Կոմիտասի թանգարան-ինստիտուտի տարեգիրք = Komitas museum-institute yearbook
Шахкулян Татевик, Shakhkulyan Tatevik
Комитас и западная музыка XX века ; Komitas and the XX Century Western Music
Սույն հոդվածի նպատակն է՝ քննել Կոմիտասի մշակումների որոշ ստեղծագործական դրվագներ, որոնք կոմպոզիտորի ժամանակաշրջանում նորույթ էին և համաշխարհային պրոֆեսիոնալ երաժշտության մեջ դեռևս տարածում չունեին: Ակնհայտ է, որ Կոմիտասը, կրթվելով Էջմիածնում, ապա՝ Բեռլինում, ըստ դասական երաժշտության ավանդույթների ուսումնական սկզբունքների, առաջ է քաշել բազմաթիվ գաղափարներ, որոնք ավելի ուշ՝ XX դարի ընթացքում միայն պիտի դրսևորվեին կոմպոզիտորական արվեստում: Այդ գաղափարները նրա մոտ մասամբ կարող էին ձևավորվել եվրոպական առաջատար կենտրոնների (Հումբոլդտի համալսարան, Միջազգային երաժշտական ընկերություն և այլն) ներկայացուցիչների հետ շփման արդյունքում՝ ազդեցությունների անուղղակի դրսևորմամբ, սակայն փաստ է, որ գործնականորեն այդ նույն հաստատություններն այդ գաղափարներին դեռ չէին հանգել: Եթե անգամ ոչ առաջինն աշխարհում (թեև մենք հակված ենք դրան հավատալու), ապա գոնե առաջիններից մեկը Կոմիտասն առաջադրեց պոլիռիթմը, ինքնաբավ նոնակորդները կամ դրանց հետ որոշակի համեմատության հանգեցնող ակորդները, ֆոլկլորային գործիքների` օպերային նվագախմբում կիրառությունը և այլն: Հաշվի առնելով այս ամենը` պետք է Կոմիտասին համաշխարհային երաժշտության մասշտաբով արժևորելու խիստ բարձր չափանիշ ունենալ:
В статье обсуждаются некоторые композиционные новаторства Комитаса, которые в момент осуществления не были распространены во всемирной музыке. Одно из новаторств – полиметрия. В хоровом произведении “Тандо” (Комитас, Собр. соч., т. 4, 1976) Комитас присоединял 3/4 с 5/4 в вертикальном измерении, с целью показать идейный контраст между вековой непрерывностью церковных колоколов (3/4) и человеческими размышлениями (5/4). Произведение было написано в 1890-ых годах, а полиметрия была распространена в западной музыке только в XX веке. Интересен факт использования армянских народных музыкальных инструментов в симфоническом оркестре, доказательство которого мы нашли в черновиках неоконченной оперы Комитаса “Ануш” (архив Комитаса, Музей литературы и искусств им. Чаренца, 489). В начале XX столетия включение фольклорных инструментов в симфоническую партитуру – идея новая. Следующее новаторство относится гармонии. Квартовые аккорды, в составе которых обязательно присутствует уменьшенная септима, предлагается именовать Комитасовской гармонией. Кроме того, Комитасовскими гармониями являются много-ярусные терцовые аккорды – нонаккорды и ундецимаккорды, в широком расположении звуков, не имеющие классические разрешения.
In this article, some compositional novelties are discussed, which were realized by Komitas in his works. The phenomena are noteworthy, since at the time being displayed they were yet unknown in world music. One of the novelties is polymeter. Komitas composed his choral work “Tando” (Komitas, Works, V.4, 1976) conjoining 3/4 with 5/4 in vertical dimension, to present the contrast between permanence of church’s bells (3/4) and human deliberation (5/4). Komitas wrote this work in 1890s, meanwhile polymeter was circulated in Western music later in the XX century. The usage of Armenian folk music instruments in the symphony score is noteworthy, the evidence of which we found in the drafts of Komitas's uncompleted opera Anoush (Komitas archives, Charents Museum of Literature and Art, No. 489). In the beginning of the XX century, involving folk music instruments in symphony orchestra was not common yet. The other novelty refers to harmony. The chords consisted of the fourths resulting in diminished sevens, are suggested to be named as Komitas's Harmony. Besides, multi-layered chords consisted of the thirds making together ninth-chords or eleventh-chords, and being in open rather than closed arrangement, are also considered as Komitas's Harmony.
Գլուխ Ա «Կոմիտասը և իր ժամանակը»
Chapter I: Komitas and His Time Period
Երևան
oai:arar.sci.am:270657
Dec 24, 2021
Jun 5, 2021
64
https://arar.sci.am/publication/294897
Հրատարակության անուն | Ամսաթիվ |
---|---|
Շախկուլյան, Տաթևիկ, Կոմիտասը և XX դարի արևմտյան երաժշտությունը | Dec 24, 2021 |
Էդ. Բաղդասարյան Պատ․ խմբ․՝ Խ․ Ն․ Մոմջյան (1943-1944) Հ․ Ա․ Օրբելի (1946-1947) Ա․ Ռ․ Հովհաննիսյան (1948-1949) Ծ․ Պ․ Աղայան (1950-1951) Խ․ Ն․ Մոմջյան (1951-1954) Գ․ Խ․ Ստեփանյան (1955-1957) Հ․ Գ․ Ասլանյան (1957-1961) Գ․ Ա․ Աբով (1961-1963, գլխ․ խմբ․՝ 1964) Հ․ Գ․ Ինճիկյան (1964-1965)
Ա. Ն. Տեր-Ղևոնդյան Պատ․ խմբ․՝ Խ․ Ն․ Մոմջյան (1943-1944) Հ․ Ա․ Օրբելի (1946-1947) Ա․ Ռ․ Հովհաննիսյան (1948-1949) Ծ․ Պ․ Աղայան (1950-1951) Խ․ Ն․ Մոմջյան (1951-1954) Գ․ Խ․ Ստեփանյան (1955-1957) Հ․ Գ․ Ասլանյան (1957-1961) Գ․ Ա․ Աբով (1961-1963, գլխ․ խմբ․՝ 1964) Հ․ Գ․ Ինճիկյան (1964-1965)
Վ. Հարությունյան Պատ․ խմբ․՝ Խ․ Ն․ Մոմջյան (1943-1944) Հ․ Ա․ Օրբելի (1946-1947) Ա․ Ռ․ Հովհաննիսյան (1948-1949) Ծ․ Պ․ Աղայան (1950-1951) Խ․ Ն․ Մոմջյան (1951-1954) Գ․ Խ․ Ստեփանյան (1955-1957) Հ․ Գ․ Ասլանյան (1957-1961) Գ․ Ա․ Աբով (1961-1963, գլխ․ խմբ․՝ 1964) Հ․ Գ․ Ինճիկյան (1964-1965)
Վ. Ա. Խաչատրյան Մ. Ե. Կարապետյան Պատ․ խմբ․՝ Խ․ Ն․ Մոմջյան (1943-1944) Հ․ Ա․ Օրբելի (1946-1947) Ա․ Ռ․ Հովհաննիսյան (1948-1949) Ծ․ Պ․ Աղայան (1950-1951) Խ․ Ն․ Մոմջյան (1951-1954) Գ․ Խ․ Ստեփանյան (1955-1957) Հ․ Գ․ Ասլանյան (1957-1961) Գ․ Ա․ Աբով (1961-1963, գլխ․ խմբ․՝ 1964) Հ․ Գ․ Ինճիկյան (1964-1965)