Publication Details:

«Լրաբեր հասարակական գիտությունների» քառամսյա, բազմալեզու, միջմասնագիտական, գրախոսվող հանդեսը ՀՀ ԳԱԱ հասարակական գիտությունները և հայագիտությունը ներկայացնող հնագույն (հիմնադրվել է 1940 թ.) պարբերականն է, որի էջերում աճել և հասունացել են հայագետների և հասարակագետների բազմաթիվ սերունդներ: 1940-1943 թթ. այն հրատարակվել է որպես ԽՍՀՄ ԳԱ նախագահության հայկական մասնաճյուղի՝ Արմֆանի հասարակական և բնական գիտությունների «Տեղեկագիր», 1943-1965 թթ.՝ Հայաստանի ԳԱ-ի «Տեղեկագիր հասարակական գիտությունների»: 1966 թ. ամսագիրը վերանվանվել է «Լրաբեր հասարակական գիտությունների»: 1940-1947 թթ. լույս է տեսել անկանոն պարբերականությամբ՝ 1948-1990 թթ. եղել է ամսագիր. 1991 թ.` երկամսյա, 1992-1995 թթ.` եռամսյա հանդես: 1996-ից առ այսօր այն հրատարակվում է քառամսյա պարբերականությամբ: Տարբեր ժամանակներում «Լրաբերի» գլխավոր խմբագիրներ են եղել անվանի գիտնականներ Հ. Օրբելին (հիմնադիր), Ս. Կարապետյանը, Հ. Բատիկյանը, Խ. Մոմջյանը, Մ. Ներսիսյանը, Ա. Հովհաննիսյանը, Ծ. Աղայանը, Գ. Ստեփանյանը, Հ. Ասլանյանը, Գ. Աբովը, Հ. Ինճիկյանը, Վ. Միքայելյանը, Ա. Խառատյանը: 2017 թ. վերջից սկսած՝ հանդեսի գլխավոր խմբագիրն է Պ. Ավետիսյանը:

Journal or Publication Title:

Լրաբեր հասարակական գիտությունների=Herald of the Social Sciences=Вестник общественных наук

Date of publication:

1987

Volume:

7

Number:

7

ISSN:

0320-8117

Official URL:

Additional Information:

click here to follow the link

Title:

Слогораздел и структура слога в русском и армянском языках (сопоставительно-типологический анализ)

Other title:

Վանկատումը և վանկի կառուցվածքը ռուսերեն և հայերեն լեզուներում (համադրական-տիպաբանական վերլուծություն)։ Syllabic division and syllable structures in Russian and Armenian languages (comparative — typological analysis).

Creator:

Сурен Тошьян

Contributor(s):

Պատ․ խմբ՝. Հ․ Գ․ Ինճիկյան (1966-1968) ; Գլխավոր խմբ.՝ Ծ․ Պ․ Աղայան (1969-1972) ; Վ․ Ա․ Միքայելյան (1972-1987) ; Ա․ Ա․ Խառատյան (1988-2017)

Subject:

Philology; Linguistics ; Language and Literature

Uncontrolled Keywords:

Տոշյան Սուրեն ; Toshian Suren

Coverage:

57-64

Abstract:

Ռուսաց լեզվում վանկատումը կատարվում է ձայնեղության տեսության հիման վրա, իսկ հայերենում այն հիմնականում իրականանում է Ե. Կուրիլովիչի սկզբունքներին համապատասխան։ Առանձին դեպքերում այդ երևույթը հայերենում կարող է բացատրվել արտաշնչում-ներշնչում տեսությամբ։ Բառասկզբի երկու և ավելի բաղաձայնների կուտակումները ռուսաց լեզվի յուրահատկություններից են, մինչդեռ հայերենին դրանք սովորաբար բնորոշ չեն։

Place of publishing:

Երևան

Publisher:

Հայկական ՍՍՀ գիտությունների ակադեմիա

Date created:

1987-08-18

Type:

Հոդված

Format:

pdf

Call number:

АЖ 410

Location of original object:

ՀՀ ԳԱԱ Հիմնարար գիտական գրադարան