Հրապարակման մանրամասներ:
Ամսագրի կամ հրապարակման վերնագիր:
Հրապարակման ամսաթիվ:
Համար:
ISSN:
Պաշտոնական URL:
Լրացուցիչ տեղեկություն:
Վերնագիր:
Այլ վերնագիր:
О вопросах добровольческой армии юга России, военно-политическом договоре между Грузией и Азербайджаном 1919 г. и о поиске средств для вооружения военных сил РА ; Around the Problem of Providing Armament to The Military Forces оf the Republic оfArmenia, Military-Political Contract оf Georgia-Azerbaijan in the 1919’s аnd South Volunteer Army in Russia
Ստեղծողը:
Աջակից(ներ):
Գլխ. խմբ.՝ Վարդանյան Արարատ Վլադիմիրի
Խորագիր:
ՀՀ Կառավարություն ; Պատմություն ; Ռազմաքաղաքական հարաբերություններ
Չվերահսկվող բանալի բառեր:
ռազմաքաղաքական դաշնագիր ; ռազմական տարանցում ; գեներալ Հ. Քիշմիշյան ; Հայաստանի Հանրապետություն ; զինամթերք ; Վրաստան ; Ադրբեջան ; զենք ; Ա. Դենիկին
Ծածկույթ:
Ամփոփում:
Ակնհայտ իրողություն էր ՀՀ կառավարության ռազմավարական տեսանկյունից այդ պահից բխող մշտական ձգտումը պահպանելու բարեկամական հարաբերություններ և ապահովելու ռազմաքաղաքական հարաբերությունների անհրաժեշտ եզրերը ռուսական բոլոր իշխանությունների հետ՝ լիներ բոլշևիկյան Ռուսաստան, թե «Սպիտակ կամ Սպիտակգվարդիական Ռուսաստան»: Ա. Դենիկինի գլխավորած զորքերի հրամանատարությանն առընթեր ստեղծված կարևոր կառույցը՝ «Հատուկ խորհրդակցությունը» ուներ քաղաքական-հետախուզական գործառնություններ և ի դեմս Հայաստանում ռազմաքաղաքական շրջաններում հայտնի գնդապետ Մ. Զինկևիչի և մի շարք այլ ռուս սպաների՝ ունեցավ իր ներկայացուցիչը և հենարանը Հայաստանում, որն էլ հետագայում` 1920 թ. կեսերին, դարձավ Հարավի զինված ուժերի՝ Կամավորական բանակի զինվորական-քաղաքական ներկայացուցիչը ՀՀ-ում, և բազմիցս աջակցեց հայկական կողմին զենքի ու զինամթերքի հայթայթման, ալյուրի և պարենի պաշարների առաքման հարցերում, ինչպես նաև բացասաբար վերաբերվեց Ադրբեջանին տրամադրվող ռազմական աջակցությանը: Ա. Դենիկինի Կամավորական բանակի հզորացման մեջ թե՛ Վրաստանը և թե՛ Ադրբեջանը իրենց սպառնացող վտանգ էին տեսնում, չնայած վերջիններիս հավաստիացրել էին, որ իրենց գլխավոր թշնամին բոլշևիկյան Ռուսաստանն է: Ի տարբերություն Հայաստանի Հանրապետության հետ մշտապես տարածքային սահմանազատման հարցերում լարվածության մեջ գտնվող Ադրբեջանի և Վրաստանի՝ Ա. Դենիկինը ռազմական և պարենային-տնտեսական բնույթի աջակցություն էր ցուցաբերում Հայաստանի Հանրապետությանը: Սակայն 1919 թ. հունիսի 16-ին Վրաստանի և Ադրբեջանի միջև ձևավորվեց ռազմաքաղաքական դաշինք, որի սուր նետերն անմիջականորեն ուղղված էին Ա. Դենիկինի գլխավորած Կամավորական բանակի դեմ:
Стремление правительства РА установить дружественные отношения и обеспечить необходимые условия для военно-политических отношений со всеми российскими властями, будь то большевистская Россия или «Белая, или Белогвардейская Россия», было очевидным фактом. При содействии командования армии А. Деникина была создана важная структура "Особый совет", который проводил политико-разведывательные операции с участием М. Зинкевича, известного в военно-политических кругах, а также ряда других русских офицеров. Совет имел своего представителя и поддержку в Республике Армения и впоследствии, в середине 1920-х годов, он стал представителем военно-политической добровольческой армии в РА, неоднократно поддерживая армянскую сторону в поставках оружия и боеприпасов, муки и продовольствия, а также в вопросе военной поддержки негативно настроенному Азербайджану. В укреплении Добровольческой армии А. Деникина и Грузия, и Азербайджан видели угрозу и, исходя из этого, предпринимали шаги по созданию военно-политического союза против него, несмотря на их заверения в том, что большевистская Россия является их главным врагом. В свою очередь, Армения всячески старалась поддерживать дружественные военно-политические отношения с южными вооруженными силами России. В отличие от Азербайджана и Грузии, которые всегда были в напряженных отношениях с Арменией из-за региональной делимитации, Деникин оказывал военную и продовольственно-экономическую поддержку Республике Армения. Однако в 1919 году 16 июня между Грузией и Азербайджаном был образован военнополитический союз, направленный против добровольческой армии под командованием А. Деникина.
It was evident from the military point of view that the permanent government of the Republic of Armenia had to create a good relationship with all Russian authorities, both the Bolshevik Russia and "White Guardian Russia." The principal structure named "Special consultation" was created parallel to the military troop's command led by A.Denikin, which had political-exploring operations. On behalf of colonel M.Zinkevich, and other Russian officers, who were famous in the military-political regions of Armenia. Both Georgia and Azerbaijan saw the threatening danger as A. Denikin's volunteer army was getting stronger. The Armenian Republic had its representative and support. Later in the first half of the 1920s, it became the military-political representative of the Southern volunteer army in the Republic of Armenia. For many times it supported Armenians to get armaments and weapons, flour and food products also military assistance in the problem of Azerbaijan which treatment was negative. Therefore they undertook steps to create a political-military alliance against Denikin; the latter had assured them that their main enemy was the Bolshevik Russia. In its turn, Armenia kept a good military-political relationship with the southern military forces of Russia. In contrast to Georgia and Azerbaijan that always kept tension in the territorial questions connected with borderline limitations with RA, A Denikin provided Armenians with food, armament and economic supply. "Special consultation" with the leadership of A. Denikin was also in the focal point of Armenia- volunteer army relationships. But on June 16, 1919, Georgia and Azerbaijan created a military-political alliance, which was strongly directed against the volunteer army led by A.Denikin.
Հրատարակության վայրը:
Երևան