Հրապարակման մանրամասներ:

«Լրաբեր հասարակական գիտությունների» քառամսյա, բազմալեզու, միջմասնագիտական, գրախոսվող հանդեսը ՀՀ ԳԱԱ հասարակական գիտությունները և հայագիտությունը ներկայացնող հնագույն (հիմնադրվել է 1940 թ.) պարբերականն է, որի էջերում աճել և հասունացել են հայագետների և հասարակագետների բազմաթիվ սերունդներ: 1940-1943 թթ. այն հրատարակվել է որպես ԽՍՀՄ ԳԱ նախագահության հայկական մասնաճյուղի՝ Արմֆանի հասարակական և բնական գիտությունների «Տեղեկագիր», 1943-1965 թթ.՝ Հայաստանի ԳԱ-ի «Տեղեկագիր հասարակական գիտությունների»: 1966 թ. ամսագիրը վերանվանվել է «Լրաբեր հասարակական գիտությունների»: 1940-1947 թթ. լույս է տեսել անկանոն պարբերականությամբ՝ 1948-1990 թթ. եղել է ամսագիր. 1991 թ.` երկամսյա, 1992-1995 թթ.` եռամսյա հանդես: 1996-ից առ այսօր այն հրատարակվում է քառամսյա պարբերականությամբ: Տարբեր ժամանակներում «Լրաբերի» գլխավոր խմբագիրներ են եղել անվանի գիտնականներ Հ. Օրբելին (հիմնադիր), Ս. Կարապետյանը, Հ. Բատիկյանը, Խ. Մոմջյանը, Մ. Ներսիսյանը, Ա. Հովհաննիսյանը, Ծ. Աղայանը, Գ. Ստեփանյանը, Հ. Ասլանյանը, Գ. Աբովը, Հ. Ինճիկյանը, Վ. Միքայելյանը, Ա. Խառատյանը: 2017 թ. վերջից սկսած՝ հանդեսի գլխավոր խմբագիրն է Պ. Ավետիսյանը:

Ամսագրի կամ հրապարակման վերնագիր:

Լրաբեր հասարակական գիտությունների=Herald of the Social Sciences=Вестник общественных наук

Հրապարակման ամսաթիւ:

1989

Հատոր:

9

Համար:

9

ISSN:

0320-8117

Պաշտոնական URL:

Լրացուցիչ տեղեկութիւն:

կապին հետեւելուն համար սեղմէ հոս

Վերնագիր:

Арцахская школа армянской архитектуры: факты и фальсификации

Այլ վերնագիր:

Հայկական ճարտարապետության Արցախի դպրոցը. փաստեր և խեղաթյուրումներ։ School of Armenian architecture in Artsakh. Facts and distortions.

Ստեղծողը:

М. М. Асратян

Աջակից(ներ):

Պատ․ խմբ՝. Հ․ Գ․ Ինճիկյան (1966-1968) ; Գլխավոր խմբ.՝ Ծ․ Պ․ Աղայան (1969-1972) ; Վ․ Ա․ Միքայելյան (1972-1987) ; Ա․ Ա․ Խառատյան (1988-2017)

Խորագիր:

History ; D History ; N Fine Arts ; NA Architecture

Չվերահսկուող բանալի բառեր:

Հասրաթյան Մ. Մ. ; Hasratian M. M.

Ծածկոյթ:

3-15

Ամփոփում:

Միջնադարյան Հայաստանի ճարտարապետության պատմության մեջ առանձնանում են մի շարք ստեղծագործական դպրոցներ՝ Անիի, Սյունիքի,Վասպուրականի, Լոռու, Արցախի։ Վերջինիս ծաղկումը XIII դ. կապված էր Խաչենի ֆեոդալական հայկական իշխանության (որը գրավում էր մոտավորապես Լեռնային Ղարաբաղի Ինքնավար Մարզի ներկայիս տարածքը) հզորացման հետ։ A number of creative schools stand out in the history of architecture of Medieval Armenia—that of Ani, of Sunik, of Vaspoorakan, of Lori and of Artsakh. The flourishing of the last in the 13th century is connected with the growing might of Khachen's feudal Armenian power (which occupied approximately the present territory of the autonomous province of Gharabagh).

Հրատարակութեան վայրը:

Երևան

Հրատարակիչ:

Հայկական ԽՍՀ գիտությունների ակադեմիա

Ստեղծման ամսաթիւը:

1989-10-26

Տեսակ:

Հոդված

Ձեւաչափ:

pdf

Դասիչ:

АЖ 410

Բնօրինակին գտնուելու վայրը:

ՀՀ ԳԱԱ Հիմնարար գիտական գրադարան