Object structure

Մայր Աթոռ Ս. Էջմիածնի պաշտօնական ամսագիր «Էջմիածին» կրօնական եւ հայագիտական հանդէսն «Արարատ» ամսագրի (1868—1919 թթ.) աւանդոյթների անմիջական ժառանգորդն ու շարունակողն է: Լոյս է տեսնում 1944 թուականից Ամենայն Հայոց Կաթողիկոս Գէորգ Զ. Չորէքչեանի յառաջաձեռնութեամբ: Զուտ գիտական նիւթերից բացի՝ ամսագրում համառօտ անդրադարձ կայ Մայր Աթոռի միաբանութեան, ներքին ինչպէս եւ Սփիւռքի թեմերի եկեղեցական կեանքին, տպագրւում են Հայոց հայրապետների կոնդակները, շրջաբերականները, քարոզներն ու ճառերը:

Խմբ.՝ Առաքել Առաքելյան (1944-1948) ; Լևոն Կիսիբեկյան (1948-1950) ; Աշոտ Աբրահամյան (1950-1955) ; Առաքել Առաքելյան (1955-1956) ; Արթուն Հատիտյան (1956-1982) ; Պարգեւ Շահբազյան (1983-1984) ; Երվանդ Մելքոնյան (1985-1993) ; Տ. Ասողիկ եպս. Արիստակեսյան (1994-1996) ; Տ. Բագրատ աբղ. Գալստյան (1996-1998) ; Մարիամ Վարդանյան (պաշտոնակատար) (1998-1999) ; Տ. Արշակ աբղ. Խաչատրյան (պաշտոնակատար) (1999) ; Անդրանիկ Զեյթունյան (2000-2001) ; Արշակ Մադոյեան (2009-2015) ; Արսէն Բոբոխեան (2015-2017) ; Տ. Անդրէաս աբղ. Եզեկեան (պաշտոնակատար) (2017-2018) ; Գէորգ Մադոյեան (2018-)

հուշարձաններ

106-111

Как правило, «Мученики Вардананца» и «Святилища Вардананца» называются все святыни — памятники природы и ручной работы, связанные с различными эпизодами восстания Вардананц — движения войск, столкновения, крупномасштабные сражения, мученичество и места захоронений. Многочисленные святилища (начиная от дерева, которому поклоняются до монастырского комплекса) были сохранены в различных частях исторической Армении до наших дней, большинство из которых являются историко-архитектурными памятниками под названием Св. Вардан, Вардананц. Количество таких памятников на территории Республики Армения и Арцаха составляет около десятка. Данная статья является попыткой прояснить понятия «Мученики Вардананца» и «Святилища Вардананца» и изучить проблемы исследования.
Generally, all the shrines — natural and handmade monuments that are associated with various episodes of the uprising of Vardan and his companions (troop movements, clashes, large-scale battles, martyrdom and burial sites) are called “Vardanants’ martyrs” and “Vardanants’ sanctuaries”. Numerous sanctuaries (ranging from the worshiped tree to the monastic complex) have been preserved in various parts of historical Armenia to this day, most of which are historical and architectural monuments called St. Vardan, Vardanants. The number of such monuments in the territory of the Republic of Armenia and Artsakh is about a dozen. The present article is an attempt to clarify the concepts of “Vardanants Martyrs” and “Vardanants Sanctuaries” and to examine the problems of research.

Ս. Էջմիածին

Մայր Աթոռոյ Սրբոյ Էջմիածնի

Հոդված

pdf

hy

ՀՀ ԳԱԱ Հիմնարար գիտական գրադարան