Հրապարակման մանրամասներ:

Մայր Աթոռ Ս. Էջմիածնի պաշտօնական ամսագիր «Էջմիածին» կրօնական եւ հայագիտական հանդէսն «Արարատ» ամսագրի (1868—1919 թթ.) աւանդոյթների անմիջական ժառանգորդն ու շարունակողն է: Լոյս է տեսնում 1944 թուականից Ամենայն Հայոց Կաթողիկոս Գէորգ Զ. Չորէքչեանի յառաջաձեռնութեամբ: Զուտ գիտական նիւթերից բացի՝ ամսագրում համառօտ անդրադարձ կայ Մայր Աթոռի միաբանութեան, ներքին ինչպէս եւ Սփիւռքի թեմերի եկեղեցական կեանքին, տպագրւում են Հայոց հայրապետների կոնդակները, շրջաբերականները, քարոզներն ու ճառերը:

Ամսագրի կամ հրապարակման վերնագիր:

Էջմիածին։ Պաշտօնական ամսագիր Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսութեան Մայր Աթոռոյ Սրբոյ Էջմիածնի

Հրապարակման ամսաթիվ:

2023

Հատոր:

Ձ

Համար:

Զ

ISSN:

1829–4243 ; e-2953-7843

Լրացուցիչ տեղեկություն:

Онанян Анна, Onanyan Anna

Այլ վերնագիր:

The fate of the property of the Armenian church of St. Torosin Malkara ; Дальнейшая судьба имущества Армянской церкви Св. Тороса города Малгары

Աջակից(ներ):

Խմբ.՝ Առաքել Առաքելյան (1944-1948) ; Լևոն Կիսիբեկյան (1948-1950) ; Աշոտ Աբրահամյան (1950-1955) ; Առաքել Առաքելյան (1955-1956) ; Արթուն Հատիտյան (1956-1982) ; Պարգեւ Շահբազյան (1983-1984) ; Երվանդ Մելքոնյան (1985-1993) ; Տ. Ասողիկ եպս. Արիստակեսյան (1994-1996) ; Տ. Բագրատ աբղ. Գալստյան (1996-1998) ; Մարիամ Վարդանյան (պաշտոնակատար) (1998-1999) ; Տ. Արշակ աբղ. Խաչատրյան (պաշտոնակատար) (1999) ; Անդրանիկ Զեյթունյան (2000-2001) ; Արշակ Մադոյեան (2009-2015) ; Արսէն Բոբոխեան (2015-2017) ; Տ. Անդրէաս աբղ. Եզեկեան (պաշտոնակատար) (2017-2018) ; Գէորգ Մադոյեան (2018-)

Ծածկույթ:

95-105

Ամփոփում:

Город Малгара, который находится в регионе Текирдаг в Турции, был населен армянами, которые жили и творили там до начала XX века. В 1922 году армянское население было вынуждено покинуть Малгару. Большой проблемой было спасение сокровищ церкви Св. Тороса. Точного списка утвари Св. Тороса нет, но мы знаем, что она была перемещена частями. Первая часть была сдана накануне в церковь городка Кешан на пользование, после чего отправлена в церковь Св. Георгия в Пловдиве. Вторая часть была переправлена в Константинопольский Патриархат Армянской Апостольской Церкви, а третья часть, к сожалению, стала предметом грабежа турок. В письменных источниках сохранился список первой части, которая оказалась в Пловдиве. Среди предметов — нарамники, покровы потиров и алтарей, Евангелия, ручные кресты — всего около 50 наименований. 23-й пункт из этого списка — покров потира, который в настоящее время находится в музее-сокровищнице Св. Эчмиадзина имени Алека и Мари Манукянов. В 1922 году в Пловдив 13-ю сундуками была переправлена также утварь церквей Св. Креста, Св. Короля и Св. Спасителя города Родосто. В 1947 году семь из этих сундуков и 100 килограмм серебра были переправлены в Армению. Предположительно, вышеупомянутый покров потира тоже оказался в Армении именно в 1947 году. Не исключено, что сюда же были переправлены и другие церковные предметы из города Малгара, так как в Эчмиадзинском соборе чувствовалась нехватка церковной утвари.
The city of Malkara, which is located in the Tekirdağ region of modern Turkey, was inhabited by Armenians who lived and worked there until the beginning of the 20th century. In 1922, the Armenian population was forced to leave Malkara. A big problem was the salvation of the treasures of St. Toros Church. There is no exact list of utensils of St. Toros Church, but we know that they were moved in parts. The fi rst part was handed over to Keshan village, and then transferred to Plovdiv. The second part was transferred to the Armenian Patriarchate of Constantinople. The third part, unfortunately, was robbed by the Turks. In written sources, only the list of treasures transported to Plovdiv has been preserved, which includes amices, table clothes, chalice veils, gospels, hand crosses, etc. — about 50 items in total. The 23rd item on this list is the chalice veil, which is now in Armenia, in the Alex and Marie Manoogian Treasury House Museum in Etchmiadzin. In 1922, treasures of Rodosto were also transported to Plovdiv by 13 trunks. They were from the churches of Holy Cross, Holy King and St. Savior of Rodosto. They had survived in the Church of St. Gevorg in Plovdiv. Presumably, the treasures included also the chalice veil of Malkara. It is possible that other church items from Malkara were also transported to Armenia, since there was a shortage of church utensils in the Etchmiadzin Cathedral.

Հրատարակության վայրը:

Ս. Էջմիածին

Հրատարակիչ:

Մայր Աթոռոյ Սրբոյ Էջմիածնի

Ձևաչափ:

pdf

Նույնացուցիչ:

oai:arar.sci.am:362054

Լեզու:

hy

Բնօրինակի գտնվելու վայրը:

ՀՀ ԳԱԱ Հիմնարար գիտական գրադարան