@misc{Tsaghikyan_Diana_From, author={Tsaghikyan, Diana}, address={Ս. Էջմիածին}, howpublished={online}, publisher={Մայր Աթոռոյ Սրբոյ Էջմիածնի}, language={en}, abstract={Յօդուածն ուսումնասիրում է ԺԴ. դարում Հայ եւ Հռոմէական եկեղեցական յարաբերութիւնների պատմական եւ աստուածաբանական զարգացումը Հայաստանում՝ կաթոլիկ քարոզչական (միսիոներական) գործունէութեան համապատկերում։ Նկարագրում է պատմական ետնախորքը, երբ կաթոլիկ քարոզիչները նախաձեռնեցին իրենց հաւատքի տարածումը Հայաստանում: Ի լրումն, յօդուածում լուսաբանւում է, թէ ինչպէս են կաթոլիկները կատարել իրենց առաքելութիւնը եւ ինչպէս է դրան արձագանքել Հայ Եկեղեցին։ Ուսումնասիրութիւնն անդրադառնում է նաեւ հայ ունիթորների նշանաւոր դէմքերից մէկի՝ Յովհաննէս Քռնեցու գործունէութեանը, եւ քննարկւում է՝ արդեօք Քռնեցուն վերագրուող Հայ եկեղեցու 19 մոլորութիւնների վերաբերեալ նամակը պատկանում է նրա գրչին, թէ ոչ։ В статье рассматривается историческое и богословское развитие отношений армянской и римской церквей в 14-м веке на фоне католического миссионерства в Армении. В ней описывается исторический контекст, в котором католические миссионеры инициировали попытку распространения своей веры в Армении. Кроме того, в статье освещается каким образом католики выполняли свою миссию и как на это отреагировала Армянская церковь. В исследовании также рассматривается деятельность одного из видных деятелей армянских униатов – Ованеса Крнеци, в частности, автор анализирует письмо о 19 заблуждениях Армянской церкви, приписываемое Крнеци, и выдвигает сомнение в принадлежности указанного письма его перу. This article elucidated the relationship between the Armenian and Roman churches in the 14th century. From a historical point of view, this Latin—Armenian relationship was among the important and impressive periods in the history of the Armenian Church. The first chapter analyses and evaluates our historical sources. It observes that the Armenian sources do not convey us any information about the work of Hovhannes Krnetsi. We learn about Krnetsi mainly from the sources which were created by catholic authors, which impels us to adopt a critical approach to the material. Further we discussed how the Church of Rome used mission propaganda in Armenia and how the Armenian Church responded to it. It was through the mission of the Dominicans that the Armenian Church was introduced to Latin theology, and a Latin theological, philosophical, and historical heritage became available to Armenians. The introduction of Western theology, philosophy, and science by the Dominicans into Greater Armenia attracted many Armenian thinkers and writers. The article observed that through these complex relationships, Armenian Church leaders were led to advance their knowledge of Latin sources and find momentum for the development of Armenian theological thought. However, Armenian Church leaders faced the challenge of maintaining their Church’s independence by resisting Catholic missionaries and their Armenian followers. It was crucial to defend Armenian traditions during this time. Additionally, in this article we referred also to the question of authorship of the letter attributed to Krnetsi by suggesting that it might have been created due to the conversion of the Armenian community in Lviv in the beginning of 17th century. Thus, this allows one to suggest that the prime source for the 19 Errors is the manuscript MS 8467 created in Lviv in 1626—1629, and Galanus Conciliationism where the letter of Krnetsi is found, was created only after 21 years, in 1650.}, type={Հոդված}, title={From the History of Catholic preaching in Armeniain the 14th century with special reference to Hovhannes Krnetsi}, keywords={Religious studies}, }