Попытки регионального сотрудничества и II Конференция Закавказских республик (9–22 апреля 1920 г.)

Object structure

Տարածաշրջանային համագործակցության փորձերը և Անդրկովկասյան հանրապետությունների II կոնֆերանսը (1920 թ. ապրիլի 9–22); Endeavours of Regional Collaboration and the 2nd Conference of Transcaucasian Republics (April 9–22, 1920)

Гаянэ Махмурян

Գլխ․ խմբ․՝ Մ․ Գ․ Ներսիսյան (1958-1998) ; Վ․ Միքայելյան (1999-2005) ; Գլխ․ խմբ․ պաշտոնակատար՝ Պ․ Մ․ Մուրադյան (2005) ; Ա․ Զաքարյան (2005) ; Գլխ․ խմբ․՝ Ս․ Հարությունյան (2006-2018) ; Ա․ Զաքարյան (2018-)

History ; Political Science ; D History ; J Political Science

Մախմուրյան Գայանե ; Makhmourian Gayane

54-71

Ինչպես վկայում են 1920 թ. ապրիլի 9–22-ին Թիֆլիսում գումարված Անդրկովկասյան հանրապետությունների II կոնֆերանսի բանակցությունները, երեք հանրապետություններից յուրաքանչյուրն ուներ խնդիրների իր հստակ առաջնահերթություններն ու նպատակները: Ադրբեջանը, հենվելով Թուրքիայի ռազմաքաղաքական գործոնի վրա, առաջ էր քաշում համադաշնության (կոնֆեդերացիայի) դրույթն ու աշխատում էր այն օգտագործել Ռուսաստանի դեմ: Վրաստանը մտահոգված էր Բաթումի մարզի ապագայով ու համագործակցության հնարավորությամբ: Հայաստանի ղեկավարությունը իրավամբ համադաշնությունը համարում էր ինտեգրացիայի քիչ արդյունավետ ձև. նա գերադասում էր անկախությունը կամ իշխանության երկրամասային մարմիններ` վերահսկողական-գործադիր գործառույթներով: Thorough analysis of negotiations, conducted at the 2nd Conference of the Transcaucasian Republics on April 9–22, 1920, in Tiflis, reveals that all three republics had diverse priorities and goals. Azerbaijan relayed on military and political means of Turkey and put forward a thesis of confederation, which would be implemented against Russia. Georgia was interested in the future of Batum area (oblast) and in possibility of partnership. Armenian leaders were of informed opinion that confederation was an inefficient model of integration. They preferred independence, or regional sources of power, furnished with supervisory and executive authority.

ՀՀ ԳԱԱ Հիմնարար գիտական գրադարան