Ցոյց տուր կառուցուածքը

Հրապարակման մանրամասներ:

«Բանբեր Մատենադարանի» միջնադարագիտական, հայագիտական, ձեռագրագիտական հանդեսը լույս է տեսնում Մատենադարանի հիմնադրումից ի վեր: Հանդեսի առաջին երկու համարները լույս են տեսել 1941 և 1950 թվականներին և կոչվել «Գիտական նյութերի ժողովածու»: Այս ժողովածուներում հավաքված էին նախորդիվ Մատենադարանում տեղի ունեցած գիտաժողովների նյութերը:1956 թվականին հրատարակված երրորդ համարից սկսած՝ հանդեսը կրում է այսօրվա անվանումն ու ընդգրկում միջնադարյան մշակույթի տարբեր ոլորտների առնչվող բազմաբնույթ ուսումնասիրություններ, բնագրերի հրապարակումներ և այլն:

Ամսագրի կամ հրապարակման վերնագիր:

Բանբեր Մատենադարանի=Bulletin of Matenadaran= Вестник Матенадарана

Հրապարակման ամսաթիւ:

2020

Համար:

29

ISSN:

1829-054X

Լրացուցիչ տեղեկութիւն:

Минасян Тамара, Minasyan Tamara

Վերնագիր:

Առաքել վարդապետը և Դեղձուտի գրչության կենտրոնը

Այլ վերնագիր:

Вардапет Аракел и скрипторий Дегцута ; Aṛak‘el Vardapet (Archimandrite) and the Scriptorium of Deghdzut

Ստեղծողը:

Մինասյան, Թամարա

Համատեղ հեղինակները:

Մատենադարան. Մեսրոպ Մաշտոցի անվան հին ձեռագրերի ինստիտուտ

Խորագիր:

Գրչություն

Չվերահսկուող բանալի բառեր:

Կայենո գավառ ; Դեղձուտի վանք ; Առաքելոց վանք ; Մահկանաբերդ ; Վանական վարդապետ ; Առաքել վարդապետ ; Տարսոն ; գրչության դպրոց ; գաղափար օրինակ

Ծածկոյթ:

298-308

Ամփոփում:

The article discusses the scriptorium of the Deghtzut monastery in the historical province Kayen. The personality of its head Aŗak‘el Vardapet is examined separately. According to the building inscription of 1274, Aŗak‘el arrived there from the Cilician province Tarsus and became the head of the monastery. However at that time a random person could not become head of a monastery. For this purpose, it was necessary to have at least received the vardapet degree from a distinguished prior of a monastery. It is also important that the vardapets of northern Armenia were overly scrupulous in confessional issues and someone coming from Cilicia would hardly have been entrusted with such a post if he had no proper local education. Our analysis of the facts leads to the conclusion that Aŗak‘el was a disciple of Vanakan Vardapet. Having received the archimandrite degree from him in the monastery of Khoranashat, he came to Deghtzut and founded a scriptorium there.
В статье представлен скрипторий монастыря Дегцут исторической провинции Кайен. Особо рассматривается вопрос о личности настоятеля – вардапета (“учителя церкви”) Аракела. Согласно строительной надписи монастыря Дегцут (1274 г.), Аракел прибыл туда из киликийской провинции Тарс и стал его настоятелем. Случайный человек такой чин получить не мог. Для этого он должен был, по крайней мере, получить вардапетский посох от другого известного настоятеля. Важно и то обстоятельство, что вардапеты Северной Армении были чрезвычайно щепетильны в конфессиональных вопросах и приезжему из Киликии вряд ли доверили бы такой пост, если бы он не имел должного местного образования. Анализ фактов приводит к заключению, что Аракел был учеником Ваканана Вардапета; получив степень вардапета от Ванакана в монастыре Хоранашат, он прибыл в Дегцут и основал там скрипторий.

Հրատարակութեան վայրը:

Երևան

Հրատարակիչ:

Մատենադարան

Տեսակ:

Հոդված

Ձեւաչափ:

pdf

Լեզու:

hy ; հայերեն

Գլխաւոր նշումը:

«Հայոց արևելից կողմանք (Արցախ, Ուտիք). Պատմություն և մշակույթ» (2019, օգոստոսի 26-27, Գանձասար, Արցախ) գիտաժողովի նյութերից

Թուայնացում:

ՀՀ ԳԱԱ Հիմնարար գիտական գրադարան

Բնօրինակին գտնուելու վայրը:

Երևանի Մեսրոպ Մաշտոցի անվան Մատենադարան