Publication Details:
«Բանբեր հայագիտության» միջազգային գիտական հանդեսը լույս է տեսնում 2013 թվականից։
Journal or Publication Title:
Բանբեր հայագիտության = Вестник Арменоведения = Review of Armenian studies
Date of publication:
Number:
ISSN:
Official URL:
Additional Information:
Հարությունյան Քնար, Մանուկյան Տաթևիկ, Арутюнян Кнар, Манукян Татевик
Title:
Armenian Manuscript-Related Articles in the Pages of the “Bazmavep” in the 19th Century
Other title:
Հայերեն ձեռագրական հոդվածները «Բազմավեպ»-ի XIX դարի համարներում ; Статьи об армянских рукописях в журнале «Базмавеп» в XIX веке
Creator:
Harutyunyan, Knar ; Manukyan, Tatevik
Contributor(s):
Գլխավոր խմբագիր՝ Պ. Ա. Չոբանյան (2013-2017) ; Ա. Խառատյան (2017-)
Subject:
Uncontrolled Keywords:
the “Bazmavep” ; Armenian manuscripts ; Armenian periodicals ; descriptions of manuscripts ; Ghevond Alishan ; analysis of articles ; the Mekhitarist Congregation
Coverage:
Abstract:
In the 19th century, publication of the descriptions and studies of Armenian manuscripts began through the manuscript catalogues and the publication of articles in Armenian periodicals. The lengthiest Armenian periodical the “Bazmavep” (Venice, since 1843) also dedicated considerable space to the presentation of Armenian manuscripts. The early articles of the 19th century by authors Garegin Zarbhanalyan and Ghevond Alishan signify the role of Armenian manuscripts in Armenian culture and history, speak about the significance of their preservation and presentation in the journals. Later articles by Barsegh Sargisyan present the select manuscripts from the Mekhitarist Congregation. In the 19th century the “Bazmavep” served as a primary vehicle for the popularization of the Mekhitarist Congregation’s manuscripts. Additionally, the “Bazmavep” not only facilitated the circulation of scholarly information about the manuscripts of the Mekhitarist Congregation but also presented manuscripts from the Royal Library of Berlin. The “Bazmavep” played a significant role in the dissemination of scholarly discourse by directly responding to articles from other Armenological journals or simply reprinting information about Armenian manuscripts published elsewhere. For contemporary scholars, these articles serve the enrichment of understanding the dissemination of scholarly discourse on the Armenian manuscripts in the 19th century. Furthermore, they offer valuable information about the locations of manuscripts at specific times, and shed light on incomplete or unreleased initiatives related to manuscripts.
Վենետիկի Մխիթարյան միաբանության պաշտոնաթերթը՝ «Բազմավեպ»-ը (Վենետիկ, 1843 թ.), XIX դարից սկսած էջեր է տրամադրել հայերեն ձեռագրերի ներկայացմանը: Գարեգին Զարբհանալյանի, Ղևոնդ Ալիշանի և մյուս հեղինակների հոդվածները ներկայացնում են հայերեն ձեռագրերի նշանակությունը հայ մշակույթի ու պատմության համար, կարևորում դրանց պահպանությունն ու հանրայնացումը ամսագրերի միջոցով: Բարսեղ Սարգիսյանի հոդվածաշարը տալիս է Մխիթարյան միաբանության մի շարք ձեռագրերի գիտական նկարագրություններ: Այս հոդվածաշարը դարձավ կարևոր աղբյուր, իսկ «Բազմավեպ»-ը՝ XIX դարի 2-րդ կեսին միաբանության ձեռագրերը հանրությանը հասանելի դարձնող հիմնական միջոց: Ավելին, «Բազմավեպ»-ն այս ընթացքում զբաղվել է նաև մյուս հավաքածուների մասին տեղեկությունների հանրայնացմամբ, ինչպես օրինակ՝ Բեռլինի Արքայական գրադարանի հայերեն 94 ձեռագրերի համառոտ ցուցակի հրապարակումը: «Բազմավեպ»-ը որոշակի դեր է ունեցել նաև հայերեն ձեռագրերի վերաբերյալ գիտական քննարկումներ ընձեռելու գործում՝ հետևելով ու պատասխանելով հայագիտական տարբեր հանդեսների հոդվածներին կամ պարզապես արտատպելով դրանք: Այդ հոդվածների միջոցով ծանոթանում ենք XIX դարի 2-րդ կեսին հայերեն ձեռագրերի ուսումնասիրության վիճակին, դրանց վերաբերյալ ծավալված քննարկումներին ու բանավեճերին: Մյուս կողմից, այս հոդվածները արժեքավոր տեղեկություններ են հաղորդում որոշակի ժամանակում ձեռագրերի գտնվելու վայրի, ինչպես նաև ձեռագրերի հետ կապված անավարտ կամ չհրատարակված նախաձեռնությունների մասին:
Журнал «Базмавеп» (Венеция, с 1843 года) с XIX века уделял особое внимание представлению армянских рукописей. Статьи авторов, таких как Гарегин Зарбханалян и Гевонд Алишан, подчеркивают роль армянских рукописей в армянской культуре и истории, говорят о значимости их сохранения и представления в периодике. Поздние статьи Барсега Саргисяна знакомят читателя с избранными рукописями из библиотеки Конгрегации Мхитаристов. Эти статьи обретают значение источников, а «Базмавеп» служит основным средст-вом для популяризации рукописей, хранящихся в библиотеке Мхитаристов в XIX веке. Кроме того, в XIX веке «Базмавеп» способствовал распространению информации не только о собственных рукописях, но и о других, к примеру, популяризировал краткий список 94 армянских рукописей из Королевской библиотеки Берлина. «Базмавеп» играл значительную роль и в научном дискурсе, напрямую откликаясь на статьи из других арменоведческих журналов или просто перепечатывая их. Благодаря этим публикациям мы имеем возможность составить представление об изученности данных рукописей во второй половине XIX в., о дискуссиях вокруг них. Помимо этого, опубликованные в «Базмавепе» статьи сообщают нам интересные сведения о местонахождении этих рукописей на определенном историческом отрезке, а также о не претворенных в жизнь инициативах, касающихся данных рукописей.
Place of publishing:
Երևան