Из истории северо-восточных пограничных областей византийской империи в XI веке

Բյուզանդական կայսրության հյուսիս-արևելյան սահմանամերձ մարզերի XI դարի պատմությունից։ From the 11th Century History of the North-Eastern Border Areas of the Byzantine Empire

В. А. Арутюнова

Գլխ․ խմբ․՝ Մ․ Գ․ Ներսիսյան (1958-1998) ; Վ․ Միքայելյան (1999-2005) ; Գլխ․ խմբ․ պաշտոնակատար՝ Պ․ Մ․ Մուրադյան (2005) ; Ա․ Զաքարյան (2005) ; Գլխ․ խմբ․՝ Ս․ Հարությունյան (2006-2018) ; Ա․ Զաքարյան (2018-)

History ; Medieval History ; Geography ; D History ; G Geography; Anthropology; Recreation

Հարությունովա Վ. Ա. ; Harutyunova V. A.

91-102

Բյուզանդիայի արևելյան սահմանները մինչև 1071 թ., պաշտպանում էին կայսրության գրաված հողերից կազմավորված ռազմա-վարչական բանակաթեմերը։ Այդպիսի բանակաթեմերից էր նաև Իվերիան, որը կազմավորվել է 1001 թ. Բարսեղ Բ Բուլգարասպանի կողմից։ Նրա տերիտորիայի մեջ էին մտնում Տայքի վերջին կառավարիչ Դավիթ Կյուրոպաղատի հողերի մի մասը, նրա տիրույթներին հարևանություն անող Բյուզանդական Հայաստանի հարավային Տայքի, Չորմայրի, Խաղտո-Առիճի, Կարինի, Բասենի, Ապահունիքի, ինչպես նաև Կղարջքի հողերը ։ 1045 թ. Իվերիա բանակաթեմին միացվում է նաև Շիրակի, իսկ 1065 թ.՝ Կարսի Բագրատունիների թագավորության հողերը։ Այսպիսով, Իվերիա բանակաթեմի մեջ մտնում էին Կղարջքի ու Տայքի մարզերը՝ հայ- վրացական խառն բնակչությամբ և զուտ հայկական մարզերը։

Հայկական ՍՍՀ գիտությունների ակադեմիա

1972-04-03

Հոդված

pdf

ՀՀ ԳԱԱ Հիմնարար գիտական գրադարան