Ամսագրի կամ հրապարակման վերնագիր:
Գիտության և կրթության հիմնախնդիրները թվային փոխակերպումների դարաշրջանում
Հրապարակման ամսաթիւ:
ISBN:
Լրացուցիչ տեղեկութիւն:
Григорян Гоар, Манвелян Лилит, Գրիգորյան Գոհար, Մանվելյան Լիլիթ
Վերնագիր:
Այլ վերնագիր:
Когда грамматика и литература совмещаются: исследование дополнения и его проявлений в романе Томаса Харди «Двое на башне» ; Երբ քերականությունն ու գրականությունը համատեղվում են.խնդրի և դրա դրսևորումների ուսումնասիրությունը Թոմաս Հարդիի«Երկուսը աշտարակի վրա» վեպում
Ենթավերնագիր:
Գիտական հոդվածների ժողովածու։ Միջազգային գիտաժողովի նյութեր. Մայիսի 23, 2025
Ստեղծողը:
Grigoryan, Gohar ; Manvelyan, Lilit
Համատեղ հեղինակները:
ՀՀ ԳԱԱ Գիտակրթական միջազգային կենտրոն
Խորագիր:
Չվերահսկուող բանալի բառեր:
Object ; Direct and Indirect Object ; Reflexive Object ; literary syntax
Ծածկոյթ:
Ամփոփում:
The article examines one of the syntactic phenomena, namely the object and its many variants in Thomas Hardy’s novel “Two on a Tower”, to show the linguistic and stylistic importance of the object structures in literary texts. The study argues that, although purely a grammatical category, the object may reveal deeper semantic and pragmatic layers in fiction, helping to shape characters, express emotions, and enrich the narrative. Syntactic decisions and Hardy’s unique narrative technique enhance character development and thematic depth. The focus of the research problem is the underrepresentation of object-function analysis in literary grammar study, specifically in connection with Victorian prose.
Գեղարվեստական տեքստերում խնդիր պարունակող կառույցների լեզվաոճական նշանակությունը բացահայտելու նպատակով սույն հոդվածում ուսումնասիրվում են Թոմաս Հարդիի «Երկուսը աշտարակի վրա» վեպում կիրառված բայական անդամի խնդիր լրացումների տարբեր տեսակները։ Ուսումնասիրությունը հաստատում է, որ խնդիր լրացումը, լինելով զուտ քերականական կարգ, գեղարվեստական գրականության մեջ կարող է բացահայտել իմաստաբանական և իրատեսական ավելի խորքային շերտեր՝ նպաստելով կերպարների ձևավորմանը, զգացմունքների արտահայտմանը և պատումի հարստացմանը։ Հարդիի շարահյուսական հնարքները և պատմողական յուրօրինակ տեխնիկան նպաստում են կերպարների զարգացմանը և թեմատիկայի խորությանը։ Հետազոտության նպատակն է ուսումնասիրել խնդրի՝ որպես շարահյուսական միավորի կիրառությունները գեղարվեստական խոսքում, հատկապես Վիկտորիանական դարաշրջանի ստեղծագործություններում։
В настоящей статье рассматривается одно из синтаксических явлений, а именно дополнение и множество его вариантов в романе «Двое на башне» Томаса Харди, с целью выявления лингвистической и стилистической значимости конструкций с дополнением в художественных текстах. В исследовании утверждается, что, будучи чисто грамматической категорией, дополнение может раскрывать более глубокие семантические и прагматические уровни в художественной литературе, помогая создавать характеры, выразить эмоции и обогащать повествование. Синтаксические приемы и уникальная повествовательная техника Харди способствуют развитию персонажей и тематической глубины.
Հրատարակութեան վայրը:
Երևան