Journal or Publication Title:
Կոմիտասի թանգարան-ինստիտուտի տարեգիրք = Komitas museum-institute yearbook
Date of publication:
Volume:
ISBN:
Additional Information:
Title:
Creativity from the Beginning: the Principles of “Orff–Schulwerk”
Other title:
Ի սկզբանե ստեղծագործ մտածողություն. «Օրֆ–շուլվերկի» սկզբունքները
Creator:
Contributor(s):
Subject:
Museums ; Komitas Vardapet ; Music Education
Uncontrolled Keywords:
Carl Orff ; teaching musik ; Gunild Keetman ; Orff–Schulwerk ; pedagogical process
Table of contents:
Carl Orff never intended to create a complete music pedagogic system, incorporating all branches which we connect with ‘music learning’. His idea was to add an important aspect that normally falls short in traditional music education. He wanted to help children to ‘make their own music’ from the beginning, best in the environment of the classroom, in teamwork among the classmates. Carl Orff’s main goal was to develop the artistic personality of every child, not thinking in a starting impulse for a professional career as musician or dancer. The music pieces that he and his co–author Gunild Keetman published should be understood as examples for possible results, which children could achieve, tutored by a pedagogical and artistic sensitive teacher. Of course, this original material, which derived from a pedagogical broadcast program, starting in 1948, cannot anymore be seen as the only reference to the “Orff–Schulwerk”. Music of different ethnic provenance, as well as music of different categories, have to be included in order to cope with the nowadays’ perception of music. Consequently we have to ask: “What characterizes today a lesson of Orff–Schulwerk, if it is based on anything but on the music of Carl Orff?” Today we connect “teaching Orff–Schulwerk” with the presence of some features, which should be present in all Orff–Schulwerk classes: the expression of music by singing, dancing and playing, also through verbal expression; simple instruments should be incorporated; there has to be a pedagogical process that leads to an artistic result; creativity in improvisation and elemental composition. Following this philosophy we will recognize that these “Principles of Orff– Schulwerk” can be applied in every field of music education, from early childhood, different levels of school education to the work with seniors and people with special needs. It also can be implemented in a different cultural context, if we use adequate songs, dances and other culturally relevant starting points.
Կարլ Օրֆը երբեք նպատակ չի ունեցել ստեղծելու երաժշտական մանկավարժական համակարգ, որը ներառում է այն բոլոր ճյուղերը, որոնք առնչվում են «երաժշտական կրթությանը »: Նրա գաղափարը մի կարևոր դիտակետի հավելումն է, որը սովորաբար բացակայում է ավանդական երաժշտական կրթության մեջ: Նա ցանկանում էր երեխաներին օգնել «ստեղծել իրենց սեփական երաժշտությունը » հենց սկզբից, դասարանի միջավայրում, դասընկերների հետ` խմբային աշխատանքով: Կարլ Օրֆի հիմնական նպատակն էր՝ զարգացնել յուրաքանչյուր երեխայի գեղարվեստական անհատականությունը՝ չդիտելով այն որպես հիմնական խթան երաժիշտի կամ պարողի հետագա մասնագիտական առաջընթացի համար: Օրֆի և նրա համահեղինակ Գունիլդ Քիթմանի հրատարակած երաժշտական ստեղծագործությունները պետք է ընկալվեն որպես հնարավոր արդյունքներ ստանալու օրինակներ, որ երեխաները կարող են ձեռք բերեն զգայուն և հմուտ մանկավարժի ղեկավարությամբ: Անշուշտ, այս ինքնօրինակ նյութը, որը քաղված է 1948–ից գործող մանկավարժական ռադիոհաղորդումից, այլևս չի կարող համարվել Օրֆի մանկավարժության միակ աղբյուրը: Անհրաժեշտ է ներառել տարբեր ազգային ծագում ունեցող, տարբեր ոլորտների պատկանող երաժշտությունը՝ մերօրյա երաժշտական չափանիշներն ու ընկալումը հաղթահարելու համար: Հարց է առաջանում. ինչն է այսօր բնութագրում Օրֆի մանկավարժական մեթոդը, եթե այն հիմնվում է լոկ Կարլ Օրֆի երաժշտության վրա: Այսօր մենք Օրֆ–Շուլվերկի դասավանդմանը համակցում ենք նաև այլ խնդիրներ, որոնք պետք է ընդգրկվեն Օրֆ–Շուլվերկի բոլոր դասերում. երաժշտության արտահայտումը երգեցողության, պարի և խաղի, ինչպես նաև խոսքերի միջոցով, պարզ նվագարանների մասնակցությունը, մանկավարժական գործընթաց, որն ուղղված է գեղարվեստական արդյունքի, անհատականության հանկարծաբանության մեջ և տարրական ստեղծագործությանը: Այս փիլիսոփայությանը հետևելով՝ մենք կտեսնենք, որ Օրֆ–Շուլվերկի սկզբունքները կարող են վերաբերել երաժշտական կրթության ցանկացած բնագավառի՝ ընդգրկելով վաղ մանկությունից, դպրոցական կրթության տարբեր մակարդակներից մինչև ավագների և խնդիրներ ունեցող մարդկանց հետ տարվող աշխատանքը: Օրֆ–Շուլվերկը կարող է կիրառվել նաև տարբեր մշակութային համատեքստերում՝ օգտագործելով համապատասխան երգեր, պարեր և մշակութային առումով կարևոր այլ ելակետեր ։
Place of publishing:
ԳԼՈՒԽ Դ. Երաժշտական կրթություն
CHAPTER IV: Music Education