Հրապարակման մանրամասներ:
Լույս է տեսել 1970-1974 թվականներին, 1977-1984 թվականներին և 1991 թվականից Բեյրութում։
Ամսագրի կամ հրապարակման վերնագիր:
Հայկազեան հայագիտական հանդէս = Haigazian Armenological Review
Հրապարակման ամսաթիվ:
Հատոր:
ISBN:
Վերնագիր:
Ենթավերնագիր:
Իսլամացուած, իսլամացած, ալեւիացած, ծպտեալ հայերը Թուրթիայում
Ստեղծողը:
Համատեղ հեղինակները:
Հրատարակութիւն Հայկազեան համալսարանի հայագիտական ամբիոնի
Աջակից(ներ):
Քասունի, Երուանդ հ., 1937- [հիմնադիր խմբագիր՝ 1970-1984] ; Կռանեան, Անդրանիկ ծ. վրդ., 1929-2017 [1991-2017] ; Տագէսեան, Անդրանիկ, 1960- [2018-]
Խորագիր:
Բովանդակություն:
Դանաբուրան Գիւղի միակ հայկական ընտանիքը (Մենք այստեղ բոլորի նման ենք, այլեւի ենք, ալեւին էլ մուսուլման է։ Ուրեմն ինչու՞ են գեաւուր ասում); Էլ վախենալու բան ցհի մնացել, ամէն ինչ էլ արել են մեզ հետ
(մենք որ եկանք, եկանք որպէս ալեւի, բայց մեզ երբեք ոչ ոք որպէս ալեւի չի ընդունել); Ստամբուլի հայերը Անատոլիայից եկած հայերի հայութիւնը՝ քիչ, քրդութիւնը՝ մեծ են ըդունում; Թունջելիի հայը (Եթէ գրես՝ կը գրես Էնվեր, փակագծում ՝ Ասատուր); «Սովորաբար մարդու ծագումը, որքան էլ թաքցնի, ինչ որ կերպ իմացիում է։․․․ Երեխաները սովորել են հարցեր չտալ»; Ես հայ չեմ, անշուշտ․ չնայաց իմ բոլոր ազգականներն, իսկապէս, կարծես թէ հայեր են; Իսրայէլցիների, յոյների վրացիների նկատմամբ ատելութիւն չկայ․ մեծ ատելութիւնը հայերի նկատմամբէ; Իրենց հայ լինելը չեն ժխտում, բայց շատ են ձուլուել, մուսուլման են դարձել
Հրատարակության վայրը:
Բեյրութ