Հրապարակման մանրամասներ:
Լույս է տեսել 1943-1965թթ.: 1966թ-ից անվանափոխվել է Լրաբեր հասարակական գիտությունների։
Ամսագրի կամ հրապարակման վերնագիր:
Հրապարակման ամսաթիվ:
Համար:
Պաշտոնական URL:
Վերնագիր:
К критике эмпирических исследований в буржуазной социологии
Այլ վերնագիր:
Բուրժուական սոցիոլոգիայում էմպիրիկ հետազոտությունների քննադատության շուրջը
Ստեղծողը:
Աջակից(ներ):
Պատ․ խմբ․՝ Խ․ Ն․ Մոմջյան (1943-1944) ; Հ․ Ա․ Օրբելի (1946-1947) ; Ա․ Ռ․ Հովհաննիսյան (1948-1949) ; Ծ․ Պ․ Աղայան (1950-1951) ; Խ․ Ն․ Մոմջյան (1951-1954) ; Գ․ Խ․ Ստեփանյան (1955-1957) ; Հ․ Գ․ Ասլանյան (1957-1961) ; Գ․ Ա․ Աբով (1961-1963, գլխ․ խմբ․՝ 1964) ; Հ․ Գ․ Ինճիկյան (1964-1965)
Խորագիր:
Չվերահսկվող բանալի բառեր:
Ծածկույթ:
Ամփոփում:
էմպիրիկ սոցիոլոգիայի տարբերիչ գիծն է հանդիսանում փաստական հրաժարումր հասարակության զարգացման մեջ էական, օրինաչափ կապերի ճանաչողությունից։ Ինչպես իդեալիստական սենսուալիզմը փիլիսոփայության մեջ, սոցիոլոգիական էմպիրիզմը վառ օրինակն է այն բանի, թե ինչպես ճանաչողության պրոցեսի ամեն մի կողմի բացարձակացումր հասցնում է իդեալիզմի, չնայած էմպիրիզմը հայտարարվում է իդեալիստական սպեկուլյացիաների հակոտնյա։ Հոդվածում տրվում Է պոզիտիվիզմի պատմական ձևերի համառոտ վերլուծությունը՝ 0. Կոնտից սկսած մինչև ժամանակակից նեոպոզիտիվիզմը, որն իրենից ներկայացնում Է սոցիոլոգիական էմպիրիզմի փիլիսոփայական հիմքը։ Քննադատության են ենթարկվում էմպիրիկ սոցիոլոգիայի հիմնական մեթոդոլոգիական սկզբունքները, այն է՝ նատուրալիզմը, որն արտահայտվում է բնագիտության մեթոդներր մեխանիկորեն սոցիոլոգիայի մեջ փոխադրելով, այնուհետև, քանակական հետազոտության մեթոդներով միակողմանիորեն տարվելը և բիհևիոթիստական մոտեցումը, որով սոցիոլոգիայի առարկան դառնում է մարդկային վարքն իր արտաքին կողմով։՛ Էմպիրիկ սոցիոլոգիայի ներկայացուցիչները սիրում են հայտարարություններ անել այն մասին, որ գիտելիքր կրում է այսպես կոչված «ոչ էթիկական» բնույթ, զերծ է գնահատող դատողություններից և առնչություն չունի դասակարգային շահերի հետ։ Բայց օբյեկտիվորեն էմպիրիկ սոցիոլոգիան կոչված է շեղելու աշխատավորների ուշադրությունը բուրժուական հասարակության արմատական, էական պրոբլեմներից։