Object structure

Հայաստանի կենսաբանական հանդեսը լույս է տեսնում 1948 թվականից տարին 4 անգամ։ 1948-1959թթ․ ամսագիրը կոչվել է «Տեղեկագիր բիոլոգիական և գյուղատնտեսական գիտությունների», 1960-1965թթ․ վերանվանվել է «Տեղեկագիր բիոլոգիական գիտությունների», իսկ 1966թ-ից առ այսօր՝ կոչվում է «Հայաստանի կենսաբանական հանդես»։

Պատ․ խմբ․՝ Մ․ Գ․ Թումանյան (1948) ; Գ․ Հ․ Բաբաջանյան (1949-1954) ; Հ․ Գ․ Բատիկյան (1954-1977) ; Գլխ․ խմբ․՝ Է․ Գ․ Աֆրիկյան (1978-2007) ; Է․ Ս․ Գևորգյան (2008-2023) ; Ա․ Ա․ Առաքելյան (2023-)

Phosphoribosyl pyrophosphate Synthetase ; Xanthine Oxidoreductase ; experimental stroke

100-104

Phosphoribosyl pyrophosphate synthetase-1 (PRPS-1; EC 2.7.6.1) is widely distributed in the human tissues and serves as a regulative key enzyme for purine and pyrimidine metabolism, whereas Xanthine Oxidoreductase (XOR; EC 1.1.3.22) is the enzyme responsible for the catabolism of purine nucleotides. These enzymes might serve as the aimmolecules for triggering of regenerative processes after stroke. In case of inhibition of PRPS-1 and activation of XOR might serve as the targets for prevention of the cancer development. It was recently published in PLOS (Donini S, Garavaglia S, 2017), regulation of these enzymes prevents bioactivity of the pathogenic microorganisms. Thus, investigations of these enzymes’ activities in normal and pathological conditions might be vital for the development of new treatment avenues.Фосфорибозил пирофосфатсинтаза (ФРПС-1; EC 2.7.6.1) широко распространена в тканях организма человека и служит в роли регуляторного фермента при метаболизме пуринов и пиримидинов, в то время как ксантин оксидоредуктаза (КОР; EC 1.1.3.22) является ферментом, ответственным за катаболизм пуринов. Эти ферменты могут выступать в роли основных инициирующих регенеративные процессы белков после инсульта. В случае ингибирования (ФРПС-1) и активации (КОР) могут служить в роли мишеней для предотвращения развития раковой опухоли. Недавно было опубликовано в PLOS статья о том (Donini S, Garavaglia S, 2017), что регуляция этих ферментов подавляет биоактивность патогенных микроорганизмов. Таким образом, исследование активности этих ферментов при нормальных и патологиеских условиях может стать жизненно важным для разработок новых путей лечений. Ֆոսֆոռիբոզիլ-պիրոֆոսֆատսինթազը (ՖՌՊՍ-1; EC 2.7.6.1) լայն տարածում ունի մարդու հյուսվածքներում և ծառայում է որպես կարգավորող ֆերմենտ պուրինների և պիրիմիդինների մետաբոլիզմի համար, այն դեպքում, երբ քսանտին-օքսիդոռեդուկտազը (ՔՕՌ; EC 1.1.3.22) պատասխանատու է պուրինների կատաբոլիզմի համար: Այս ֆերմենտները կարող են հանդես գալ որպես հիմնական ռեգեներատիվ գործընթացները խթանող սպիտակուցներ ինսուլտից հետո: Կարող են հանդես գալ որպես քաղցկեղների զարգացմանը խոչընդոտող թիրախներ, եթե ճնշել մեկի ակտիվությունը (ՖՌՊՍ-1) և խթանել մյուսինը (ՔՕՌ): Վերջերս PLOS-ում (Donini S, Garavaglia S, 2017) տպագրվել է այն միտքը, որ այս ֆերմենտների ակտիվության կարգավորմամբ կարելի է կանխարգելել ախտածին միկրոօրգանիզմների կենսունակությունը: Այսպիսով, այս ֆերմենտների ակտիվության ուսումնասիրությունը ֆիզիոլոգիական և ախտաբանական պայմաններում կարող են դառնալ կենսունակ կարևորություն ունեցող ուսումնասիրություններ նոր բուժման ճանապարհների փնտրտուկում:

Երևան