Հրապարակման մանրամասներ:

Մայր Աթոռ Ս. Էջմիածնի պաշտօնական ամսագիր «Էջմիածին» կրօնական եւ հայագիտական հանդէսն «Արարատ» ամսագրի (1868—1919 թթ.) աւանդոյթների անմիջական ժառանգորդն ու շարունակողն է: Լոյս է տեսնում 1944 թուականից Ամենայն Հայոց Կաթողիկոս Գէորգ Զ. Չորէքչեանի յառաջաձեռնութեամբ: Զուտ գիտական նիւթերից բացի՝ ամսագրում համառօտ անդրադարձ կայ Մայր Աթոռի միաբանութեան, ներքին ինչպէս եւ Սփիւռքի թեմերի եկեղեցական կեանքին, տպագրւում են Հայոց հայրապետների կոնդակները, շրջաբերականները, քարոզներն ու ճառերը:

Ամսագրի կամ հրապարակման վերնագիր:

Էջմիածին։ Պաշտօնական ամսագիր Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսութեան Մայր Աթոռոյ Սրբոյ Էջմիածնի

Հրապարակման ամսաթիւ:

2023

Հատոր:

Ձ

Համար:

ԺԲ

ISSN:

1829–4243 ; e-2953-7843

Լրացուցիչ տեղեկութիւն:

Baghumyan Zakaria Proto-Archimandrite, Багумян Закария Протоархимандрит

Այլ վերնագիր:

Interpretation of the problem of unmixed chalice in the concept of Saint Nerses the Graceful ; Толкование вопроса неразбавленного вина в коцепции Св. Нерсеса Шнорали

Աջակից(ներ):

Խմբ.՝ Առաքել Առաքելյան (1944-1948) ; Լևոն Կիսիբեկյան (1948-1950) ; Աշոտ Աբրահամյան (1950-1955) ; Առաքել Առաքելյան (1955-1956) ; Արթուն Հատիտյան (1956-1982) ; Պարգեւ Շահբազյան (1983-1984) ; Երվանդ Մելքոնյան (1985-1993) ; Տ. Ասողիկ եպս. Արիստակեսյան (1994-1996) ; Տ. Բագրատ աբղ. Գալստյան (1996-1998) ; Մարիամ Վարդանյան (պաշտոնակատար) (1998-1999) ; Տ. Արշակ աբղ. Խաչատրյան (պաշտոնակատար) (1999) ; Անդրանիկ Զեյթունյան (2000-2001) ; Վարդան Դևրիկյան (2002-2009) ; Արշակ Մադոյեան (2009-2015) ; Արսէն Բոբոխեան (2015-2017) ; Տ. Անդրէաս աբղ. Եզեկեան (պաշտոնակատար) (2017-2018) ; Գէորգ Մադոյեան (2018-)

Ծածկոյթ:

28-38

Ամփոփում:

Одним из интересных литургических обычаев Армянской Церкви является Святое Предание Евхаристии с Неразбавленной чашей, которым мы отличаемся от других Христианских церквей. Этот литургический-богословский вопрос на протяжении веков был предметом обсуждения в межцерковных отношениях и богословских диалогах, в некоторых случаях заменяя даже христологические споры. В армянской церковной библиографии сохранилось много апологетических, полемических трудов по данному вопросу, в которых Предстоятели и архимандриты Армянской Церкви отстаивают нашу позицию, трактуя вопрос с библейской, богословской, философской и мистической точек зрения. Проблему Неразбавленной чаши затрагивает также видный богослов, летописец средневековой Армении Святой Нерсес Шнорали во время армяно-византийских церковных переговоров. Эти и другие литургические различия он пытается объяснить стремлением восстановить разорванное единство Церквей, своим широким кругозором, духом братской любви обосновывая позицию и богословское мышление Армянской Церкви. Согласно автору, главное не различия в материалах, а совершение таинства с православной верой и добродетельным поведением, ибо Всемогущий Бог может в Свою истинную Кровь обратить и разбавленное и неразбавленное вино. В качестве главного доказательства он приводит утверждение Иисусом Христом таинства Евхаристии на Тайной Вечере, где нет какого-либо упоминания о добавлении воды. В то время как другие Христианские церкви объясняют свои литургические обычаи истекшими из пронзенного бока Господа кровью и водой, святой Нерсес продолжает святоотеческое толкование этого евангельского отрывка, воду рассматривая символом Святого Крещения, а кровь — Святого Причастия.
Using of Unmixed Chalice in the Eucharist is one of the interesting Liturgical practices of the Armenian Church, which distinguishes us from other Christian Churches. This Liturgical-theological issue has been a subject of discussion during inter-church relations and theological dialogues over the centuries, replacing even christological discussions in some cases. There are many discourses and apologetic works on the issue in the Armenian Ecclesiastical Literature, in which the Patriarchs and Fathers of the Armenian Church defend our position, interpreting the problem from Biblical, Theological, Philosophical and Mystical perspectives. The problem of Unmixed Chalice was also reflected by the prominent theologian and chronicler of Medieval Armenia St. Nersēs the Gracious during the Armenian- Byzantine ecclesiastical negotiations. He tries to explain these and other Liturgical differences with the desire to restore the broken Union between the Churches, justifying the position and theological thinking of the Armenian Church with infinite broad-mindedness and the spirit of brotherly love. According to the Author, the importantace is not the differences in materials, but the fulfillment of the Sacrament with orthodox faith and virtuous behavior, because Almighty God can make mixed and unmixed wine into His true blood. As the main evidence, he cites the institution of Holy Communion by Jesus during the Last Supper, where there is no mention of the addition of water. While other Christian Churches explain their Liturgical Tradition by the blood and water came out from the Lord’s side, St. Nersēs continues the patristic interpretation of the given Gospel passage, considering water as the symbol of Baptism, and the blood of Holy Communion.

Հրատարակութեան վայրը:

Ս. Էջմիածին

Հրատարակիչ:

Մայր Աթոռոյ Սրբոյ Էջմիածնի

Ձեւաչափ:

pdf

Նոյնացուցիչ:

oai:arar.sci.am:369323

Լեզու:

hy

Բնօրինակին գտնուելու վայրը:

ՀՀ ԳԱԱ Հիմնարար գիտական գրադարան