Հրապարակման մանրամասներ:
Ամսագրի կամ հրապարակման վերնագիր:
Հրապարակման ամսաթիվ:
ISSN:
Պաշտոնական URL:
Լրացուցիչ տեղեկություն:
Azizyan Astghik, Азизян Астгик
Վերնագիր:
Հարավկովկասյան էթնոքաղաքական հակամարտությունների ուժային հանգուցալուծման հնարավոր զարգացումները
Այլ վերնագիր:
The Possible Consequences of Military Settlement of Ethnopolitical Conflicts in the South Caucasus ; Возможные последствия силовых решений южнокавказских этнополитических конфликтов
Ստեղծողը:
Աջակից(ներ):
Գլխ. խմբ.՝ Վարդանյան Արարատ Վլադիմիրի
Խորագիր:
Միջազգային կազմակերպություններ ; Միջազգային հարաբերություններ
Չվերահսկվող բանալի բառեր:
Հարավկովկասյան հակամարտություններ ; խաղաղ գոյակցություն ; տարածաշրջանային դերակատարներ ; ղարաբաղյան հակամարտություն ; վրաց-օսական հնգօրյա պատերազմ ; ուժային հանգուցալուծում
Ծածկույթ:
Ամփոփում:
Հարավային Կովկասի երեք էթնոքաղաքական հակամարտությունները 1990- ականներից ռազմական բախումների փուլեր են անցել, որոնք ավարտվեցին մեխանիկորեն սահմանված հրադադարներով, որոնց չէին նախորդել ո'չ հակամարտություններին հաջորդող մանրակրկիտ բանակցային փուլը, ո'չ էլ վստահության մթնոլորտի հաստատումը: Մյուս կողմից` Հարավային Օսիայի և Աբխազիայի անկախության ճանաչումը ևս մեկ անգամ ապացուցելու եկավ, որ կարգավիճակը ճանաչվում է, իսկ հակամարտությունը ավարտվում գերտերության կողմից համապատասխան քայլով: Ակնհայտ է, որ հակամարտությունների խաղաղ կարգավորմանն ուղղված միջազգային կառույցների գործունեությունը ներկայումս համակարգային ճգնաժամ է ապրում, որի կուրսի փոփոխությունը իրական կլինի միայն «խաղաղություն հարկադրումով»:
Три этнополитические противостояния на Южном Кавказе с 1990-х прошли стадии силовых конфликтов, которые закончились механическими договорами о прекращении огня, которым не предшествовали ни этап кропотливых переговоров, ни создание атмосферы доверия. С другой стороны, признание независимости Южной Осетии и Абхазии доказало, что положение (статус) признается, а противостояние заканчивается соответствующим шагом сверхдержав. Очевидно, что деятельность международных организаций, направленная к мирному урегулированию противостояний, в настоящее время находится в системном кризисе и изменение курса будет реальным только при “принуждении к миру”.
Three ethnopolitical conflicts of the South Caucasus since 1990s have passed the same stages. These military conflicts ended with mechanically defined ceasefires and were neither preceded by the stage of detailed negotiations nor followed by the atmosphere of trust. On the other hand, the recognition of independence of the South Ossetia and Abkhazia proved once again, that the status can be recognized and the confrontation ends after the corresponding activities of the superpowers. It is obvious that the activities of international structures aimed at peaceful settlement of conflicts are now in systematic crisis, and the change of its course will be possible only through “peace enforcement”.
Հրատարակության վայրը:
Երևան