Հրապարակման մանրամասներ:

2019թ.-ից խմբագրությունը գտնվում է Ստեփանակերտում, տպագրվում է Երևանում:

Ամսագրի կամ հրապարակման վերնագիր:

Դպրատուն: Գիտական հոդվածների ժողովածու=Дпратун: Сборник научных статей=Dpratun: Collection of scientific articles

Հրապարակման ամսաթիւ:

2021

Հատոր:

1 (11)

Լրացուցիչ տեղեկութիւն:

Телунц Малик, Telunts Malik

Այլ վերնագիր:

Историкоправовые обстоятельства заключения Московского и Карсского договоров 1921 года в свете некоторых современных событий ; Historical and Legal Circumstances of Signing the Moscow and Kars Agreements under The Light of Some Nowadays Facts-Historical and Legal Brief Analysis

Համատեղ հեղինակները:

Ստեփանակերտի «Գրիգոր Նարեկացի» համալսարան

Ամփոփում:

Հոդվածում հեղինակն անդրադառնում է Մոսկվայի` 1921թ. մարտի 16-ի և Կարսի նույն թվականի հոկտեմբերի 13-ի պայմանագրերին, որոնցով հայկական բնապատմական մի շարք տարածքներ՝ Կարսի մարզ, Նախիջևան ևն. հանձնվեցին Թուրքիային և նրա դաշնակից Ադրբեջանին: Հեղինակն ընդգծում է այն հանգամանքը, որ Հայաստանի մասով այդ պայմանագրերն անիրավաչափ են՝ մասնավորապես այն առումով, որ Մոսկվայի պայմանագրով, որը կնքվել էր Ռուսաստանի և Քեմալական Թուրքիայի միջև, Ռուսաստանը պարտավորվում էր, ըստ էության, պարտադրել Հայաստանին համաձայնվելու այդ թալանչիական պայմաններին՝ բնիկ հայկական ազգային-պատմական տարածքների զավթմանն ու անեքսիային՝ որով և խախտվել է միջազգային իրավունքով ճանաչված միջազգային պայմանագրերի կնքման համար պարտադիր կողմերի իրավահավասարության, ազատ կամահայտնության սկզբունքը: Ըստ հեղինակի` Կարսի պայմանագիրը, որի տակ դրված է նաև Խորհրդային Հայաստանի ստորագրությունը, Հայաստանի մասով պետք է անվավեր ճանաչվի ՀՀ ԱԺ-ի կողմից և ոչ թե 2020թ. նոյեմբերի 9- ի հայտնի համաձայնագրի` որի տակ դրված է ՀՀ վարչապետ Փաշինյանի ստորագրությունը, պահանջով Հայաստանի տարածքով բացվի Թուրքիա-Նախիջևան Ադրբեջան ճանապարհը, որը փաստորեն ոչ այլ ինչ է, բայց եթե պանթուրքիզմի, պանթուրանիզմի ծրագրի սկիզբը… որը ոչ միայն լուրջ սպառնալիք է Հայաստանի, այլև ամբողջ տարածաշրջանի՝ հատկապես Ռուսաստանի համար. առավել ևս, որ Ղարաբաղի՝ Արցախի հայկական Հանրապետության դեմ ուղղված ադրբեջանաթուրքական ագրեսիայի արդյունքով Թուրքիայի ազդեցությունն ու ներկայությունն Անդրկովկասում ակնհայտ է… Հոդվածում հեղինակը շոշափում է նաև առնչվող մի շարք այլ հարցեր:
В статье автор вернувшись к Московским и Карсским договорам 1921 года, по которым некоторые армянские естественноисторические, исконно армянские земли были переданы Турции и Азербайджану: Карская область, Нахиджеван и др., автор подчеркивает то обстоятельство, что эти договора по части Армении явно противоречат международно признанному принципу равноправия, свободного воле изъявления сторон при заключении международных договоров: это, в частности, выразилось в том, что по Московскому договору, заключонному между Россией и Турцией 16 марта 1921 года, Россия обязалась предпринять меры чтобы Армения (и другие Закавказские советские республики) обязательно принял захватнические, хищнические условия Турции: т.е. узаконили аннексию исконно армянских земель… По мнению автора Карсский договор по части этих армянских земель, должен быть признан недействительным решением Национального собрания Республики Армения, а между тем; вместо того, чтобы аннулировать Карсский договор 13 октября 1921г. по части захвата иссконных армянских земель, по известному соглашению или заявлению 9 ноября 2020 года, Армения (в лице руководителья правительства Пашиняна) еще и согласилась через территорию РА открыть дорогу связывающую Турцию-Нахиджеван и Азербайджан; т.е. заложить дорогу, поставить практическое начало, направленные на осуществление агрессивных планов Турции: Пантюркизма, Пантуранизма. По мнению автора это серьезная угроза не только для Армении, но и для всего региона; особенно для России… тем более, что по результатам азербайджано-турецкой агрессии против Карабаха: Арцахской Армянской республики, влияние, присутствие Турции в Закавказье налицо…В статье автор затрагивает и некоторые другие вопросы, связанные с обсуждаемой проблемой.
In the article, the author refers to the Treaty of Moscow of March 16, 1921 and Kars of October 13 of the same year, by which a number of Armenian natural historical territories, Kars region, Nakhijevan were surrended to Turkey and its ally Azerbaijan. The author emphasizes the fact that these agreements with Armenia are illegal, using the fact that the Moscow agreement, which was signed between Russia and "Kemalist Turkey", Russia had to force Armenia to agree to these looting conditions of seizuring and neglecting indigenous Armenian national-historical territories, which violated the principle of jurisdiction of the obligatory parties to the conclusion of international agreements on equality, the principle of free expression of his will. According to the author, the Treaty of Kars, under which the signature of Soviet Armenia is placed, should be declared invalid by the National Assembly of Republic of Armenia, but not under the wellknown agreement of November 9,2020 under which the signature of RA Prime Minister Pashinyan is placed, forces to open Turkey-Nakhijevan-Azerbaijan road through Armenia, which is in fact nothing but the beginning of the program of Pan-Turkism, Pan-Turanism … which is not only a serious threat to Armenia, but also to the whole region, especially Russia… Moreover, as a result of the Azerbaijani- Turkish aggression against Karabakh, against the Armenian Republic of Artsakh, Turkey's influence and presence in Transcaucasia is obvious, the author of the article also touches upon a number of other related issues.

Հրատարակութեան վայրը:

Երևան

Հրատարակիչ:

«Դիզակ պլյուս» հրատարակչություն

Ձեւաչափ:

pdf

Չափեր:

էջ 97-103

Նոյնացուցիչ:

oai:arar.sci.am:316354

Լեզու:

hy