Journal or Publication Title:
Date of publication:
Number:
ISSN:
Official URL:
Additional Information:
Համբարձումյան Նաիրա, Փարսադանյան Սիրանուշ, Амбарцумян Наира, Парсаданян Сирануш
Title:
Other title:
Կին-սուբյեկտ-ինքնություն հիմնախնդիրը որպես սեռի ինքնաներկայացման փորձ ; Проблема «женщина-субьект-самобытность» как опыт самопрезентации пола
Creator:
Hambardzumyan, Naira ; Parsadanyan, Siranush
Corporate Creators:
Institute of Literature after Manuk Abeghian of NAS RA
Subject:
Uncontrolled Keywords:
gender ; femininity ; masculinity ; woman-subject ; gender mask ; subjectivity ; women’s writing
Coverage:
Abstract:
The aim of the research is to examine the features of woman-subject’s [15, p. 900] self-representation, as well as the identification of the gender peculiarities of women’s literature in the poems of female authors who lived and worked in the Ottoman Empire in the second half of the 19th century. In the present study the poems are analysed in terms of the gender stereotypes of femininity and masculinity. The actuality of the paper is conditioned by the attempt and analysis of the subjective manifestations of consciousness of female authors and the problem of woman - subject - identity as a presence of writing. Such kind of analysis has been attempted for the first time. Generalizing the binary gender manifestations of femininity and masculinity, we notice that they are revealed through aesthetic images, are peculiar to the consciousness of female authors and are expressed through the poetics of their works. Therefore, these texts were viewed from two perspectives: a. expression of gender-related world-image, b. presentation of a definite gender-related problem. Summarizing the study scientifically and theoretically, it should be noted that in the Ottoman Empire female discourse in various literary genres is revealed through structural and paradigmatic specific ethnic elements, therefore, a serious study of the poetics and typology of women’s writings with new methodological principles is required.
Հոդվածի նպատակն է՝ քննել կին-սուբյեկտի ինքնաներկայացման առանձնահատկությունները, ինչպես նաև՝ կանանց գրականության գենդերային առանձնահատկությունների նույնականացումը 19-րդ դարի երկրորդ կեսին Օսմանյան կայսրությունում ապրած և ստեղծագործած կին հեղինակների քերթվածներում: Հոդվածի խնդիրն է՝ վերլուծել կանանց բանաստեղծությունները կանացիություն և առնականություն գենդերային կարծրատիպերի գործնականության տեսանկյունից: Հոդվածի արդիականությունը պայմանավորված է կին հեղինակների գիտակցության սուբյեկտիվ դրսևորումների և կին – սուբյեկտ - ինքնություն հիմնախնդիրը՝ որպես գրի ներկայություն դիտարկելու փորձով և վերլուծությամբ: Այսօրինակ վերլուծություն կատարվում է առաջին անգամ: Ընդհանրացնելով կանացիություն և առնականություն գենդերային բինար դրսևորումները նկատում ենք, որ դրանք բացահայտվում են գեղարվեստական պատկերների միջոցով, բնորոշ են կին հեղինակների գիտակցությանը և տրվում են նրանց ստեղծագործությունների պոետիկայի միջոցով: Այդ է պատճառը, որ սույն տեքստերը դիտարկել ենք երկու տեսանկյունից՝ ա. գենդերային աշխարհ-պատկերի արտահայտության, բ. գենդերային հստակ խնդրի ներկայացման: Գիտականորեն և տեսականորեն ամփոփելով ուսումնասիրությունը՝ նշենք, որ Օսմանյան կայսրությունում կանացի դիսկուրսը գրական տարբեր ժանրերում բացահայտվում է կառուցվածքային և հարացույցային առանձնահատուկ էթնիկական տարրերի միջոցով, հետևաբար՝ պահանջվում է կանանց տեքստերի պոետիկայի և տիպաբանության լրջագույն ուսումնասիրություն մեթոդաբանական նոր սկզբունքներով:
Цель статьи – исследовать специфику самопрезентации женщины-субъекта, а также адекватность гендерных особенностей женской литературы в сочинениях авторов-женщин, живших и творивших в Османской империи во второй половине XIX века. Задача статьи – анализ стихотворений с точки зрения употребления гендерных стереотипов, связанных с феминностью и маскулинностью. Актуальность статьи обусловлена обзором и анализом субъективных проявлений сознания авторов-женщин и проблемы «женщина-субъект-самобытность» в контексте присутствия письма. Подобное исследование проводится впервые. Обобщая гендерные бинарные проявления феминности и маскулинности, можно отметить, что они раскрываются с помощью художественных образов, которые характерны для сознания авторов-женщин, и воспроизводятся в поэтике их произведений. По этой причине мы рассмотрели данные тексты в двух аспектах: а) выражение гендерного мирообраза; б) постановка четкой гендерной проблематики. Резюмируя исследование с научной и теоретической позиций, отметим, что в Османской империи женский дискурс в разных литературных жанрах раскрывается с помощью специфических структурных и парадигмальных этнических элементов, следовательно, требуется серьезное изучение поэтики и типологии «женских текстов» на основе новых методологических принципов.