Հրապարակման մանրամասներ:

«Լրաբեր հասարակական գիտությունների» քառամսյա, բազմալեզու, միջմասնագիտական, գրախոսվող հանդեսը ՀՀ ԳԱԱ հասարակական գիտությունները և հայագիտությունը ներկայացնող հնագույն (հիմնադրվել է 1940 թ.) պարբերականն է, որի էջերում աճել և հասունացել են հայագետների և հասարակագետների բազմաթիվ սերունդներ: 1940-1943 թթ. այն հրատարակվել է որպես ԽՍՀՄ ԳԱ նախագահության հայկական մասնաճյուղի՝ Արմֆանի հասարակական և բնական գիտությունների «Տեղեկագիր», 1943-1965 թթ.՝ Հայաստանի ԳԱ-ի «Տեղեկագիր հասարակական գիտությունների»: 1966 թ. ամսագիրը վերանվանվել է «Լրաբեր հասարակական գիտությունների»: 1940-1947 թթ. լույս է տեսել անկանոն պարբերականությամբ՝ 1948-1990 թթ. եղել է ամսագիր. 1991 թ.` երկամսյա, 1992-1995 թթ.` եռամսյա հանդես: 1996-ից առ այսօր այն հրատարակվում է քառամսյա պարբերականությամբ: Տարբեր ժամանակներում «Լրաբերի» գլխավոր խմբագիրներ են եղել անվանի գիտնականներ Հ. Օրբելին (հիմնադիր), Ս. Կարապետյանը, Հ. Բատիկյանը, Խ. Մոմջյանը, Մ. Ներսիսյանը, Ա. Հովհաննիսյանը, Ծ. Աղայանը, Գ. Ստեփանյանը, Հ. Ասլանյանը, Գ. Աբովը, Հ. Ինճիկյանը, Վ. Միքայելյանը, Ա. Խառատյանը: 2017 թ. վերջից սկսած՝ հանդեսի գլխավոր խմբագիրն է Պ. Ավետիսյանը:

Ամսագրի կամ հրապարակման վերնագիր:

Լրաբեր հասարակական գիտությունների=Herald of the Social Sciences=Вестник общественных наук

Հրապարակման ամսաթիվ:

1979

Հատոր:

1

Համար:

1

ISSN:

0320-8117

Պաշտոնական URL:

Լրացուցիչ տեղեկություն:

սեղմիր այստեղ կապին հետևելու համար

Վերնագիր:

К проблеме диалектико-материалистического обоснования свободы

Այլ վերնագիր:

Ազատության դիալեկտիկական-մատերիալիստական հիմնավորման պրոբլեմի շուրջ։

Ստեղծողը:

Левон Саакян

Աջակից(ներ):

Պատ․ խմբ՝. Հ․ Գ․ Ինճիկյան (1966-1968) ; Գլխավոր խմբ.՝ Ծ․ Պ․ Աղայան (1969-1972) ; Վ․ Ա․ Միքայելյան (1972-1987) ; Ա․ Ա․ Խառատյան (1988-2017)

Խորագիր:

B Philosophy; Psychology; Religion ; B Philosophy

Չվերահսկվող բանալի բառեր:

Սահակյան Լևոն

Ծածկույթ:

16-25

Ամփոփում:

Ազատությունը գիտակցված անկախություն է։ Անհրաժեշտությունը (իբրև միակողմանիություն, իբրև վերջավոր) այլի անհնարինությունն է։ Եթե ազատությունը սահմանվի լոկ իբրև գիտակցված արտաքին, բնական անհրաժեշտություն, ապա հանդես կգա որպես միակողմանիություն, որպես վերջավոր, այսինքն որպես այն, ինչ սահմանվում է այլով։ Այլով սահմանվողը կախյալն է։ Ուստի ազատությունը հանդես կգա որպես գիտակցված կախյալություն, մի բան, որ հակասում է ազատություն հասկացությանը։ Անվերջն այն է, ինչ իրենով է սահմանվում ինքնաբացասման միշոցով։ Ազատությունը կարող է մտածվել միայն իբրև անվերջ (լիակատարություն իբրև միակողմանիությունների միասնություն)։

Հրատարակության վայրը:

Երևան

Հրատարակիչ:

Հայկական ՍՍՀ գիտությունների ակադեմիա

Ստեղծման ամսաթիվը:

1979-02-13

Տեսակ:

Հոդված

Ձևաչափ:

pdf

Դասիչ:

АЖ 410

Բնօրինակի գտնվելու վայրը:

ՀՀ ԳԱԱ Հիմնարար գիտական գրադարան