Object structure

Publication Details:

«Լրաբեր հասարակական գիտությունների» քառամսյա, բազմալեզու, միջմասնագիտական, գրախոսվող հանդեսը ՀՀ ԳԱԱ հասարակական գիտությունները և հայագիտությունը ներկայացնող հնագույն (հիմնադրվել է 1940 թ.) պարբերականն է, որի էջերում աճել և հասունացել են հայագետների և հասարակագետների բազմաթիվ սերունդներ: 1940-1943 թթ. այն հրատարակվել է որպես ԽՍՀՄ ԳԱ նախագահության հայկական մասնաճյուղի՝ Արմֆանի հասարակական և բնական գիտությունների «Տեղեկագիր», 1943-1965 թթ.՝ Հայաստանի ԳԱ-ի «Տեղեկագիր հասարակական գիտությունների»: 1966 թ. ամսագիրը վերանվանվել է «Լրաբեր հասարակական գիտությունների»: 1940-1947 թթ. լույս է տեսել անկանոն պարբերականությամբ՝ 1948-1990 թթ. եղել է ամսագիր. 1991 թ.` երկամսյա, 1992-1995 թթ.` եռամսյա հանդես: 1996-ից առ այսօր այն հրատարակվում է քառամսյա պարբերականությամբ: Տարբեր ժամանակներում «Լրաբերի» գլխավոր խմբագիրներ են եղել անվանի գիտնականներ Հ. Օրբելին (հիմնադիր), Ս. Կարապետյանը, Հ. Բատիկյանը, Խ. Մոմջյանը, Մ. Ներսիսյանը, Ա. Հովհաննիսյանը, Ծ. Աղայանը, Գ. Ստեփանյանը, Հ. Ասլանյանը, Գ. Աբովը, Հ. Ինճիկյանը, Վ. Միքայելյանը, Ա. Խառատյանը: 2017 թ. վերջից սկսած՝ հանդեսի գլխավոր խմբագիրն է Պ. Ավետիսյանը:

Journal or Publication Title:

Լրաբեր հասարակական գիտությունների=Herald of the Social Sciences=Вестник общественных наук

Date of publication:

2021

Number:

2

ISSN:

0320-8117

Official URL:


Additional Information:

Арутюнян Амаля, Harutyunyan Amalya

Title:

Իրավագիտակցության ժամանակակից պատկերացումները և բնութագրական հատկանիշները

Other title:

Современные представления и характерные особенности правосознания ; Modern Notions and Characteristic Features of Legal Consciousness

Creator:

Հարությունյան, Ամալյա

Contributor(s):

Պատ․ խմբ՝. Հ․ Գ․ Ինճիկյան (1966-1968) ; Գլխավոր խմբ.՝ Ծ․ Պ․ Աղայան (1969-1972) ; Վ․ Ա․ Միքայելյան (1972-1987) ; Ա․ Ա․ Խառատյան (1988-2017) ; Պ․ Ավետիսյան (2017-)

Subject:

Փիլիսոփայություն ; Իրավունք

Uncontrolled Keywords:

իրավագիտակցություն ; իրավական հոգեբանություն ; իրավական գաղափարախոսություն ; մարդկային գիտակցություն ; հասարակական գիտակցություն ; իրավական երևույթներ ; իրավաբանական սուբյեկտ

Coverage:

175-184

Abstract:

Իրավագիտակցությունն իր զարգացման աստիճաններում և իր արտահայտման ձևերով՝ իրավական գիտակցությունից մինչև իրավական հասկացությունները, ոչ միայն իրավունքի և պետաիրավական երևույթների (դրանց բովանդակության, իմաստի, հատկությունների, բնութագրերի, գործառութային-կարգավորիչ նշանակության և այլն), այլև պետության, պետական իշխանության կազմակերպման քաղաքական ուժերի վերաբերյալ գիտակցման, գնահատման ձև ու միջոց է: Ցանկացած իրավագիտակցություն գոյություն ունի հասկացականորեն կապված, բեկված, միջնորդավորված, դասակարգված, ձևափոխված ու վերափոխված տեսքով, այսինքն՝ որպես համակարգված հայացքների, գաղափարների, համոզմունքների, նաև հույզերի, ցանկությունների հանրագումար պետաիրավական երևույթների վերաբերյալ: Իրավագիտակցության գիտական կամ պրոֆեսիոնալ տեսակը որակական բարձր մակարդակ է պետաիրավական երևույթների իմացության մեջ: Իրավագիտակցության հասկացական ապագայի զարգացման խնդրում էական նշանակություն ունեն իրավագիտակցության սուբյեկտի իրավաբանական գիտելիքների խոր իմացությունը, նորովի մոտեցումները իրավունքի և պետության մասին, իրավահասկացության տիպը, հայեցակարգը: Այսպիսով, կարելի է եզրակացնել, որ իրավագիտակցությունը պետա-իրավական երևույթների վերաբերյալ իրավաբանական գիտելիքների, մոտեցումների, հայացքների, հոգեբանական հույզերի, զգացմունքների հանրագումար է, որն օժտված է որոշակի կայունությամբ ու հարատև փոփոխությամբ: Правосознание в процессе своего развития и в формах выражения (начиная от правового сознания до правового понятия) является способом и средством осознания и оценки политических сил государства и организации государственной власти. Любое правосознание существует как концептуально связанное, разорванное, опосредованное, классифицированное, модифицированное и преобразованное, то есть являет собой совокупность систематизированных взглядов, идей, убеждений, а также эмоций, желаний в отношении государственно-правовых явлений. Научный или профессиональный вид правосознания ‒ это качественный уровень знания государственно-правовых явлений. В разработке концептуального будущего правосознания существенное значение имеют глубокие знания субъекта правосознания о предмете правового сознания, новые подходы к праву и государству, тип право-понимания, концепции. Таким образом, правосознание ‒ это совокупность правовых знаний, подходов, взглядов, психологических эмоций, переживаний, касающихся государственно-правовых явлений, для которых характерны как определенная стабильность, так и неизбежные изменения. Legal consciousness in its stages of development and through its means of expression, starting from legal consciousness to legal concepts is a way and means of realization and assessment of not only of the law and state-legal phenomena (their content, meaning, features, characteristics, functional-regulatory significance, etc.), but also of the political forces of the state and state power organization. Any legal consciousness exists in a conceptually connected, broken, mediated, classified, transformed and modified form, that is, as a sum of systematized views, ideas, beliefs, emotions and desires on state-legal phenomena. The scientific or professional type of legal consciousness is a high quality level in the knowledge of state-legal phenomena. In the development of the conceptual future of legal consciousness, the deep knowledge of legal knowledge of the subject of legal consciousness, new approaches on the law and the state, the type and the concept of legal understanding are essential. Thus, it can be concluded that legal consciousness is the sum of legal knowledge, approaches, views, psychological emotions, feelings on state-legal phenomena, which is endowed with certain stability and constant change.

Place of publishing:

Երևան

Publisher:

ՀՀ ԳԱԱ

Type:

Հոդված

Format:

pdf

Call number:

АЖ 410

Location of original object:

ՀՀ ԳԱԱ Հիմնարար գիտական գրադարան