Հրապարակման մանրամասներ:

«Լրաբեր հասարակական գիտությունների» քառամսյա, բազմալեզու, միջմասնագիտական, գրախոսվող հանդեսը ՀՀ ԳԱԱ հասարակական գիտությունները և հայագիտությունը ներկայացնող հնագույն (հիմնադրվել է 1940 թ.) պարբերականն է, որի էջերում աճել և հասունացել են հայագետների և հասարակագետների բազմաթիվ սերունդներ: 1940-1943 թթ. այն հրատարակվել է որպես ԽՍՀՄ ԳԱ նախագահության հայկական մասնաճյուղի՝ Արմֆանի հասարակական և բնական գիտությունների «Տեղեկագիր», 1943-1965 թթ.՝ Հայաստանի ԳԱ-ի «Տեղեկագիր հասարակական գիտությունների»: 1966 թ. ամսագիրը վերանվանվել է «Լրաբեր հասարակական գիտությունների»: 1940-1947 թթ. լույս է տեսել անկանոն պարբերականությամբ՝ 1948-1990 թթ. եղել է ամսագիր. 1991 թ.` երկամսյա, 1992-1995 թթ.` եռամսյա հանդես: 1996-ից առ այսօր այն հրատարակվում է քառամսյա պարբերականությամբ: Տարբեր ժամանակներում «Լրաբերի» գլխավոր խմբագիրներ են եղել անվանի գիտնականներ Հ. Օրբելին (հիմնադիր), Ս. Կարապետյանը, Հ. Բատիկյանը, Խ. Մոմջյանը, Մ. Ներսիսյանը, Ա. Հովհաննիսյանը, Ծ. Աղայանը, Գ. Ստեփանյանը, Հ. Ասլանյանը, Գ. Աբովը, Հ. Ինճիկյանը, Վ. Միքայելյանը, Ա. Խառատյանը: 2017 թ. վերջից սկսած՝ հանդեսի գլխավոր խմբագիրն է Պ. Ավետիսյանը:

Ամսագրի կամ հրապարակման վերնագիր:

Լրաբեր հասարակական գիտությունների=Herald of the Social Sciences=Вестник общественных наук

Հրապարակման ամսաթիւ:

1969

Համար:

2

Պաշտոնական URL:

Լրացուցիչ տեղեկութիւն:

կապին հետեւելուն համար սեղմէ հոս

Վերնագիր:

Սյունիքի XVII—XVIII դդ. վանք֊- ամրոցները

Այլ վերնագիր:

Монастыри-крепости Сюника XVII—XVIII вв.

Ստեղծողը:

Հասրաթյան, Մ. Մ.

Աջակից(ներ):

Պատ․ խմբ՝. Հ․ Գ․ Ինճիկյան (1966-1968) ; Գլխավոր խմբ.՝ Ծ․ Պ․ Աղայան (1969-1972) ; Վ․ Ա․ Միքայելյան (1972-1987) ; Ա․ Ա․ Խառատյան (1988-2017)

Խորագիր:

B Philosophy; Psychology; Religion ; Auxiliary Sciences of History ; BL Religion ; CC Archaeology ; N Fine Arts ; NA Architecture

Չվերահսկուող բանալի բառեր:

Асратян М. М.

Ծածկոյթ:

77-82

Ամփոփում:

В отличие от других областей исторической Армении, в Сюнике строительство крепостей продолжалось до позднего средневековья. К оборонительным сооружениям Сюника XVII— XVIII вв. относятся не только сами крепости, но и монастыри—Шатинский, после реконструкции— Татевский и Гндеванк, Алидзорская обитель (в дальнейшем известная под названием Алидзорская крепость), Большая Татевская обитель и другие. В архитектуре монастырей этого периода интересно органичное сочетание двух разных композиций — религиозного комплекса и оборонительного сооружения. Такое сочетание оказалось настолько удачным, что Алидзорская обитель в XVIII в. стала неприступной крепостью Давид-Бека и центром независимого Кафанского княжества.

Հրատարակութեան վայրը:

Երևան

Հրատարակիչ:

ՀՍՍՀ ԳԱ հրատ․

Ստեղծման ամսաթիւը:

1969-02-18

Տեսակ:

Հոդված

Ձեւաչափ:

pdf

Դասիչ:

АЖ 410

Բնօրինակին գտնուելու վայրը:

ՀՀ ԳԱԱ Հիմնարար գիտական գրադարան