Из истории борьбы народов Французской Западной Африки за независимость

Պատ․ խմբ․՝ Խ․ Ն․ Մոմջյան (1943-1944) ; Հ․ Ա․ Օրբելի (1946-1947) ; Ա․ Ռ․ Հովհաննիսյան (1948-1949) ; Ծ․ Պ․ Աղայան (1950-1951) ; Խ․ Ն․ Մոմջյան (1951-1954) ; Գ․ Խ․ Ստեփանյան (1955-1957) ; Հ․ Գ․ Ասլանյան (1957-1961) ; Գ․ Ա․ Աբով (1961-1963, գլխ․ խմբ․՝ 1964) ; Հ․ Գ․ Ինճիկյան (1964-1965)

История ; Послевоенная история, начиная с 1945 года ; Африка

Էլչիբեկյան Մ. Հ.

49-60

Գաղութային ժողովուրդների ազդային-ազատադրական պայքարը Հոկտեմբերյան սոցիալիստական մեծ ռևոլյուցիայի ազդեցության ներքո ծավալվեց նոր թափով։ Արթնացան և ուժեղացրին նաև իրենց ազգային-ազատագրական պայքարը իմպերիալիստական պետությունների կողմից դաժանորեն ճնշվող և անխղճորեն շահագործվող Աֆրիկայի ժողովուրդները։ Երկարատև ու անձնազոհ պայքարի շնորհիվ իրենց ազատությունը ձեռք բերին այդ կոնտինենտի շատ ու շատ ժողովուրդները։ Անճանաչելի է դարձել այսօր Աֆրիկայի քարտեզը։ Այստեղ այժմ գոյություն ունեն շատ անկախ պետություններ՝ Եգիպտոսը, Ալժիրր, Մարոկկոն, Գանան, Գվինեան, Սուդանր, Մալին, Զանզիբարը և ուրիշները։ Ազատագրման պրոցեսր շարունակվում է և այսօր։ Հոդվածում հեղինակը կանգ է առնում Ֆրանսիական Արևմտյան Աֆրիկայի ժողովուրդների կողմից իրենց անկախության համար մղված պայքարի մի քանի հարցերի վրա։ Այդ ժողովուրդների ազատագրման գործում խոշոր նշանակություն ունեցավ «Աֆրիկայի ժողովուրդերի միավորում» կազմակերպությունը։ Հոդվածում լուսաբանվում են այդ կազմակերպության առաջանալը և նրա կոնգրեսների աշխատանքները, բնութագրվում են կազմակերպության ղեկավար ուժերը, ֆրանսիական իմպերիալիստների փորձերը՝ ներսից պայթեցնելու այն, ինչպես և ժողովուրդների պայքարը իրենց անկախության ամրապնդման համար։

ՀՀ ԳԱԱ Հիմնարար գիտական գրադարան