԳԱԱ Հիմնարար գիտական գրադարան