Journal or Publication Title:
Խ․ Աբովյանի անվան հայկական պետական մանկավարժական համալսարան․ Հայագիտական հանդես
Date of publication:
Number:
ISSN:
Official URL:
Additional Information:
Семирджян-Бекмезян Алвард, Semirjyan-Bekmezyan Alvard
Title:
Other title:
Художественное значение документарности в современной армянской литературе. Документация как художественный прием ; The artistic significance of the documentary in modern Armenian literature: Documentation as an artistic trick
Creator:
Corporate Creators:
Խաչատուր Աբովյանի անվան հայկական պետական մանկավարժական համալսարան
Subject:
Uncontrolled Keywords:
հայ արդի գրականություն ; վավերագրում ; դոկումենտ ; դոկումենտար պոետիկա ; բովանդակություն ; թեմա
Coverage:
Abstract:
Հոդվածում քննության են առնված հայ արդի գեղարվեստական գրականության մեջ վերջին ժամանակներում տարածված վավերագրումի գեղարվեստական նշանակության խնդիրները դոկումենտար պոետիկայի տեսական հարցադրման տեսանկյունից: Քննդատությունը պարբերաբար անդրադառնում է վավերագրականության գեղարվեստականության հարցի քննությանը, և եթե արձակի տիրույթում խնդիրը քիչ թե շատ մեկնաբանված է և գնահատականի արժանացած, ապա չափածոյում վավերագրումի միտումները դեռևս միայն նորարարության դրսևորումներ են ընկալվում, և հայ իրականության մեջ, ըստ արժանվույն, դեռևս քննության առնված չենֈ Փաստի՝ դոկումենտի կիրառությունը հոդվածում դիտվում է որպես գեղարվեստական հնարքֈ Երբ վավերագրումը ստեղծագործության մեջ կիրառվում է գեղարվեստական հնարքի գործառույթով, այն որոշակիորեն փոխում է վերջինիս բովանդակությունը: Վավերագրական տարրերի կիրառման միջոցով հեղինակները փորձում են վերաձևակերպել գեղարվեստական գրականության նպատակները, դերը և նշանակությունը հասարակական կյանքում: Ըստ այդմ գեղարվեստական դաշտ են մուտք գործում քաղաքական, սոցիալական, էթիկական բովանդակությամբ երկեր: Այս տեսանկյունից հոդվածում մասնավորապես քննության են առնված Արտեմ Հարությունյանի, Մարինե Պետրոսյանի և այլոց ստեղծագործությունները: Սակայն հարկ է նաև նշել, որ գեղարվեստական գրականության մեջ դոկումենտարիզմի դրսևորումները փոխում են ոչ միայն ստեղծագործության՝ տեքստի բովանդակային հարցադրման շրջանակները, այլև հստակ ազդեցություն են թողնում կառուցվածքային՝ կոմպոզիցիոն դրսևորումների, ինչպես նաև պոետիկայի վրա:
В статье рассматриваются проблемы художественной значимости документальности в современной армянской художественной литературе с точки зрения теоретической постановки вопроса о документарной поэтики. Критика регулярно обращается к проблеме документального искусства: если вопрос более или менее исследован в области прозы, то тенденции документальности в стихе все же воспринимаются лишь как проявления новаторства. В этой статье Использование факта документа рассматривается как художественный прием. Когда документ используется в произведении с функцией художественного приема, он несколько меняет ee содержание. Через использование документальных элементов авторы пытаются по-новому определить цели, роль и значение художественной литературы в общественной жизни. В соответствии с этим в художественное поле попадают произведения политического, социального и этического содержания. С этой точки зрения в статье рассматриваются, в частности, произведения Артема Арутюняна и Марине Петросян и других. Однако следует отметить, что проявления документа в художественной литературе меняют не только объем произведения, содержание текста, но и оказывают явное влияние на структуру.
The article discusses the problem of artistic significance of documentaries in contemporary Armenian literature with the point of theoretical background of documentary poetics. Criticism regularly addresses the issue of documentary fiction. And if the problem more or less investigated in the field of prose, then the tendencies of documentation in the poetry are still perceived only as manifestations of innovation, and not properly examined in the Armenian reality. In this article the use of a document is observed as an artistic trick, with the help of which a poem positions to participate in discourses of reportage for political and ethical purposes. When document is used in a work with the function of artistic trick, it changes the content of the text. Through the use of documentary elements, the authors try to redefine the goals, role and significance of fiction in public life. According to that texts with political, social and ethical content enter the artistic field. From this point of view in the article are being examined in particular the works of Artem Harutyunyan and Marine Petrossian and others. However, it should be noted that the manifestations of documents in text change not only the content of the texts, but also a structure.
Place of publishing:
Երևան