գրական ժառանգություն ; փիլիսոփայական հարցումներ ; էկզիստենցիալիստական մտածողություն ; արդիապաշտություն ; աքսոր ; համաշխարհային գրականություն ; անկատար ; խոսք

Սույն հոդվածում լուսաբանվում է 20-րդ դարի երկրորդ կեսի հայ արձակի նշանավոր դեմքերից մեկի՝ Հակոբ Կարապենցի գեղագիտական հայացքների մի շարք առանձնահատկություններ: Հոդվածագիրն ընդգծում է, որ գրողը պատմվածքի, վեպի, փորձագրության ժանրային սահմաններում վերակառուցել է իմացական խոսքի սրությունն ու բարձր ընթացքները: Կարապենցի ստեղծագործությունն ամբողջապես փիլիսոփայական հարցումների դիմաց պատասխանների փնտրտուքի փորձ է, ինչպես խոստովանում է ինքը «Բառի փրկությունը» կարճառոտ փորձագ- րության մեջ 1986-ին: Հակոբ Կարապենցին պետք է արժևորել հայկական էկզիստենցիալիստական մտածողության ու գրական փորձարարության շրջանակում:
В этой статье рассматривается ряд особенностей эстетических взглядов Акопа Карапенца - одного из выдающихся фигур армянской прозы 20-го века. Автор подчеркивает, что писатель реконструировал остроту и высокую поступь познавательной речи в жанровых границах рассказа, романа, литературной экспертизы. Произведения Карапенца целиком являются попыткой поиска ответов на философские вопросы, как признается сам автор в краткой экспертизе "Спасение слова", опубликованной в 1986 - ом году. Aкопа Карапенца нужно оценивать в контексте армянского экзистенциального художественного мышления.
This article discusses a number of features of the aesthetic viewpoint of one of the prominent figures of the 20th century Armenian prose Hakob Karapenz. The author emphasizes that the writer has rebuilt the complexity and high course of cognitive speech in the genre boundaries of history, novel and essay. His work is totally an attempt to search for answers to philosophical inquiries as he confesses in his essay of "Word Safety" in 1986. Hakob Karapents must be appreciated in accordance with the Armenian existentialist thinking and literary experiments.

Ստեփանակերտ

Հոդված

pdf

էջ 72-78

hy