Հրապարակման մանրամասներ:
«Պատմա-բանասիրական հանդես»-ը լույս է տեսնում 1958 թվականից։ Հիմնադիր խմբագիր ՝ Մ․ Գ․ Ներսիսյան
Ամսագրի կամ հրապարակման վերնագիր:
Պատմա-բանասիրական հանդես =Historical-Philological Journal
Հրապարակման ամսաթիւ:
Հատոր:
Պաշտոնական URL:
Վերնագիր:
К вопросу об истории эстетической мысли народов Закавказья
Այլ վերնագիր:
Ստեղծողը:
Աջակից(ներ):
Գլխ․ խմբ․՝ Մ․ Գ․ Ներսիսյան (1958-1998) ; Վ․ Միքայելյան (1999-2005) ; Գլխ․ խմբ․ պաշտոնակատար՝ Պ․ Մ․ Մուրադյան (2005) ; Ա․ Զաքարյան (2005) ; Գլխ․ խմբ․՝ Ս․ Հարությունյան (2006-2018) ; Ա․ Զաքարյան (2018-)
Խորագիր:
B Philosophy; Psychology; Religion ; Aesthetics
Չվերահսկուող բանալի բառեր:
Ապրեսյան Գ. Զ. ; Apressian G. Z.
Ծածկոյթ:
Ամփոփում:
Անդրկովկասյան ժողովուրդների գեղագիտական մտքի համադրական պատմությունը ստեղծելու համար անհրաժեշտ է խիստ քննադատության ենթարկել և մերժել «եվրոպացենտրիստական» և պանիսլամական «տեսություններն» ու կոնցեպցիաները։ Ըստ այդ «տեսությունների», ինչպես հայտնի է, արևելյան ժոդովուրդները իբրև թե չեն ստեղծել ո՛չ ինքնուրույն մշակույթ, ո՛չ փիլիսոփայություն և ո՛չ Էլ գեղագիտություն։ Այդ դրույթները ոչ մի պատմական և, հետևաբար, տեսական հիմք չունեն։ Ճշմարտությունն այն է, որ արևելյան ժողովուրդները և այդ թվում հայ, վրացի և ադրբեջանական ժողովուրդները, դեռևս միջնադարյան շրջանում ստեղծել են իրենց գրականությունը, բազմազան արվեստը և գեղագիտությունը։ Այդ փաստերը ապացուցվում են զանազան և հարուստ աղբյուրներով՝ նախ և առաջ էպոսով, գրականությամբ ու արվեստով, պատմությունով, փիլիսոփայական, քերականական և այլ տեսական գրականությամբ։ Անդրկովկասյան ժողովուրդների գեղագիտական մտքի պատմությունը լուսաբանելու համար մեծ նշանակություն ունեն սովետական հեղինակների բազմաթիվ աշխատությունները, նվիրված մեր անցյալի փիլիսոփայության, արվեստին և գրականությանը։ Ամենայն ուշադրությամբ պետք է օգտագործվեն Անդրկովկասի հռչակավոր մարքսիստների, նամանավանդ՝ Ստ. Շահումյանի, Ֆ. Մախարաձեի և Ս. Սպանդարյանի երկերը, որոնցում շատ տեղ Է հատկացված գեղագիտական հարցերին և նրանց տեսական լուսաբանմանը։ Անհրաժեշտ է ստեղծել անդրկովկասյան ժողովուրդների գեղագիտական մտքի համադրական պատմություն։ Իհարկե, պետք է գրվեն և արդեն գրվում են հայ, վրացի և ադրբեջանական ժողովուրդների գեղագիտական պատմությունները։ Այդ առանձին պատմություններն ունեն այն առավելությունը,որ թույլ են տալիս պրոբլեմները լուսաբանել լրիվ և ամենայն հետևողականությամբ։ Բայց համադրական պատմությունն ունի իր առավելությունը,քանի որ ապահովում է այն ընդհանուր օրինաչափությունների բացատրումը, որոնք կան ժողովուրդների գեղարվեստական զարգացման և նրանց դարավոր փոխազդեցության մեջ։
Հրատարակիչ:
Հայկական ՍՍՌ գիտությունների ակադեմիա
Ստեղծման ամսաթիւը:
Տեսակ:
Ձեւաչափ:
Թուայնացում:
ՀՀ ԳԱԱ Հիմնարար գիտական գրադարան