Object structure

«Բանբեր Մատենադարանի» միջնադարագիտական, հայագիտական, ձեռագրագիտական հանդեսը լույս է տեսնում Մատենադարանի հիմնադրումից ի վեր: Հանդեսի առաջին երկու համարները լույս են տեսել 1941 և 1950 թվականներին և կոչվել «Գիտական նյութերի ժողովածու»: Այս ժողովածուներում հավաքված էին նախորդիվ Մատենադարանում տեղի ունեցած գիտաժողովների նյութերը:1956 թվականին հրատարակված երրորդ համարից սկսած՝ հանդեսը կրում է այսօրվա անվանումն ու ընդգրկում միջնադարյան մշակույթի տարբեր ոլորտների առնչվող բազմաբնույթ ուսումնասիրություններ, բնագրերի հրապարակումներ և այլն:

Mkhit‘ar Gosh and the Problem of the Baptism of Non-Orthodox Believers in the Armenian Church ; Мхитар Гош и проблема крещения инославных в Армянской церкви

Մատենադարան. Մեսրոպ Մաշտոցի անվան հին ձեռագրերի ինստիտուտ

Հայոց եկեղեցի

Մխիթար Գոշ ; Մկրտություն ; կանոն ; հերետիկոսներ ; խորհուրդներ

85-103

The Epistle to the Georgians, a treatise of the renowned medieval Armenian canonist and theologian Mkhit‘ar Gosh (1130–1213) is one of the rare Armenian works dealing with the issue of rebaptism in Christian tradition. In this work, Gosh discusses several complex and thorny theological questions which were of utmost ecclesiastical and geopolitical importance in Christian Caucasus in the 12th-13th, especially in the Armenian Apostolic and Georgian Orthodox traditions. His main goal is to demonstrate the non-canonical character of rebaptism in the light of the ancient baptismal and canonical tradition of the Universal, Undivided Church. With this aim, Gosh firstly defines the genuine orthodox faith of the Armenian Church and then responds point by point to all the accusations of the Georgians, which, according to Gosh, were in fact influenced by the Byzantine theological tradition. One of the particularities of the epistle is the presence of a series of canonical-liturgical rituals for the special cases of receiving non-orthodox believers in the bosom of the Armenian Apostolic Church. This article aims at analyzing the patristic, canonical and historical sources of rebaptism in medieval Armenian tradition (5th-12th cc.) in the light of the controversies between the Armenian and Georgian Churches in the time of Mkhit‘ar Gosh. After a brief historical overview of the history of rebaptism in medieval Armenia, the author focuses on the canonical, liturgical and theological issues raised by Mkhit‘ar Gosh in his epistle.
“Послание к грузинам” средневекового армянского богослова и канониста Мхитара Гоша (1130-1213) – одно из самых уникальных сочинений средневековой армянской церковной литературы. В “Послании” в основном обсуждаются богословско-литургические и канонические вопросы, касающийся феномена перекрещивания в христианской традиции, которое в XII-XIII вв. имело огромную церковно-геополитическую значимость на христианском Кавказе, а именно в Армянской и Грузинской церквях. Главная цель Мхитара – доказать неканоничность перекрещивания в Армянской и Грузинской церковных традициях, исходя из древнего литургического и богословского понимания Крещения во вселенской, неразделенной церкви. Первым делом Гош излагает положения истинно православной веры Армянской церкви, а затем детально обсуждает все обвинения Грузинской церкви в адрес армян, которые, по его мнению, отражают главным образом византийскую богословскую позицию. Одна из главных особенностей “Послания” – наличие несколькых специальных обрядов, предназначенных для принятия представителей инославия в лоно Армянской апостольской церкви. Цель настоящей статьи – дать общий исторический обзор перекрещивания в средневековой Армянской церкви (V-XII вв.) в свете богословских споров между Армянской и Грузинской церквями в XIIXIII вв. В статье также анализируются канонические, литургические и богословские вопросы, рассмотренные в “Послании” Мхитара Гоша.

Երևան