Benedict Spinoza defined hope as an inconstant joy – inconstant, because hope involves uncertainty and doubt. Hope means optimism mixed with pe-ssimistic feelings. For Spinoza, hope amounts to an increase in our inherent active power, in our vitality or love of life, but because of being associated with fear, hope also involves something which is apt to reduce this power. Our beliefs concerning future outcomes are crucial here. They form the ultimate basis of our hope.
Բենեդիկտ Սպինոզան սահմանում է հույսը որպես անկայուն ուրախություն: Չէ՞ որ հույսը ներառում է անորոշություն և կասկած։ Հույս նշանակում է լավատեսություն` միախառնված հոռետեսական զգացմունքներին։ Ըստ Սպինոզայի՝ հույսը նպաստում է ներակա ակտիվ ուժի, կենսական ուժի և կյանքի հանդեպ սիրո աճին, սակայն, կապված լինելով վախի հետ, հույսը ներառում է նաև նույն այդ ուժը նվազեցնող տարր: Ապագայում ակնկալվող մեր վերջնարդյունքների հանդեպ հավատն այս հարցում էական դերակատարում ունի: Քանի որ այդ նույն հավատը, վերջիվերջո, դառնում է մեր հույսի հենքը:
Бенедикт Спиноза определил надежду как непостоянную радость, так как надежда включает в себя неопределённость и сомнение. Надежда означает оптимизм, смешанный с пессимистическими нотками. Согласно Спинозе, надежда способствует росту активности наших врождённых сил, жизнестойкости и жизнелюбия, однако в виду того, что всё это ассоцириуется с чувством страха, надежда всегда включает в себя нечто, способное ослабить эти силы. Наши убеждения касательно будущего исхода событий здесь имеют ре-шающее значение. Они образуют главную основу нашей надежды.

Երևան

pdf

Ամսագրի կամ հրապարակման վերնագիր:

Հրապարակման ամսաթիվ:

Հատոր:

Համար:

ISSN:

Պաշտոնական URL:

Լրացուցիչ տեղեկություն:

Վերնագիր:

Այլ վերնագիր:

Ստեղծողը:

Համատեղ հեղինակները:

Խորագիր:

Չվերահսկվող բանալի բառեր:

Ծածկույթ:

Ամփոփում:

Հրատարակության վայրը:

Հրատարակիչ:

Տեսակ:

Ձևաչափ:

Լեզու: