Publication Details:
Journal or Publication Title:
Գիտական Արցախ=Scientific Artsakh=Научный Арцах
Date of publication:
Number:
ISSN:
Official URL:
www.artsakhlib.am
Additional Information:
Gasparyan Abraham, Гаспарян Абраам
Title:
Կուսակցապետության և անվտանգային կառույցների գերիշխանության իրավաքաղաքական հիմքերը Սիրիայում
Other title:
The Legal and Political Basis for Supreior Leadership of ―“Baʼathˮ Party and Intelligence Services in Syria ; Политико-правовая основа поддержки партийных и безопасных структур в Сирии
Creator:
Subject:
Իրավագիտություն ; Պատմություն ; Տնտեսագիտություն ; Մշակույթ ; Լրագրություն ; Մանկավարժություն
Uncontrolled Keywords:
Սիրիա ; Անվտանգային կառույցներ ; «Բաաս» կուսակցություն ; Սահմանադրություն ; կոռուպցիա ; բռնություն ; հեղաշրջում ; Ասադ ; ընդդիմություն ; Ալավի ; Սուննի
Abstract:
Հոդվածի նպատակն է ցույց տալ Սիրիայի արաբական հանրապետության քաղաքական համակարգի նախագահական, խորհրդարանական ու անվտանգային ինստիտուտների սահմանադրաիրավական կարգավիճակի ու իրական քաղաքական գործընթացներում այդ լիազորությունների իրականացման խորքային հակասությունները: Հոդվածում առաջ է քաշվում և հիմնավորվում է այն մոտեցումը, ըստ որի՝ Սիրիայի Սահմանադրության բազմաթիվ հոդվածներ ու ենթաօրենսդրական զանազան ակտեր 1963թ.-ից մինչև մեր օրերը սահմանափակում են երկրում ցանկացած համակարգային ազատականացում կամ ժողովրդավարացում, ապահովում են իշխող «Բաաս» կուսակցության և Ասադների ընտանեվարությունը իշխանությունում: Մեր խնդիրն է ամբողջատիրական այդ վարչակարգի կողմից ուղղորդվող գործընթացներում բացահայտել դերն ու տեղը անվտանգային կառույցների, որոնք շուրջ վեց տասնամյակ շարունակում են գործել բռնության փիլիսոփայությամբ, արձանագրելով մարդու իրավունքների և ազատությունների աղաղակող ոտնահարումներ: Հետազոտության իրականացման ընթացքում քաղաքական երևույթները ուսումնասիրել ենք դրանց իրական համատեքստում՝ օգտագործելով ապացուցման բազմաթիվ աղբյուրներ և պարզելով քաղաքական երևույթների ու դրանց համատեքստի սահմանները: Կիրառվել են քաղաքական հետազոտության համեմատական ու համակարգային վերլուծության մեթոդները: Հետազոտության արդյունքում հանգել ենք այն եզրակացության, որ Սիրիայում որոշումների ընդունման իշխանության կենտրոնները օրենսդրական ու գործընթացային բոլոր հնարավոր միջոցներով քաղաքական համակարգը զերծ են պահել «անվստահելի» տարրերից, որոնց գործունեությունը կարող է վտանգել իշխանության վերարտադրումը: Էլիտայի շրջապտույտի միջոցով նրանց չի հաջողվել համակարգը տանել ժողովրդավարացման, հակառակը՝ անվտանգային կառույցների բարձրաստիճան պաշտոնները դարձնելով իշխող փոքրամասնության համայնքի՝ ալավիների «սեփականությունը» և նրանց միջոցով սահմանելով ավելի քան կեսդարյա արտակարգ դրություն, հաստատել են «Բաաս»-ի կուսակցապետության տոտալիտար գաղափարախոսությունը:
Цель этой статьи - показать фундаментальные противоречия между конституционным и правовым статусом президентских, парламентских и охранных учреждений политической системы Сирийской Арабской Республики и осуществлением этих полномочий в реальных политических процессах. В статье предлагается и корректируется подход, согласно которому многие статьи сирийской Конституции с 1963 года по настоящее время ограничивают любую систему либерализации или демократизации в стране, обеспечивая правление партии «Баас» и семьи Асада. В ходе исследования мы применяли как сравнительный, так и систематический анализ методов политического исследования. В результате исследования был сделан следующий вывод: центры принятия решений в Сирии всеми возможными законодательными и процедурными средствами не допускали в политической системе «ненадежных» элементов, которые могли бы угрожать воспроизводству правящих властей. Через элитные круги они не смогли привести систему к демократизации, a, наоборот, подняв средние посты в сфере безопасности и разведки до «владения» алавитами правящим меньшинством и установив через них более чем полувековое чрезвычайное положение, утвердили тоталитарную идеологию партии «Баас». As a result of the study, the following conclusion was formed: the decision-making centers in Syria, by all possible legislative and procedural means, have kept the political system free of "unreliable" elements that could threaten the reproduction of ruling authorities. Through the elite circles, they have failed to lead the system to democratization, on the contrary, by elevating the mean security and intelligence posts to the ruling minority community's "ownership" of the Alawites and establishing a more than half-century of state of emergency through them, endorsing the totalitarian ideology of the ―Ba'ath‖ party.
Цель этой статьи - показать фундаментальные противоречия между конституционным и правовым статусом президентских, парламентских и охранных учреждений политической системы Сирийской Арабской Республики и осуществлением этих полномочий в реальных политических процессах. В статье предлагается и корректируется подход, согласно которому многие статьи сирийской Конституции с 1963 года по настоящее время ограничивают любую систему либерализации или демократизации в стране, обеспечивая правление партии «Баас» и семьи Асада. В ходе исследования мы применяли как сравнительный, так и систематический анализ методов политического исследования. В результате исследования был сделан следующий вывод: центры принятия решений в Сирии всеми возможными законодательными и процедурными средствами не допускали в политической системе «ненадежных» элементов, которые могли бы угрожать воспроизводству правящих властей. Через элитные круги они не смогли привести систему к демократизации, a, наоборот, подняв средние посты в сфере безопасности и разведки до «владения» алавитами правящим меньшинством и установив через них более чем полувековое чрезвычайное положение, утвердили тоталитарную идеологию партии «Баас».
Place of publishing:
Երևան