Հրապարակման մանրամասներ:
2019թ.-ից խմբագրությունը գտնվում է Ստեփանակերտում, տպագրվում է Երևանում:
Ամսագրի կամ հրապարակման վերնագիր:
Հրապարակման ամսաթիվ:
Հատոր:
ISSN:
Լրացուցիչ տեղեկություն:
Ахкатян Азатуи, Aghkatyan Azatuhi
Վերնագիր:
Հոգեվարքի և հույսի երգերը Սիամանթոյի պոեզիայում
Այլ վերնագիր:
Песни агонии и надежды в поэзии Сиаманто ; Songs of agony and hope in Siamanto’s poetry
Ստեղծողը:
Համատեղ հեղինակները:
Ստեփանակերտի «Գրիգոր Նարեկացի» համալսարան
Խորագիր:
Չվերահսկվող բանալի բառեր:
Սրտի և Մտքի հավերժական պայքար ; ցեղի կեցության ուղիների որոնում ; հեթանոսության և քրիստոնեության հակադրում ; Սրի ու Գրչի դաշինք ; աքառում ; մայրական Հայաստան
Ամփոփում:
Սիամանթոն, անշուշտ, իր հանճարով կարող էր երկնել սիրուն, բնությանը, մարդուն հուզող այլևայլ թեմաներին նվիրված բանաստեղծություններ։ Սակայն իր ապրած ժամանակները ազգին դրել էին լինել֊-չլինելու օրհասական խնդրի առաջ,և նա գրիչը նվիրում է միայն հայրենիքին։ Սիամանթոյի ապրած ժամանակներից անցել է ավելի քան մեկ դար, ու նրա ստեղծագործությունները մեր օրերում շարունակում են մնալ արդիական։ Վկա՝ Արցախյան առաջին ազատամարտը, վկա՝ Ապրիլյան քառօրյան,44-օրյա Գոյամարտը՝ իր ողբերգական հետևանքներով։ Հետևաբար բանաստեղծի վերոգրյալ հարկադրանք պատգամը անհրաժեշտաբար պիտի դառնա «արդի հայուն Հայր մերը»՝ հանուն Կյանքի, հանուն Հույսի, հանուն Հողի ու մայրական Հայաստանի…
Сиаманто, без сомнения, мог своим гением создать произведения, посвященные любви, природе и другим волнующим человека темам. Однако проживаемые им времена поставили нацию перед трудной задачей выживания, и свое перо он посвящяет только Отечеству. Со времен Сиаманто прошло больше века, и его произведения и в наши дни продолжают оставаться актуальными. Свидетельство тому первая Арцахская война, Апрельская 4-дневная война,44-дневная война со своими трагическими последствиями. Следовательно, вышеизложенный завет поэта должен стать "Отче наш" для современного армянина во имя жизни, во имя надежды, во имя земли и материАрмении.
Of course, Siamanto could create poems dedicated to love, to nature and to other issues that concern people but the time he lived made him face the problem not being. He dedicated his pen to his homeland. More than a century has passed from Siamanto’s living period, but his works are still contemporary nowadays. Artsakh’s first fight for freedom, April four-day struggle, 44-day-long struggle for existence with its tragic consequences witness it. Therefore, the poet’s above - written compulsion is the following: the precept should necessarily become “contemporary Armenian’s Our Father“ in the name of Life, Hope, in the name of our Land and mothernal Armenia…
Հրատարակության վայրը:
Երևան
Հրատարակիչ:
«Դիզակ պլյուս» հրատարակչություն ; տպ. Արմավ հրատ.