Հրապարակման մանրամասներ:
Լույս է տեսել 1943-1965թթ.: 1966թ-ից անվանափոխվել է Լրաբեր հասարակական գիտությունների։
Ամսագրի կամ հրապարակման վերնագիր:
Հրապարակման ամսաթիվ:
Համար:
Պաշտոնական URL:
Վերնագիր:
Այլ վերնագիր:
Ստեղծողը:
Աջակից(ներ):
Պատ․ խմբ․՝ Խ․ Ն․ Մոմջյան (1943-1944) ; Հ․ Ա․ Օրբելի (1946-1947) ; Ա․ Ռ․ Հովհաննիսյան (1948-1949) ; Ծ․ Պ․ Աղայան (1950-1951) ; Խ․ Ն․ Մոմջյան (1951-1954) ; Գ․ Խ․ Ստեփանյան (1955-1957) ; Հ․ Գ․ Ասլանյան (1957-1961) ; Գ․ Ա․ Աբով (1961-1963, գլխ․ խմբ․՝ 1964) ; Հ․ Գ․ Ինճիկյան (1964-1965)
Խորագիր:
Չվերահսկվող բանալի բառեր:
Ծածկույթ:
Ամփոփում:
Լեզուն հանդիսանում է հաղորդակցության հիմնական միջոցներից մեկը։ Բայց այն մի այնպիսի սիստեմ չէ, որի ստեղծումը կարելի լինի վերագրել բացառապես մարդուն։ Նրա հիմքը հանդիսանում է հաղորդակցականության համընդհանուր հատկությունը, որը հատուկ է այն ամենին, ինչ ընդունակ է միտք և զգացմունք շարժելու։Այն բնական նյութը, որի վրա կերտվում է լեզուն, ներկայացնում է ոչ-կամայական ձայնային ազդանշան։ Բայց այն մարդկայնացվում է ինտոնացիայի միջոցով, որը մարդկային լեզվի աոաջին, բայց ոչ միակ հատկանիշն է: Ւնտոնացիան շատ բանով է պայմանավորում լեզուն։ Հատկապես հարկ է նշել, որ «խոսք» և « լեզու» կատեգորիաներն անհնարին է միմյանցից բաժանել, մի բան, որը բնորոշ է որոշ լեզվաբանական ուղղություններին։ Հարաբերելով միմյանց որպես բովանդակություն և արտահայտություն մի կողմից, և որպես ձև ու բովանդակություն, մյուս կողմից, այդ կատեգորիաները փոխադարձաբար պայմանավորված և անբաժանելի են։